Powstanie w Mediolanie

Powstanie w Mediolanie (1848)
Wiosna Ludów
Ilustracja
Barykady na ulicach Mediolanu
Czas

18–22 marca 1848

Miejsce

Mediolan

Terytorium

Włochy

Wynik

zwycięstwo powstańców

Strony konfliktu
Austriapowstańcy z Mediolanu
Dowódcy
Joseph Radetzky
Ludwig von Wohlgemuth
Eduard Clam-Gallas
Count Ferencz Gyulai
Carlo Cattaneo
Count Luigi Torelli
Augusto Anfossi
Luciano Manara
Siły
10 000nieznane
Straty
181 zabitych,
235 rannych,
180 zaginionych
424 zabitych,
600 rannych
brak współrzędnych

Powstanie w Mediolanie – jeden z epizodów Wiosny Ludów, który miał miejsce w dniach 18–22 marca 1848 roku.

Do rewolty doszło na wieść o wybuchu rewolucji marcowej w Berlinie. 18 marca tłumy powstańców zajęły pałac rządowy, kierując się na ratusz. Punktem zapalnym stało się ostrzelanie manifestantów przez austriacki patrol, co doprowadziło do spontanicznego powstania. Na ulicach powstawały barykady, powstańcy strzelali z okien i dachów do żołnierzy austriackich. W odpowiedzi wojsko austriackie dowodzone przez marszałka Josepha Radetzky'ego rozpoczęło ostrzał miasta po czym rozpoczęło walki uliczne. Dnia 22 marca w rejon miasta nadciągnęła armia piemoncka, co spowodowało wycofanie się Austriaków. Straty powstańców wyniosły 424 zabitych oraz 600 rannych, Austriacy stracili 181 zabitych, 235 rannych oraz 180 zaginionych.

Bibliografia

  • Zygmunt Ryniewicz: Leksykon bitew świata, wyd. Almapress, Warszawa 2004.

Media użyte na tej stronie