Poznańskie Autobusy
Poznańskie Autobusy S.A. - przedsiębiorstwo miejskiej komunikacji autobusowej działające od 1922 w Poznaniu[1].
W latach 20. XX wieku podstawowym środkiem komunikacji miejskiej w Poznaniu były tramwaje. Dynamiczny rozwój peryferyjnych dzielnic i brak środków finansowych na rozbudowę sieci tramwajowej sprawił, że miasto postawiło na rozwój komunikacji autobusowej. Pierwszą firmą, która otrzymała koncesję na otwarcie linii autobusowych w Poznaniu było przedsiębiorstwo Poznańskie Autobusy S.A., założone przez Klementynę Śliwińską - pionierkę automobilizmu polskiego i pierwszą Wielkopolankę, która uzyskała prawo jazdy[2]. Przedsiębiorstwo dysponowało dwudziestoma pojazdami marki Praga i rozpoczęło przewozy w 1922 (licencja obowiązywała do 1942[1]). Planowano uruchomienie siedmiu linii miejskich i jednej podmiejskiej do Ludwikowa przez Puszczykowo. Z uwagi na brak zachowanych dokumentów trudno obecnie ustalić jak długo prowadzono przewozy i dlaczego ostatecznie je zawieszono. 1 listopada 1925 wyruszyły na trasy autobusy Poznańskiej Kolei Elektrycznej i tę datę uznaje się za początek regularnej komunikacji autobusowej w Poznaniu[3].
Przypisy
- ↑ a b Nie byliśmy pierwsi, w: Z Życia MPK Poznań, nr 3(725)/2005, s. 3, ISSN 0329-6637
- ↑ Motocaina. [dostęp 2014-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-26)].
- ↑ Zbigniew Kopeć , Poznań między wojnami. Opowieść o życiu miasta 1918-1939, Łódź: Księży Młyn, 2013, s. 51, ISBN 978-83-7729-030-9, OCLC 891282668 .