Powiat górowski (województwo olsztyńskie)
| powiat | |||||
| 1959–1961 | |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||
| Data powstania | 1959 | ||||
| Data likwidacji | 1961 | ||||
| Siedziba | |||||
| Powierzchnia | 620 km² | ||||
| Populacja (1960) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość | 29 os./km² | ||||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||||
| |||||
Portal  Polska | |||||
Powiat górowski – dawny powiat ze stolicą w Górowie Iławeckim, istniejący w latach 1959–1961 (de facto od 1945 jako powiat iławecki) na terenie obecnego powiatu bartoszyckiego i częściowo powiatu braniewskiego (województwo warmińsko-mazurskie).
Na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z 15 grudnia 1958, powiat iławecki (istniejący na terenie Polski od 1945 roku) przemianowano na powiat górowski z dniem 1 stycznia 1959. Przyczyną zmiany były dążenia do ustalania nazw powiatów od ich siedzib. Siedzibą powiatu było Górowo, jednakże powiat nadal nosił swą pierwotną nazwę iławecki, utworzoną od dawnej siedziby Iławki (obecnie Bagrationowsk), znajdującej się w ZSRR.
Według podziału administracyjnego z 11 listopada 1961 roku powiat górowski składał się z 1 miasta i 9 gromad:
- miasto Górowo Iławeckie
- gromady: Bezledy, Bukowiec, Gałajny, Górowo Iławeckie, Kandyty, Pieszkowo, Pluty, Rodnowo i Wojciechy.
Powiat górowski (nadal z siedzibą w Górowie) funkcjonował do 30 grudnia 1961, kiedy został zlikwidowany przez przyłączenie jego terenów do powiatu bartoszyckiego. Decyzję o likwidacji powiatu podjęto 10 października 1961 na sesji PPRN w Górowie Iławeckim, natomiast 31 grudnia 1961, w obecności przedstawicieli PWRN w Olsztynie, podpisano protokół zdawczo-odbiorczy. 1 stycznia 1962 zniesiono również Sąd Powiatowy w Górowie Iławeckim.
Powiększony powiat bartoszycki przetrwał aż do reformy administracyjnej w 1975 roku, powracając z dniem 1 stycznia 1999 jako jeden z powiatów nowego województwa warmińsko-mazurskiego.
Bibliografia
- Dz.U. z 1958 r. nr 76, poz. 393
- Dz.U. z 1961 r. nr 50, poz. 271
- Dz.U. z 1961 r. nr 59, poz. 331
- Archiwum Państwowe w Olsztynie – Prezydium Powiatowej Rady Narodowej i Urząd Powiatowy w Bartoszycach
Zobacz też
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Macdriver (Bartek Wawraszko), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Górowo Iławeckie - fragment starówki