Powiat słonimski (II Rzeczpospolita)

Powiat słonimski
powiat
Ilustracja
Siedziba starostwa w dawnym klasztorze Bernardynów w Słonimie
Państwo II Rzeczpospolita
Województwonowogródzkie
SiedzibaSłonim
Powierzchnia3069 km²
Populacja (1931)
• liczba ludności

126.500
• gęstość41 os./km²
Położenie na mapie województwa
Położenie na mapie województwa
brak współrzędnych
Portal Polska

Powiat słonimski – powiat w województwie nowogródzkim II Rzeczypospolitej. Jego stolicą było miasto Słonim. W skład powiatu wchodziło 18 gmin i 2 miasta.

12 grudnia 1920 r. pod Zarządem Terenów Przyfrontowych i Etapowych z powiatu wyłączono gminy: Rożana, Kosów, Borki i Piaski do nowo utworzonego powiatu kosowskiego[1].

Wcześniej powiat guberni grodzieńskiej, dzisiaj jego terytorium odpowiada częściowo rejon słonimski na Białorusi.

Demografia

Według spisu ludności w grudniu 1919 roku powiat słonimski okręgu brzeskiego ZCZW zamieszkiwało 127 737 osób. Na jego terytorium znajdowało się 767 miejscowości, z których 6 miało 1–5 tys. mieszkańców i 1 miała ponad 5 tys. mieszkańców. Był nią Słonim z 9719 mieszkańcami[2].

Według Alfonsa Krysińskiego i Wiktora Ormickiego, terytorium powiatu wchodziło w skład tzw. zwartego obszaru białoruskiego, to znaczy Białorusini stanowili na nim narodowość dominującą[3].

Według oficjalnych danych spisu powszechnego z 1931 roku "dominacja" ta była symboliczna: powiat zamieszkiwało 126 510 osób, z których zadeklarowało jako język ojczysty: białoruski – 62 434 (49%), a polski – 52 313 (41%)[4].

Oświata

W powiecie słonimskim okręgu brzeskiego ZCZW w roku szkolnym 1919/1920 działało 55 szkół powszechnych, 1 szkoła średnia i 1 kurs. Ogółem uczyło się w nich 3065 dzieci i pracowało 75 nauczycieli[5].

Gminy

  • Byteń[6]
  • Czemery
  • Dereczyn
  • Derewna
  • Dobromyśl[7]
  • Dworzec[8]
  • Kostrowicze
  • Kozłowszczyzna
  • Kuryłowicze
  • Maryjska
  • Miżewicze
  • Mołczadź[7]
  • Pacowszczyzna[9]
  • Rohotna
  • Stara Wieś
  • Szydłowicze
  • Zdzięcioł[8]
  • Żyrowice

Miasta

Starostowie

  • Marian Sieńkowski (1920-)[11]
  • Ignacy Korkozowicz p.o. (– 11 marca 1925)[12]
  • dr Jan Dorosz (1927[13][14])

Zobacz też

Przypisy

  1. Dz. Urz. ZTPiE z 1920 r. Nr 5, poz. 45
  2. I. Tablice ogólne. W: Zeszyt VII. Spis ludności na terenach administrowanych przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich (grudzień 1919). s. 25.
  3. Marek Wierzbicki: Stosunki polsko-białoruskie przed wrześniem 1939. W: Marek Wierzbicki: Polacy i Białorusini w zaborze sowieckim. Stosunki polsko-białoruskie na ziemiach północno-wschodnich II RP pod okupacją sowiecką 1939–1941. Wyd. 2. Warszawa: Stowarzyszenie Kulturalne Fronda, 2007, s. 25–43, seria: Biblioteka historyczna Frondy. ISBN 978-83-88747-76-2.
  4. Drugi Powszechny Spis Ludności z dn. 9 XII 1931 r.: mieszkania i gospodarstwa domowe, ludność, stosunki zawodowe: województwo nowogródzkie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1936
  5. Joanna Gierowska-Kałłaur: Rozdział VII. Szkolnictwo na ziemiach podległych Zarządowi Cywilnemu Ziem Wschodnich. W: Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich (19 lutego 1919 – 9 września 1920). s. 243.
  6. 22 stycznia 1926 r. część gminy wyłączona z powiatu słonimskiego i przyłączona do powiatu baranowickiego (Dz.U. z 1926 r. nr 7, poz. 43)
  7. a b 22 stycznia 1926 r. wyłączona z powiatu słonimskiego i przyłączona do powiatu baranowickiego (Dz.U. z 1926 r. nr 7, poz. 43)
  8. a b 22 stycznia 1926 r. wyłączona z powiatu słonimskiego i przyłączona do powiatu nowogródzkiego (Dz.U. z 1926 r. nr 7, poz. 43)
  9. Zniesiona 22 stycznia 1926 r. a jej tereny włączono do gminy Kozłowszczyzna, gminy Zdzięcioł w powiecie nowogródzkim i gminy Bielica w powiecie lidzkim (Dz.U. z 1926 r. nr 7, poz. 43)
  10. 22 stycznia 1926 r. wyłączone z powiatu słonimskiego i przyłączone do powiatu nowogródzkiego (Dz.U. z 1926 r. nr 7, poz. 43)
  11. Ruch służbowy. W starostwach. „Dziennik Urzędowy Zarządu Terenów Przyfrontowych i Etapowych”, s. 6, Nr 1 z 20 października 1920. 
  12. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”, s. 43, Nr 1 z 1 kwietnia 1925. 
  13. Jagiellonian Digital Library - Dziennik Urzędowy Województwa Nowogródzkiego. 1927, nr 4, jbc.bj.uj.edu.pl [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  14. http://pbc.biaman.pl/Content/34842/Zycie_Nowogrodzkie_13_1927.08.06.pdf

Bibliografia

  • Zeszyt VII. Spis ludności na terenach administrowanych przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich (grudzień 1919). LwówWarszawa: Książnica Polska T-wa Naucz. Szkół Wyższych, 1920, s. 50, seria: Prace geograficzne wydawane przez Eugenjusza Romera.
  • Joanna Gierowska-Kałłaur: Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich (19 lutego 1919 – 9 września 1920). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, Instytut Historii PAN, 2003, s. 447. ISBN 83-88973-60-6.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
POL powiat słonimski map.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Położenie powiatu słonimskiego na mapie województwa nowogródzkiego
POL województwo nowogródzkie II RP COA.svg
Herb województwa nowogródzkiego II Rzeczypospolitej
Uwaga ta grafika jest wzorowana na projektowanym herbie województwa z 1928 r. Ostateczne projekty autorstwa Zygmunta Lorenca zostały opracowane w 1929 r. Jeśli masz do nich dostęp bardzo proszę o kontakt Poznaniak