Powiatowa Komenda Uzupełnień Lubliniec
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1924 |
Rozformowanie | 1927 |
Dowódcy | |
Pierwszy | kpt. piech. Jan Neugebauer |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Podległość |
Powiatowa Komenda Uzupełnień Lubliniec (PKU Lubliniec) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu okręgu[1].
Historia komendy
26 marca 1924 roku został ogłoszony rozkaz O. I. Szt. Gen. 2124/Org. ministra spraw wojskowych w sprawie podziału terytorialnego Górnego Śląska na wojskowe okręgi poborowe. Rozkaz powoływał do życia Powiatową Komendę Uzupełnień Lubliniec[2]. Komenda została uruchomiona rozkazem Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV z 5 kwietnia 1924 roku[3]. Okręg poborowy obejmował powiat lubliniecki[2][4], który został wyłączony z PKU Częstochowa[3].
PKU w sprawach należących do zakresu jej działania podlegała dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV, a w najwyższej instancji ministrowi spraw wojskowych[1]. Z dniem 1 października 1927 roku PKU Lubliniec została zlikwidowana, a powiat lubliniecki został przydzielony nowo utworzonej PKU Tarnowskie Góry i wraz z nią włączony do Okręgu Korpusu Nr V[3].
Obsada personalna
- Obsada personalna PKU w latach 1924–1925[5]
- komendant – kpt. piech. Jan Neugebauer
- referent – por. kanc. Józef Rogaliński
- oficer ewidencyjny na pow. lubliniecki – por. kanc. Jan I Szczepański (21 VI – 15 XII 1925[6])
- Obsada personalna PKU w latach 1926–1927[7]
- komendant – kpt. kanc. Jan Neugebauer (II 1926 – VIII 1927[8] → kierownik I referatu PKU Pińsk
- kierownik referatu – por. kanc. Józef Rogaliński (II – VI 1926[9] → kierownik II referatu PKU Konin)
- referent
- por. kanc. Bronisław Jóźwiak (od II 1926)
- por. kanc. Władysław Struk (VII 1926[9] – VII 1927[10] → kierownik II referatu PKU Radomsko)
Przypisy
- ↑ a b Dz.U. z 1924 r. nr 61, poz. 609.
- ↑ a b Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 12 z 26 marca 1924 roku, poz. 178.
- ↑ a b c Jarno 2001 ↓, s. 169.
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 37, poz. 252.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 37 z 12 kwietnia 1924 roku, s. 210.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 85 z 20 sierpnia 1925, s. 465.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 11.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 6 sierpnia 1927 roku, s. 238.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 28 czerwca 1926 roku, s. 199.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 224.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).