Powódź w Gdańsku (1829)

Powódź w Gdańsku 1829
Ilustracja
Upamiętnienie powodzi, pruski znak wysokiej wody na ścianie spichlerza „Panna”
na Ołowiance
Państwo

 Królestwo Prus

Miejsce

Gdańsk

Rodzaj zdarzenia

powódź

Data

8–9 kwietnia 1829

Ofiary śmiertelne

20–99

brak współrzędnych
Pruski znak wysokiej wody na ścianie Śluzy Kamiennej

Powódź w Gdańskupowódź, która miała miejsce w kwietniu 1829 roku w Gdańsku, na terytorium Królestwa Prus.

Historia

W nocy z 8 na 9 kwietnia 1829 r., w wyniku przejścia orkanu atlantyckiego nad Zatoką Gdańską, doszło do cofnięcia wody morskiej, która zablokowała spływ kry z Wisły. Wezbrane wody zalały Żuławy Wiślane, Stare Przedmieście, Wyspę Spichrzów i Ołowiankę na Motławie, Główne i Stare Miasto, Dolne Miasto, a także obszar obecnych dzielnic Stogi, Olszynka i Nowy Port. Była to największa w historii tego miasta powódź, która zalała 3/4 ówczesnej powierzchni Gdańska i trwała prawie 3 tygodnie (do 28 kwietnia). Zginęło w niej kilkadziesiąt osób, a ok. 12 tysięcy ludzi straciło dach nad głową. Powódź upamiętniono m.in. tablicami na ścianach spichlerza „Panna” na Ołowiance i Śluzy Kamiennej na Dolnym Mieście[1].

Dla ochrony Gdańska i Żuław przed powodzią został wybudowany w latach 1891-1895 Przekop Wisły (o długości 7,1 km), umożliwiający szybki odpływ z Wisły wód powodziowych i lodów najkrótszą drogą do Morza Bałtyckiego[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. Rafał Borowski: Wielka powódź z 1829 roku w Gdańsku 16 lipca 2016. trojmiasto.pl, 2016-07-16. [dostęp 2017-08-06].
  2. PRZEKOP WISŁY. gedanopedia.pl.

Media użyte na tej stronie

Gdańsk – Śluza Kamienna (znak powodzi z kwietnia 1829 r.).JPG
Autor: Artur Andrzej, Licencja: CC BY-SA 4.0
Gdańsk Dolne Miasto. Śluza Kamienna, znak wysokiej wody (powodzi) z kwietnia 1829 r.
Gdańsk Ołowianka – znak powodzi.JPG
Autor: Artur Andrzej, Licencja: CC0
Gdańsk Ołowianka. Znak powodzi z kwietnia 1829 roku, ul. Ołowianka 9-11.