Fantastyka postapokaliptyczna

Ten artykuł od 2011-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Scena z filmu postapokaliptycznego Ostatnia kobieta na Ziemi

Fantastyka postapokaliptyczna (postapokalipsa, postapo) – wizja, konwencja traktująca o wydarzeniach bezpośrednio po kataklizmie, apokalipsie^[1]. Ze względu na niewielkie różnice, związane głównie z odstępem czasowym od katastrofy, co rzutuje na przenikanie się wątków, gatunek jest ściśle – a w niektórych utworach nierozerwalnie – powiązany z fantastyką apokaliptyczną.

Realia

W książkach lub filmach fabuła rozgrywa się zazwyczaj po wojnie jądrowej, pandemii lub katastrofie ekologicznej. Ziemia staje się wówczas niegościnnym pustkowiem, gdzie niedobitki ludzi egzystują w oparciu o pozostałości zniszczonej cywilizacji, starając się przetrwać i przystosować do niesprzyjających warunków. Katastrofa nie musi zresztą dotyczyć całej Ziemi. Do konwencji postapo zaliczają się także utwory dotyczące skutków nawet lokalnych katastrof, jednak na tyle poważnych, że pozostają po nich obszary spełniające założenia postapo (S.T.A.L.K.E.R.)

Świat postapokalipsy jest różnie przedstawiany: często jako wielka pustynia (Mad Max), wieczna zmarzlina (Pojutrze), cały glob zalany wodą (Wodny świat) albo po prostu pustkowie pełne ruin i pozostałości dawnej cywilizacji (Jestem legendą).

Wykorzystywane motywy

Najczęściej wykorzystywane motywy w fantastyce postapokaliptycznej^[2]:

• Samotność. Bohater lub bohaterowie, w przerażająco wielkim i pustym świecie, starają się przetrwać zachowując wspomnienia o dawnej cywilizacji (Jestem legendą).
• Konflikt, survival. Ocalali z kataklizmu muszą zmierzyć się z mutantami, zombie, czy gangami łupiącymi i mordującymi napotkanych ludzi (Mad Max).
• Mesjanizm, ratowanie świata. Fabuła śledzi losy wybitnych jednostek, lub grup kładących podwaliny pod odradzającą się cywilizację (Jestem legendą), ewentualnie przedstawia wydarzenia związane z próbą ratowania świata przed katastrofą (12 małp), lub próbą odwrócenia jej skutków (Matrix).
• Wyprawa, eksploracja, wędrówka. Protagonista postawiony zostaje przed koniecznością wypełnienia zadania ważnego dla społeczności, lub władz (Ucieczka z Nowego Jorku, Ucieczka z Los Angeles), wyrusza w poszukiwaniu cennych artefaktów, bądź po prostu wędruje przez zniszczony świat (Droga).
• Katastrofa. Bohaterowie ukazani są tuż przed, lub w trakcie trwania światowego kataklizmu (Pojutrze) i postawieni przed najbardziej podstawowymi problemami: kogo ratować i dokąd uciec.

W fabule utworów postapokaliptycznych motywy te najczęściej nie występują samodzielnie, lecz w różnego rodzaju kombinacjach. Urozmaicone są także wykorzystywane konwencje, by wymienić: utwory przygodowe, katastroficzne, horror, psychologiczne, a nawet komedie (Seksmisja).

Książki o tematyce postapokaliptycznej

• Wojna światów (The War of the Worlds, 1898) – Herbert George Wells
• Dzień tryfidów (The Day of the Triffids, 1951) – John Wyndham
• Wiadro powietrza (A Pail of Air, 1951) (opowiadanie) – Fritz Leiber
• Świt 2250 (Star Man’s Son, 2250 A.D., 1952) – Andre Norton
• Jestem legendą (I Am Legend, 1954) – Richard Matheson
• Śmierć trawy (The Death of Grass, 1956) – John Christopher
• Ostatni brzeg (On the Beach, 1957) – Nevil Shute
• Kantyczka dla Leibowitza (A Canticle for Leibowitz, 1959) – Walter M. Miller
• Rozpustne nasienie (The Wanting Seed, 1962) – Anthony Burgess
• Siwobrody (Greybeard, 1964) – Brian Aldiss
• Doktor Bluthgeld (Dr. Bloodmoney, or How We Got Along After the Bomb, 1965) – Philip K. Dick
• Wielkie solo Antona L. (Grosses Solo für Anton, 1976) – Herbert Rosendorfer
• Deus Irae, (1976) – Philip K. Dick i Roger Zelazny
• Gdzie dawniej śpiewał ptak (Where Late the Sweet Birds Sang, 1977) – Kate Wilhelm
• Plaga (Plague, 1977) – Graham Masterton
• Bastion (The Stand, 1978) – Stephen King
• Mgła (The Mist, 1980) (opowiadanie ze zbioru Szkieletowa załoga, 1985) – Stephen King
• Witaj Ameryko (1981) – J.G. Ballard
• Listonosz (The Postman, 1985) – David Brin
• Fermi i mróz (Fermi and Frost, 1985) (opowiadanie) – Frederik Pohl
• Głowa Kasandry (1985) – Marek Baraniecki
• Przypowieść o siewcy (Parable of the Sower, 1993) i Przypowieść o talentach (Parable of the Talents, 1998) – Octavia E. Butler
• Oryks i Derkacz, (2004) (Oryx and Crake, 2003) – Margaret Atwood
• Metro 2033, (2005), Metro 2034, (2009), Metro 2035, (2015) – Dmitrij Głuchowski
• Komórka (Cell, 2006) – Stephen King
• Apokalipsa (The Taking, 2006) – Dean Koontz
• Droga (The Road, 2006) – Cormac McCarthy
• Rok potopu (2010) (Year of the Flood, 2007) – Margaret Atwood

Filmy o tematyce postapokaliptycznej

• Ostatni brzeg (On the Beach, 1959 oraz nowa wersja z 2000)
• Dzień Tryfidów (The Day of the Triffids, 1962)
• Kwintet (Quintet, 1979)
• Mad Max (1979) oraz następne części
• Ucieczka z Nowego Jorku (Escape from New York, 1981)
• Nazajutrz (The Day After, 1983)
• Seksmisja (1983)
• Threads (1984)
• O-bi, o-ba. Koniec cywilizacji, (1985)
• Ameryka 3000 (America 3000, 1986)
• Listy martwego człowieka (Pisma miortwogo czełowieka, 1986)
• Stalowy świt (Steel Dawn, 1987)
• Rycerze (Knights, 1993)
• Bastion (The Stand, 1994)
• Tajemnica Syriusza (Screamers, 1995)
• Wodny świat (Waterworld, 1995)
• Wysłannik przyszłości (The Postman, 1997)
• 28 dni później (28 Days Later..., 2002), 28 tygodni później (28 Weeks Later, 2007)
• Pojutrze (The Day After Tomorrow, 2004)
• Świt żywych trupów (Dawn of the Dead, 2004)
• Wojna światów (War of the Worlds, 2005)
• Jestem legendą (I Am Legend, 2007)
• Resident Evil: Zagłada (Resident Evil: Extinction, 2007)
• Doomsday (2008)
• Terminator: Ocalenie (Terminator: Salvation, 2009)
• Droga (The Road, 2009)
• Księga ocalenia (The Book of Eli, 2010)
• This Is the End (2013)
• World War Z (2013)
• Niepamięć (2013)
• Ewolucja planety małp (2014)

Seriale o tematyce postapokaliptycznej

• Planeta Małp (Planet of the Apes, 1974)
• Kapitan Power i żołnierze przyszłości (Captain Power and the Soldiers of the Future, 1987–1988)
• Alana – dziewczyna z przyszłości (The Girl from Tomorrow, 1990)
• Bastion (The Stand, 1994)
• Cień anioła (Dark Angel, 2000–2002)
• Jeremiah (2002–2004)
• Jerycho (Jericho, 2006–2008)
• Three Moons Over Milford (2006)
• Afterworld (2007–2008)
• Ocaleni (Survivors, 2008)
• Dead Set (2008)
• Żywe trupy (The Walking Dead, 2010)
• Wrogie niebo (Falling Skies, 2011)
• Revolution (2012)
• Z Nation (2014)
• The 100 (2014)
• American Horror Story: Apokalipsa (American Horror Story: Apocalypse, 2018)
• Łasuch (2020)

Gry o tematyce postapokaliptycznej

• Deadlands: Piekło na Ziemi (1998)
• Neuroshima (2003)
• Half-Life 2 (2004)
• Metro: Last Light (2013)
• Seria Fallout (od 1997)
• Mad Max (2015)
• Left 4 Dead (2008)
• 7 Days to Die (2013)
• Far Cry New Dawn (2019)
• The Last of Us (2013)
• The Last of Us Part II (2020)
• The Walking Dead (2012)
• Dying Light (2015)
• Terminator: Resistance (2019)

Pisownia

W języku polskim poprawna pisownia przymiotnika to postapokaliptyczny. Będąca kalką z języka angielskiego pisownia post-apokaliptyczny czy post apokaliptyczny jest błędna^[3][4].

Przypisy