Pozdrowienie błogosławionej Maryi Dziewicy

Pozdrowienie błogosławionej Maryi Dziewicy
Salutatio Beatae Mariae Virginis
Autor

Franciszek z Asyżu

Tematyka

religijna

Typ utworu

hymn

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Włochy

Język

łacina

Data wydania

XIII w.

Pierwsze wydanie polskie
Przekład

Kajetan Ambrożkiewicz

Pozdrowienie błogosławionej Maryi Dziewicy (łac. Salutatio Beatae Mariae Virginis) − trzynastowieczna modlitwa-hymn do Matki Bożej, której autorstwo przypisywane jest św. Franciszkowi z Asyżu.

Autorstwo

Autentyczność uznawana jest przez większość badaczy źródeł franciszkańskich. Nie zawiera jej jednak Asysyki kodeks 338 i wszystkie kodeksy od niego się wywodzące[1]. Jako autora tekstu wymieniają Biedaczynę Liber de conformitate Bartłomieja z Pizy z 2 poł. XIV w. oraz kodeks Can. Misc. 525 z Bodlein Library w Oksfordzie również z 2 poł. XIV w. Pozdrowienie zawiera dwadzieścia kodeksów stanowiących zbiory dziełek świętego. Znane są tłumaczenia z XVI w. na języki: włoski, dolnoniemiecki, hiszpański i portugalski. W kodeksach Pozdrowienie błogosławionej Maryi Dziewicy poprzedza zawsze Pozdrowienie cnót także przypisywane św. Franciszkowi[2]. Hymn opiewa Boże Macierzyństwo Maryi, nazywając ją m.in.: pałacem, przybytkiem, domem i szatą. Autor używa znanego terminu «Virgo ecclesia facta» (łac. Dziewica uczyniona Kościołem), którego wcześniej użył tylko Pseudo-Hildebertus w Homilii na Wniebowzięcie (PL 171, 609)[3].

Tekst i tłumaczenie

  • Tekst łaciński[4]:

1Ave Domina, sancta Regina,
sancta Dei genetrix Maria,

quae es virgo Ecclesia facta
2et electa a sanctissimo Patre de caelo,
quam consecravit
cum sanctissimo dilecto Filio suo
et Spiritu Sancto Paraclito,
3in qua fuit et est omnis plenitudo
gratiae et omne bonum.

4Ave palatium eius;
ave tabernaculum eius;
ave domus eius.
5Ave vestimentum eius;
ave ancilla eius;
ave Mater eius

6et vos omnes sanctae virtutes,
quae per gratiam et illuminationem
Spiritus sancti infundimini in corda fidelium,
ut de infidelibus fideles Deo faciatis.

  • Tłumaczenie polskie[a]:

1Bądź pozdrowiona, Pani, święta Królowo,
święta Matko Boga, Maryjo,

która jesteś Dziewicą uczynioną Kościołem
2i wybraną przez Najświętszego Ojca Niebieskiego,
który Cię uświęcił,
wraz z najświętszym Synem Twoim umiłowanym
i Duchem Świętym Pocieszycielem.
3Ty, w której była i jest pełnia łaski
i wszystko dobro.

4Zdrowaś, pałacu Jego,
Zdrowaś, przybytku Jego,
Zdrowaś, domu jego.
5Zdrowaś, szato Jego,
Zdrowaś, służebnico Jego,
Zdrowaś, Matko Jego.

6I wy wszystkie święte cnoty,
które z łaski i oświecenia
Ducha Świętego, rozlewane jesteście w sercach wiernych,
by z niewiernych uczynić ich wiernymi Bogu.

Zobacz też

Uwagi

  1. Tłumaczenie własne na potrzeby Wikipedii.

Przypisy

  1. Ernesto Caroli (pod red.): Fonti francescane. Editio Minor. Mediolan-Padwa-Asyż: Editrici Francescane, 1995, s. 132-133. ISBN 88-8135-001-7. (wł.).
  2. Kajetan Ambrożkiewicz OFMCap (tłum.): Pisma św. Franciszka z Asyżu. Wyd. 3. Warszawa: Ojcowie Kapucyni, 1990, s. 213-215.
  3. Alessandro Maria Apollonio: Mariologia francescana. Da San Francesco d'Assisi ai Francescani dell'Immacolata. Rzym: Pontificia Facoltà Teologica "Marianum", 1997, s. 36-57. (wł.).
  4. Franciszek z Asyżu: Salutatio B. Mariae Virginis. www.diocesidicapua.it. [dostęp 2013-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-15)]. (łac.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie