Powstanie w Kairze (1798)

Powstanie w Kairze

Wyprawa Napoleona do Egiptu
Czas	21–22 października 1798
Miejsce	Kair
Terytorium	Egipt
Przyczyna	niezadowolenie Egipcjan z dyktatorskich rządów Napoleona
Wynik	przegrana powstańców
Strony konfliktu
Francja powstańcy
Dowódcy
Napoleon Bonaparte Dominique Martin Dupuy † religijni przywódcy oraz starszyzna Kairu
Siły
nieznane 80 000
Straty
300 zabitych 500 rannych 5000–6000 zabitych i rannych
Położenie na mapie Egiptu miejsce bitwy
30°02′40,56″N 31°14′44,16″E/30,044600 31,245600

Powstanie w Kairze (fr. Révolte du Caire) – zbrojne wystąpienie mieszkańców stolicy Egiptu w październiku 1798 przeciwko wojskom francuskim podczas kampanii egipskiej (1798–1801)^[1].

Geneza powstania

Po wygranej bitwie pod piramidami w lipcu 1798 Bonaparte wkroczył do Egiptu. Chciał za wszelką cenę ukazać się mieszkańcom jak brat w wierze, pogromca mameluków i wyzwoliciel. Niestety, Egipcjanie czuli się uciskani, a Francuzów traktowali jak okupantów. Religijni przywódcy nawoływali wszystkich wierzących w Allaha do walki^[1].

Powstanie

Ponad 80 tysięcy uzbrojonych mieszkańców Kairu 21 października wystąpiło przeciwko Napoleonowi. Małe grupki francuskich żołnierzy były szybko likwidowane, między innymi zginął komendant miasta, generał Dupuy. 22 października wracając ze zwiadu adiutant Napoleona pułkownik Józef Sułkowski został zabity przez powstańców. Bonaparte postanowił ostrzelać z cytadeli meczet Al-Azhar, który był główną siedzibą powstańców, po czym wkroczył do niego na koniu, co dla wyznawców islamu jest nie do pomyślenia. Dziury po kulach armatnich, widać do dziś^[1].

W końcu powstańcy ulegli pod przeważającymi siłami wroga i poddali się tego samego dnia. Napoleon zaprosił do siebie starszyznę Kairu i osobiście ich przeprosił. Przez następne dni schwytani rebelianci byli mordowani, a ich ciała wrzucano do Nilu^[1].

Obraz przedstawiający rozmowę Napoleona ze starszymi Kairu. Autor Pierre-Narcisse Guérin

Przypisy