Powiat chmielnicki

Powiat chmielnicki
powiat
do 1961
Państwo PRL
Województwokieleckie
Data likwidacji1961
SiedzibaChmielnik
Powierzchnia613 km²
Populacja (1960)
• liczba ludności

39 700
• gęstość65 os./km²
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba miast1
Liczba gromad24
brak współrzędnych
Portal Polska

Powiat chmielnicki – dawny powiat istniejący w latach 19561961 na terenie obecnych powiatów buskiego, kieleckiego, staszowskiego i pińczowskiego (woj. świętokrzyskie). Jego ośrodkiem administracyjnym był Chmielnik.

Powiat chmielnicki został powołany dnia 1 stycznia 1956 roku w województwie kieleckim, czyli 15 miesięcy po wprowadzeniu gromad w miejsce dotychczasowych gmin (29 września 1954) jako podstawowych jednostek administracyjnych PRL. Na powiat chmielnicki złożyło się 1 miasto i 25 gromad, które wyłączono z dwóch ościennych powiatów w tymże województwie[1]:

W kolejnych latach zlikwidowano 7 gromad: Brzeziny, Gorzakiew, Maleszowa, Solec Stary, Suchowola, Śladków i Skrzelczyce.

Według stanu z 31 lipca 1959 r. powiat zajmował powierzchnię 618 km² i był zamieszkiwany przez 41 tysięcy osób. Jedynym miastem znajdującym się na terenie powiatu był Chmielnik zamieszkiwany przez 4 tys. osób (9,6% ludności powiatu). Był to powiat rolniczy. Liczba zatrudnionych w przemyśle i rzemiośle wynosiła zaledwie 9 na 1000 mieszkańców.

Powiat chmielnicki jako jednostka gospodarcza nie zdołał się skonsolidować. I tak, powiat został zniesiony 31 grudnia 1961 a gromady wchodzące w jego skład przyłączono do czterech ościennych powiatów (a więc nie wszystkie powróciły do pierwotnych powiatów)[2]:

a) równocześnie będąc znoszona

Przypisy

Bibliografia

  • Kielecczyzna. Rozwój gospodarczy regionu. Wincenty Kawalec, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1962

Zobacz też

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).