Potencjał tworzenia efektu cieplarnianego

Potencjał tworzenia efektu cieplarnianego (GWP, z ang. global warming potential) – wskaźnik służący do ilościowej oceny wpływu danej substancji na efekt cieplarniany. Porównuje ilość ciepła zatrzymanego przez określoną masę gazu do ilości ciepła zatrzymanego przez podobną masę dwutlenku węgla. GWP jest przeliczany dla określonego przedziału czasu, zwykle 20, 100 lub 500 lat. GWP dla dwutlenku węgla wynosi z definicji 1.

Do związków o dużym GWP należą freony, np. dla freonu R-12 (CFC-12) wynosi on 10 600.

Wartość współczynnika GWP zależy od:

Węgiel uczestniczy w szybkim cyklu węglowym, w którym pojedyncza cząsteczka CO2 jest usuwana z atmosfery i zastępowana inną cząsteczką CO2 nie zmieniając nadwyżki dwutlenku węgla w atmosferze. Jednocześnie CO2 w niewielkich nadwyżkach jest stosunkowo dobrze absorbowany przez przyrodę, natomiast duże nadwyżki CO2 pozostaną w atmosferze przez setki tysięcy lat lub miliony lat[1][a].

Wartości GWP dla wybranych substancji (według IPCC)[2]

SubstancjaCzas życia w atmosferze (lata)GWP100[b]
Dwutlenek węgla (CO2)(nie został podany)1
Metan (CH4)12 (przy rozkładzie w atmosferze pozostaje CO2)23
Podtlenek azotu (N2O)144296
Heksafluorek siarki (SF6)320022 200
Czterofluorek węgla (CF4)500005700
Całkowicie podstawione chlorofluorowe pochodne węglowodorów (freony)
CFC-11 (CCl3F)454600
CFC-12 (CCl2F2)10010 600
CFC-13 (CClF3)64014 000
CFC-113 (CCl2FCClF2)856000
CFC-114 (CCl2CClF2)3009800
CFC-115 (CF3CClF2)17007200
Wodorochlorofluorowęglowodory
HCFC-21 (CHCl2F)2210
HCFC-22 (CHClF2)11,91700
HCFC-123 (CF3CHCl2)1,4120
HCFC-124 (CF3CHClF)6,1620
HCFC-141b (CH3CCl2F)9,3700
HCFC-142b (CH3CClF2)192400
HCFC-225ca (CF3CF2CHCl2)2,1180
HCFC-225cb (CClF2CF2CHClF)6,2620
Wodorofluorowęglowodory
HFC-23 (CHF3)26012 000
HFC-32 (CH2F2)5550
HFC-41 (CH3F)2,697
HFC-125 (CHF2CF3)293400
HFC-134 (CHF2CHF2)9,61100
HFC-134a (CH2FCF3)13,81300
HFC-143 (CHF2CH2F)3,4330
HFC-143a (CF3CH3)524300
HFC-152 (CH2FCH2F)0,543
HFC-152a (CH3CHF2)1,4120
HFC-161 (CH3CH2F)0,312
HFC-227ea (CF3CHFCF3)333500
HFC-236cb (CH2FCF2CF3)13,21300
HFC-236ea (CHF2CHFCF3)101200
HFC-236fa (CF3CH2CF3)2209400
HFC-245ca (CH2FCF2CHF2)5,9640
HFC-245fa (CHF2CH2CF3)7,2950
HFC-365mfc (CF3CH2CF2CH3)9,9890
HFC-43-10mee (CF3CHFCHFCF2CF3)151500
Chlorowęglowodory
CH3CCl34,8140
CCl4351800
CHCl30,5130
CH3Cl1,316
CH2Cl20,4610
Bromowęglowodory
CH3Br0,75
CH2Br20,411
CHBrF27470
Halon-1211 (CBrClF2)111300
Halon-1301 (CBrF3)656900
Jodowęglowodory
CF3I0,0051

Zobacz też

  • potencjał niszczenia warstwy ozonowej

Uwagi

  1. „Cykl węglowy poradzi sobie z umiarkowaną ilością dodatkowego węgla, jednak spalenie całości paliw kopalnych możliwych do wydobycia zmieni ten cykl całkowicie. W scenariuszu spalenia całości paliw kopalnych (5000 GtC) z każdej tony wyemitowanego przez nas dwutlenku węgla po tysiącu lat w atmosferze pozostanie 30-50% (Archer 2008). Zintensyfikowane w wysokiej temperaturze wietrzenie skał usunie nadmiar dwutlenku węgla, jednak potrwa to nawet miliony lat”[1].
  2. GPW dla okresu 100 lat

Przypisy

  1. a b Doug Mackie: Mit: CO2 ma krótki czas życia w atmosferze. [dostęp 2017-04-10].
  2. 6.12.2 Direct GWPs. W: Climate Change 2001: The Scientific Basis [on-line]. Intergovernmental Panel on Climate Change, 2001. [dostęp 2021-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-22)].