Potencjał biotyczny

Potencjał biotyczny określa zdolność organizmu do przetrwania w walce o byt, pomimo niesprzyjających warunków środowiska zewnętrznego.

Potencjał biotyczny jest wyznaczany na podstawie analizy płodności i śmiertelności osobników danego gatunku.

Potencjał biotyczny - podstawową charakterystykę gatunku, zdefiniował Chapman (1925) jako "nieodłączną moc organizmów do reprodukcji i przetrwania"[1]. W 1931 r. Chapman rozwinął tę myśl: "Jest to rodzaj sumy algebraicznej liczby młodych rodzących się podczas każdej reprodukcji, liczba reprodukcji w danym okresie, stosunek płci gatunków i ich ogólna zdolność do przetrwania w danych warunkach fizycznych"[2].

Chapman nawiązał do "indeksu witalności":

  • Indeksu witalności = (liczba urodzeń/liczba zgonów)*100

Potencjał biotyczny jest najwyższym możliwym indeksem witalności gatunku; dlatego oblicza się go dla najwyższego wskaźnika urodzeń i najniższego wskaźnika zgonów gatunku.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Chapman, R. N., 1925. Animal Ecology with Special Reference to Insects. Burgess Brook Inc.,Minneapolis. 370 pp. p. 158-161.
  2. ↑ Chapman, R. N. (1931) Animal Ecology. McGraw-Hill, New York.