Powiat iławecki
powiat | |||||
do 1958 | |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Data likwidacji | 1958 | ||||
Siedziba | |||||
Powierzchnia | 620 km² | ||||
Populacja (1956) • liczba ludności |
| ||||
• gęstość | 29 os./km² | ||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||
| |||||
Portal Polska |
Powiat iławecki – dawny powiat ze stolicą w Górowie Iławeckim, istniejący na terenie Polski w latach 1945–1958 (de facto do 1961, po przemianowaniu na powiat górowski) na terenie obecnego powiatu bartoszyckiego (województwo warmińsko-mazurskie). Nazwa powiatu pochodzi od miasta Iławka (także Iława Pruska lub Preußisch Eylau, obecnie Bagrationowsk), wcześniejszej siedziby powiatu.
Po II wojnie światowej władze polskie niemal w całości przejęły niemiecki podział administracyjny na obszarze Ziem Odzyskanych. Gdy wytyczona została obecna północna granica Polski początkowo linię tę traktowano jako przybliżoną i nie rozdzielano fizycznie przeciętych nią powiatów i wiosną 1945 roku radziecka administracja wojskowa przekazała Polakom kontrolę nad tymi powiatami w całości, ale już jesienią Stalin nakazał dokonać korekty przebiegu granicy w terenie. Osadników polskich z najbardziej na północ położonych wsi wówczas wysiedlono, a administrację polską zlikwidowano[1][1]. 6 powiatów zostało przeciętych nową granicą polsko-rosyjską: darkiejmski, frydlądzko-bartoszycki, gierdawski, gołdapski, iławecki i świętomiejski (oraz minimalnie powiat węgorzewski). W związku z tym, na obszarze Polski powstały skrawki powiatów pozbawione siedzib. Powiat frydlądzko-bartoszycki przekształcono w powiat bartoszycki, zachowano też (okrojony) powiat gołdapski (Bartoszyce i Gołdap były jedynymi siedzibami powiatów, które znalazły się po stronie polskiej). Powiaty darkiejmski, gierdawski i świętomiejski były początkowo administrowane z sąsiednich powiatów, lecz szybko uległy skomasowaniu. Natomiast powiat iławecki, po utworzeniu nowej siedziby w polskim Górowie Iławeckim, przetrwał wstępną kasację zbędnych jednostek administracyjnych, funkcjonując do końca lat 50.
Według podziału administracyjnego z 1 lipca 1952 roku powiat iławecki składał się z 1 miasta, 6 gmin i 47 gromad (wsi):
- miasto Górowo Iławeckie
- gminy: Bukowiec (6 gromad), Galiny (8), Górowo (13), Kandyty (5), Pieszkowo (8) i Wojciechy (7).
Jednostka o nazwie powiat iławecki istniała do końca 1958 roku. Na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z 15 grudnia 1958, powiat iławecki przemianowano na powiat górowski z dniem 1 stycznia 1959. Przyczyną zmiany były dążenia do ustalania nazw powiatów od ich siedzib. Powiat górowski (nadal z siedzibą w Górowie) funkcjonował do 30 grudnia 1961, kiedy został zlikwidowany przez przyłączenie jego terenów do powiatu bartoszyckiego. Decyzję o likwidacji powiatu podjęto 10 października 1961 na sesji PPRN w Górowie Iławeckim, natomiast 31 grudnia 1961, w obecności przedstawicieli PWRN w Olsztynie, podpisano protokół zdawczo-odbiorczy. 1 stycznia 1962 zniesiono również Sąd Powiatowy w Górowie Iławeckim.
Powiększony powiat bartoszycki przetrwał aż do reformy administracyjnej w 1975 roku, powracając z dniem 1 stycznia 1999 jako jeden z powiatów nowego województwa warmińsko-mazurskiego.
Zobacz też
- Podział administracyjny Polski (1944–1950)
- podział administracyjny Polski 1957–1975
- górowski
- powiat bartoszycki
Przypisy
- ↑ a b Marek Wąs. Kreska Stalina. „Ale historia”. 16/2013 (66), s. 12–13, 20133-04-22. Agora SA. (pol.).
Bibliografia
- Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., Polska Rzeczpospolita Ludowa, Główny Urząd Statystyczny, Warszawa, 1952
- Dz.U. z 1958 r. nr 76, poz. 393
- Dz.U. z 1961 r. nr 50, poz. 271
- Dz.U. z 1961 r. nr 59, poz. 331
- Archiwum Państwowe w Olsztynie – Prezydium Powiatowej Rady Narodowej i Urząd Powiatowy w Bartoszycach
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Macdriver (Bartek Wawraszko), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Górowo Iławeckie - górowski rynek z ratuszem w tle cerkiew Podwyższenia Krzyża Świętego