Powiat babimojski
| powiat | |
| 1919–1920 i 1945–1950 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | 1919-20: poznańskie |
| Data powstania | 28 czerwca 1919 |
| Data likwidacji | 1 stycznia 1951 |
| Siedziba | |
| Powierzchnia | 282 km² |
| Populacja (1946) • liczba ludności |
|
| • gęstość | 33 os./km² |
Portal  Polska | |
Powiat babimojski – polski powiat istniejący w latach 1919–1920 i 1945–1950 na terenie obecnych województw lubuskiego i wielkopolskiego.
Historia
Powiat powstał na mocy traktatu wersalskiego z 28 czerwca 1919. Teren, na którym powstał od roku 1818 należał do niemieckiego powiatu Bomst. Po ustaleniach traktatu wersalskiego podzielono go następująco:
- 714 km² z Wolsztynem przyłączono do odrodzonej Polski; nazwa powiat babimojski utrzymała się do 12 grudnia 1920 roku, kiedy to jednostka została przekształcona w powiat wolsztyński z siedzibą w Wolsztynie[1],
- 286 km² z Babimostem (niem. Bomst) pozostało w granicach Niemiec zachowując miano Kreis Bomst i było zarządzane przez władze powiatu Züllichau-Schwiebus, należącego do rejencji frankfurckiej i prowincji Brandenburgia.
Obszar niemieckiego, zniesionego w 1938 roku, powiatu Bomst (określanego jako dawny szczątkowy powiat babimojski lub Restkreis Bomst) przypadł w 1945 roku Polsce jako część Ziem Odzyskanych[2]. Z części włączonej w 1938 roku do powiatu cylichowsko-świebodzińskiego utworzono polski powiat babimojski (południowe części pozostały w powiecie zielonogórskim), który włączono do województwa poznańskiego[3]. Tak więc powiat babimojski nie został połączony z historycznie spójnym powiatem wolsztyńskim, przez co w latach 1945–1950 na terenie woj. poznańskiego istniały obocznie dwa powiaty (wolsztyński i babimojski) podtrzymujące zarys granicy państwowej z czasów II RP. Powiat babimojski nie był jednak samodzielnym powiatem. Był traktowany jako obwód (obwód babimojski) i podlegał staroście i wydziałowi powiatowemu w Wolsztynie (starosta w tym okresie występował jako starosta powiatu babimojskiego i wolsztyńskiego).
6 lipca 1950 roku powiat babimojski wszedł w skład nowego woj. zielonogórskiego[4].
1 stycznia 1951 do powiatu babimojskiego włączono[5]:
- miasto Sulechów oraz gminy Cigacice, Krężoły i Trzebiechów z powiatu świebodzińskiego
- gminy Bojadła i Kolsko z powiatu zielonogórskiego
Równocześnie ustalono siedzibę powiatowej rady narodowej w Sulechowie, a nazwę powiatu zmieniono na powiat sulechowski. Był to jednocześnie koniec powiatu babimojskiego. Nowy powiat sulechowski istniał do reformy administracyjnej w 1975 roku. Ani powiatu sulechowskiego, ani babimojskiego nie reaktywowano w związku z reformą administracyjną w 1999 roku.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Dz.U.M.B.Dz.Pr. 1920 nr 15 poz. 113
- ↑ M.P. z 1945 r. nr 29, poz. 77
- ↑ Dz.U. z 1946 r. nr 28, poz. 177
- ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255
- ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 57, poz. 510
Bibliografia
- Serwis Internetowy Starostwa Powiatowego w Wolsztynie
- Archiwum Państwowe w Zielonej Górze
- Deutsche Verwaltungsgeschichte. geschichte-on-demand.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-23)].
- Strony internetowe Powiatu Kościańskiego
- Mapa Kreis Bomst z 1896
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to WarX (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY-SA 2.5
Author