Poziom natężenia dźwięku

Poziom natężenia dźwiękulogarytmiczna miara natężenia dźwięku. Wielkość ta wyznaczana jest ze wzoru:

gdzie:

– poziom natężenia dźwięku,
natężenie dźwięku,
– natężenie dźwięku odniesienia, wynosząca 10−12 W/m².

Jednostką otrzymanej wartości jest decybel.

Przykłady

Wartości podane poniżej należy traktować jako orientacyjne i przybliżone. Ponadto w przestrzeni otwartej, natężenie dźwięku ze źródła punktowego spada z kwadratem odległości, dlatego podane wartości dotyczą poziomu natężenia w standardowej (niewielkiej) odległości od źródła dźwięku, czyli charakterystycznej dla jego odbioru:

  • 10 dB – szelest liści przy łagodnym wietrze
  • 20 dB – szept
  • 30 dB – bardzo spokojna ulica bez ruchu
  • 40 dB – szmery w domu
  • 50 dB – szum w biurach
  • 60 dB – odkurzacz
  • 70 dB – wnętrze głośnej restauracji, darcie papieru
  • 80 dB – głośna muzyka w pomieszczeniach, trąbienie
  • 90 dB – ruch uliczny
  • 100 dB – motocykl bez tłumika
  • 110 dB – piła łańcuchowa
  • 120 dB - maksymalny dopuszczalny poziom natężenia dźwięku fajerwerków
  • 130 dB – wirnik helikoptera w odległości 5 metrów, granica powyżej której może dojść do trwałego uszkodzenia słuchu
  • 140 dB – start myśliwca
  • 150 dB - wystrzał z karabinu
  • 160 dB – eksplozja bomby
  • 190 dB – start rakiety kosmicznej
  • 220 dB – eksplozja bomby atomowej
  • 300–350 dB – wybuch wulkanu Krakatau w Indonezji w 1883 r. Prawdopodobnie najgłośniejszy wyemitowany dźwięk na Ziemi, który udało się zarejestrować (huk był słyszalny z odległości 4300 kilometrów, i był w stanie rozerwać błony bębenkowe marynarzy znajdujących się w odległości 64 km od wulkanu[1])

Poziom natężenia dźwięku w motoryzacji

W przemyśle motoryzacyjnym podaje się w decybelach głośność wewnątrz kabiny samochodu. Czym niższa wartość tym lepszy komfort jazdy na dłuższych trasach. Najczęściej tę wartość określa się przy stałej prędkości 100 km/h i silniku pracującym na najwyższym możliwym biegu.

Przypisy