Powódź na Tasmanii (1929)
| Państwo | |
|---|---|
| Miejsce | |
| Rodzaj zdarzenia | |
| Data | 3-6 kwietnia 1929 |
| Ofiary śmiertelne | 22 osoby |
| Ranni | 40 osób |
Powódź na Tasmanii – powódź, która pochłonęła najwięcej ofiar w historii Tasmanii i wystąpiła w północnej oraz północno-zachodniej części wyspy w kwietniu 1929 roku i spowodowała śmierć 22 osób oraz 40 zostało rannych. Powódź przyczyniła się do budowy walów przeciwpowodziowych[1][2][3].
Gwałtowne opady deszczy rozpoczęły się w nocy 3 kwietnia[4]. Niskie ciśnienie nad stanem Wiktoria o godzinie 9:00 4 kwietnia 1929 w czwartek przyczyniło się do powstania północno-wschodnich wiatrów w całej Tasmanii. Opady deszczów występowały przez cały dzień, a ich najwyższa suma odnotowana została w północno-wschodniej części stanu (250 mm w ciągu 48 godzin[5]), które bezpośrednio wpłynęły na miasta Burnie[1], Launceston i inne. Na obszarze Burnie i Ulverstone w przeciągu trzech dni spadło 500 mm deszczu[4]. Na rzece Meander w Deloraine poziom wody osiągnął poziom 3.6 m[5]. Opady ustały w sobotę. W południowej Tasmanii opady były mniej intensywne, ale spowodowały, że rzeki wystąpiły z koryt i zalały drogi[4].
Powódź spowodowała zalanie wielu mostów drogowych i kolejowych na rzekach Forth, Blythe i Black oraz mostów drogowych w Perth, Scamander, Avoca i Fingal oraz uszkodzenie 2000 budynków, i zniszczenie 100[5]. Po powodzi zaczęła się budowa 10 km odcinka wałów przed Launceston, który został ukończony na początku lat 50. XX wieku[5].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Whitaker, pp. 62–65.
- ↑ Northern Tasmania, April 1929. Bureau of Meteorology. Retrieved on 2009-13-07.
- ↑ Remembering the 1929 Launceston floods. ABC. Retrieved on 2009-13-07.
- ↑ a b c Northern Tasmania, April 1929
- ↑ a b c d Remembering the 1929 Launceston floods.
