Powszechna obrona przeciwlotnicza

Powszechna obrona przeciwlotnicza (POPL) – rodzaj zabezpieczenia bojowego wojsk. Część obrony przeciwlotniczej wojsk^[1].

Powszechna obrona przeciwlotnicza to zespół przedsięwzięć, mających na celu samoobronę wojsk w sytuacji zagrożenia lub bezpośredniego uderzenia środków napadu powietrznego przeciwnika. Organizatorami powszechnej obrony przeciwlotniczej są dowódcy ogólnowojskowi.

Składowe powszechnej obrony przeciwlotniczej

Obejmuje^[2]:

• rozpoznanie przeciwnika powietrznego
• alarmowanie pododdziałów o zagrożeniu z powietrza
• prowadzenie zorganizowanego ognia do celów powietrznych niespecjalistycznymi środkami
• maskowanie przed rozpoznaniem z powietrza;
• rozśrodkowanie wojsk
• przygotowanie schronów i ukryć przeciwlotniczych
• likwidację skutków uderzeń środków napadu powietrznego

Przypisy

Bibliografia

• Tadeusz Dakudowicz (przew.): Podręcznik walki pododdziałów wojsk zmechanizowanych. Warszawa: Dowództwo Wojsk Lądowych. Wyższa Szkoła Oficerska im. Tadeusza Kościuszki, 2000.
• Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.