Pozorty (Olsztyn)

Brzeziny – Pozorty
Część osiedla Olsztyna
Państwo Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
MiastoOlsztyn
Wysokość105 m n.p.m.
Położenie na mapie Olsztyna
Położenie na mapie
53°45′28,5″N 20°28′41,9″E/53,757917 20,478306
Portal Polska
Pozorty
Z lotu ptaka – Osiedle Gruszowe Sady
Zakład Produkcyjno-Doświadczalny UWM w Pozortach
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk przy ulicy Tuwima.
Park w Pozortach widziany od strony mostu na Łynie.

Pozorty (lub Posorty, niem. Posorten) – osiedle mieszkaniowe w południowej części Olsztyna, obecnie nie stanowi oddzielnej jednostki administracyjnej (połączone zostało z osiedlem Brzeziny). W 2006 roku zostało przedzielone dwupasmową drogą (ul. J. Tuwima). Na terenie osiedla zachował się park z XVIII/XIX wieku, a także zabudowania przedwojennego folwarku. Na terenie likwidowanych sadów (sady byłej Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie) powstaje północna część dzielnicy, ulice: Gruszowe Sady oraz ul. prof. Nowaka. Osiedle liczy ok. 500 mieszkańców. W latach 1955-60 funkcjonował klub piłkarski LZS Rodło Pozorty. Klub posiadał własne pełnowymiarowe boisko piłkarskie wraz z małymi trybunami/ławkami dla kibiców

Na terenie Posort znajduje się częściowo osuszone i zarośnięte jezioro Płociduga.

Historia

Pierwsza wzmianka o majątku w Posortach pojawia się w 1387 r. Był to dwór kapituły warmińskiej, czyli gospodarstwo folwarczne. Nazwa wywodzi się od pruskiego imienia Pasort oznaczającego pogrzebacz. W 1772 r. w wyniku sekularyzacji Warmii majątek został przejęty przez skarb pruski. Od 1882 r. dzierżawcą Starego Dworu i Posort był radca królewski Karl Patzig, rezydujący we dworze w Posortach. Wraz ze swoją małżonką Auguste (z.d. Oppermann) Patzig spoczywa na przymajątkowym cmentarzu.

Po wojnie majątek (o łącznej powierzchni 756 ha) wszedł w skład zakładów doświadczalnych Wyższej Szkoły Rolniczej. Od 1966 r. znajduje się w granicach administracyjnych miasta. W latach siedemdziesiątych zapoczątkowano budowę osiedla domków jednorodzinnych, głównie dla pracowników uczelni kortowskiej, o nazwie Brzeziny. Z czasem osiedle rozrosło się i nabrało charakteru ogólnomiejskiego.

Bibliografia

  • Praca zbiorowa pod red. Stanisława Achremczyka i Władysława Ogrodzińskiego, Olsztyn 1353-2003, Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie, Olsztyn 2003, s.586-587, ​ISBN 83-87643-38-6
  • Georg Kellmann, Historia parafii Klebark Wielki, jej wiosek i okolic. Parafia p.w. Znalezienia Krzyża Świętego i Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Klebarku Wielkim, Klebark Wielki 2007, ​ISBN 978-83-918968-1-5

Media użyte na tej stronie