Próba spodni

Próba spodni. Joseph Puschkin, XIX w. Na stole klepsydra odmierzająca czas

Próba spodni – wywodząca się ze średniowiecza metoda kontroli jakości piwa[1]. Stosowana była na Pomorzu do XV w. włącznie, a w Niemczech w małych browarach nawet w początkach XX w. Trzej degustatorzy ubrani w skórzane spodnie zasiadali na polanej brzeczką drewnianej ławie. Mistrz zapewniał im piwo i poczęstunek przez 2-3 godziny. Po czym na znak wszyscy podnosili się z miejsc. Jeśli ławka kleiła im się do spodni, a nawet się uniosła, piwo zdawało egzamin i określane było jako dobre, czyli zawierające odpowiednią ilość ekstraktu słodowego, mogło zostać więc przekazane do wyszynku i sprzedaży[2]. Obecnie do oceny zawartości ekstraktu w brzeczce służy areometr.

Przypisy

  1. ↑ Leszek Rum: Ilustrowany leksykon piwa. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2005, s. 257. ISBN 83-89738-20-1.
  2. ↑ Danuta Szewczyk: Tradycje piwowarskie na Pomorzu Zachodnim. Koszalin: Muzeum w Koszalinie, 2005, s. 14. ISBN 83-09463-01-6.

Zobacz też

Media użyte na tej stronie

J Puschkin Starkbierprobe.jpg
Artistic impression of a historical beer testing method.