Potyczka pod Słomnikami
| powstanie styczniowe | |||
| Czas | 3 lipca 1863 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Wynik | zwycięstwo Polaków | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
Położenie na mapie Guberni Królestwa Polskiego (1904)  | |||
 50°14′27″N 20°04′54″E/50,240833 20,081667 | |||
Potyczka pod Słomnikami – potyczka powstania styczniowego stoczona 3 lipca 1863 roku w okolicach miasta Słomniki. Walka toczyła się między oddziałem polskiej kawalerii pod dowództwem Ludwika Mycielskiego, a rosyjską strażą graniczna tzw. obejszczykami. Starcie zakończyło się zwycięstwem powstańców.
W czasie trwania powstania styczniowego w zaborze austriackim organizowały się oddziały powstańcze, które potem wkraczały do Kongresówki. Organizatorem jednego z takich oddziałów był Ludwik Mycielski. Zebrał on około 60 jeźdźców w Krakowie. Na czele tego oddziału 3 lipca 1863 przekroczył granicę. Stoczył zaraz na początku potyczkę z rosyjskimi żołnierzami straży granicznej. Brak jest bliższych danych dotyczących tego jak przebiegała ta potyczka. Stanisław Zieliński wspomina, że Mycielski rozpędził obejszczyków i zabrał kasę, po czym ruszył dalej.
Stanisław Zieliński przy tym powołuje się na kilka źródeł w tym na krakowski Czas. W dzienniku tym znajduje się następująca wzmianka:
W krakowskim mały hufiec konny, jakich jest kilka w tej okolicy, napadł niespodzianie na patrol obejszczyków niedaleko Słomnik, rozbił ich, zabrał konie, wszedł do Słomnik, zabrał z miejscowej kasy małą kwotę pieniężną i pociągnął dalej. Działo się to 3go tego miesiąca[1].
(Nieco inaczej tę potyczkę opisuje Teodor Żychliński. On jednak opisuje to na podstawie informacji zasłyszanych. Wspomina on, że oddział konny Mycielskiego składający się z 70 jazdy podczas przechodzenia granicy miał utarczkę z patrolem wojsk austriackich. Austriacy otworzyli ogień do przejeżdżającej w galopie polskiej jazdy, nie zadając Polakom strat.)[2]
Około godziny 10 Ludwik Mycielski zajął miasto Słomniki. Później ruszył do Sancygniowa, gdzie miał się połączyć z Kosą - Żochowski Władysław, dowodzącym oddziałem Dzianota. Nie zastawszy jednak tam Kosy, a dowiedziawszy się, że od Miechowa idą na niego Moskale ruszył w głąb kraju, Następnego dnia stoczył bitwę pod Piotrkowicami.
Przypisy
Bibliografia
- Stanisław Zieliński: Bitwy i potyczki 1863-1864; na podstawie materyałów drukowanych i rękopiśmiennych Muzeum Narodowego w Rapperswilu, Rapperswil 1913, s. 172
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Symbol miejsca bitwy do legendy mapy
Autor: Paweł Ziemian, Licencja: CC BY-SA 3.0
Mapa lokalizacyjna Królestwa Polskiego (wg mapy z 1904)
- N: 56.00° N
- S: 49.50° N
- W: 16,09° E
- E: 25.34° E