Poznański Klub Wioślarek

P.K.W. Poznań
Ilustracja
Chrzest łodzi Poznańskiego Klubu Wioślarek
Pełna nazwa

Poznański Klub Wioślarek

Data założenia

1928

Państwo

 Polska

Siedziba

Poznań

Adres

ul. Piastowska

Sekcje

wioślarstwo

Ilustracja
Klubowe barwy wioseł[1]

Poznański Klub Wioślarek – klub wioślarski założony w 1928 roku[2] w Poznaniu. Jeden z niewielu w pełni żeńskich klubów wioślarskich w Polsce. Zlikwidowany w 1951 roku.

Historia

Inicjatorkami założenia klubu były Mira Leżanka i Anna Gawrońska, a pierwszą prezeską – radczyni Hischbergowa. Teren pod budowę przystani klubowej przekazał wioślarkom pobliski Klub Wioślarski z roku 1904, który początkowo zapewnił też zawodniczkom opiekę trenerską[3].

W tamtym momencie w Polsce istniały trzy w pełni kobiece kluby wioślarskie: Warszawski Klub Wioślarek (powstały już w roku 1912), Bydgoski Klub Wioślarek (powstały w 1926) oraz Kaliskie Towarzystwo Wioślarek (rok powstania 1927). Z uwagi na duży koszt zakupu szybszych łodzi, wioślarstwo kobiet skupiało się w sporej mierze na turystyce wioślarskiej. Panie nie rywalizowały ponadto na poziomie zawodów międzynarodowych[4]. Międzynarodowa Federacja Wioślarska rywalizację kobiet wprowadziła zresztą do programu organizowanych przez siebie mistrzostw dopiero wiele lat później – w roku 1954[5]. W okresie dwudziestolecia międzywojennego wioślarki rywalizowały w Polsce tylko w nielicznych konkurencjach wioślarskich (i to na dystansach nie przekraczających 1200 m – czyli dystansie krótszym niż mężczyźni):

  • Od powstania PZTW w 1919 do 1939 roku – na czwórkach półwyścigowych (łodziach szerszych i krótszych od łodzi wyczynowych,
  • Od 1931 do 1939 roku – dodatkowo na wyczynowych czwórkach ze sternikiem,
  • Od 1931 do 1939 roku – dodatkowo na wyścigowych jedynkach[6].

Ostatnią Prezeską Poznańskiego Klubu wioślarek była Digna Spandowska, wybrana w roku 1939. W tym czasie klub liczył 27 członkiń[7].

Klub został na krótko reaktywowany po II wojnie światowej. Działalność prowadził samodzielnie do grudnia 1949, od 1948 roku korzystając z przystani TW Polonii Poznań[8]. Od stycznia roku 1950 klub został wcielony w skład Zrzeszenia Sportwego "Ogniwo". W lipcu 1951 roku został ostatecznie zlikwidowany i wcielony w skład Klubu Wioślarskiego z 1904 roku[9].

Zawodnicy

Najwybitniejszą zawodniczką klubu była skifistka Ałła Dowgird – mistrzyni Polski z roku 1938[10] i wicemistrzyni z 1939[11].

Galeria

  • Odznaka klubowa

    Odznaka klubowa

  • Ałła Dowgird – Mistrzyni Polski w 1938

    Ałła Dowgird – Mistrzyni Polski w 1938

  • Zaprawa zimowa zawodniczek Poznańskiego Klubu Wioślarek

    Zaprawa zimowa zawodniczek Poznańskiego Klubu Wioślarek

  • Chrzest łodzi przed budynkiem KW 04

    Chrzest łodzi przed budynkiem KW 04

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Na podstawie planszy: Barwy historycznych wioseł klubów wioślarskich, Biblioteka PZTW
  2. ↑ Kluby należące do PZTW. Sport Wodny, 1933 Nr 1, str. 2. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2018-12-06]
  3. ↑ Era sukcesów międzynarodowych polskiego wioślarstwa. Sport wodny, 1930 Nr 3, s. 57 i s. 90. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2018-12-07]
  4. ↑ Wioślarstwo kobiece w Polsce, Sport Wodny 1927 Nr 6, s. 93 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2018-12-06]
  5. ↑ FISA 125th Anniversary – Women’s rowing history. worldrowing.com (ang.) [dostęp: 2018-12-06]
  6. ↑ J. Nowicka, T. Nowicki. Bydgoski Klub Wioślarek (1926-1996). Analiza startów i osiągnięć. 1998 nr 19 s. 248 i nast. Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2018-12-06]
  7. ↑ Poznański Klub Wioślarek w Poznaniu. Dokumenty rejestrowe. Skany Archiwum Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu [dostęp: 2018-12-06]
  8. ↑ Olaf Bergmann, Towarzystwo Wioślarzy „Polonia” 1921-1996, Poznań 1996, s. 27, ISBN 83-902028-3-2
  9. ↑ Ryszard L. Kobendza. Zarys 80-letniej Działalności Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich. Warszawa 2001, s. 259, ISBN 83-915043-0-1
  10. ↑ Spotkanie Polska-Węgry i Regaty Związkowe w Witobelu. Sport Wodny, 1938 nr 14-15, s. 211-214. Pomorska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2018-12-06]
  11. ↑ XX Mistrzostwa Polski w wioślarstwie i regaty związkowe, Sport Wodny, 1939 nr 15, s. 215-217. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2018-12-06]

Bibliografia

  • Era sukcesów międzynarodowych polskiego wioślarstwa. Sport wodny, 1930 Nr 3, s. 53-57. [1] [dostęp: 2018-12-07]
  • J. Nowicka, T. Nowicki. Bydgoski Klub Wioślarek (1926-1996). Analiza startów i osiągnięć. 1998 nr 19 s. 248 i nast. [2] [dostęp: 2018-12-06]

Linki zewnętrzne

Historia kobiecego wioślarstwa (ang.)

Media użyte na tej stronie

Odznaka - Poznański Klub Wioślarek.jpg
Autor: AlbertDwa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Odznaka klubowa - Poznański Klub Wioślarek
Zaprawa zimowa zawodniczek Poznańskiego Klubu Wioślarek.png
Zaprawa zimowa zawodniczek Poznańskiego Klubu Wioślarek, marzec 1930
Chrzest łodzi Poznańskiego Klubu Wioślarek.jpg
Chrzest łodzi Poznańskiego Klubu Wioślarek. Uczestnicy uroczystości przy łodzi "Mewa". Widoczni m.in.: żona prezydenta Poznania Stanisława Ratajska, prezes klubu Zofia Hirszberg, wiceprezes klubu Sumińska, ojciec chrzestny łodzi prezes Klubu Wioślarskiego 04 Władysław Stopa, matka chrzestna łodzi Brudzińska.
Ałła Dowgird, mistrzyni Polski w jedynkach 1938.jpg
Ałła Dowgird, mistrzyni Polski w jedynkach, z Poznańskiego Klubu Wioślarek, odbiera gratulacje. XIX Mistrzostwa Wioślarskie Polski w Poznaniu 1938-08 rok.
Poznański Klub Wioślarek - chrzest łodzi 1929.jpg
Poznański Klub Wioślarek - chrzest łodzi "Mewa" w 1929. Widoczni m.in.:ojciec chrzestny łodzi prezes Klubu Wioślarskiego 04 Władysław Stopa i matka chrzestna łodzi Brudzińska (stoją przy stoliku).
Rowing blades - Poznański Klub Wioślarek.svg
Autor: AlbertDwa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Barwy wioseł - Poznański Klub Wioślarek