Próby rakiet wspomagających i zbiornika zewnętrznego

Przed rozpoczęciem lotów orbitalnych wahadłowców każdy element tego pojazdu musiał przejść fazę testów, tak też się stało z rakietami SRB i zbiornikiem zewnętrznym.

Testy SRB

Test statyczny DM-2

Główne próby silników rakiet SRB na stały materiał pędny odbywały się na stanowisku badawczym należącym do ich producenta, wytwórni Thiokol Corporation (później Morton-Thiokol Inc.). Kluczową rolę odgrywała tu specjalna hamownia zbudowana w pobliżu Brigham City (północna część stanu Utah). Konstrukcja oporowa, o którą zapierał się pracujący w pozycji poziomej silnik wykonana została przy użyciu 4,5 mln kg betonu wzmocnionego 122 tys. kg prętów stalowych. Do tkwiącego częściowo w ziemi betonowego bloku prowadzą dwa tory kolejowe z ustawionym na nim dźwigiem suwnicowym do składania elementów silnika. Silniki podczas odpału były podtrzymywane przez trzy stalowe płyty przymocowane do konstrukcji oporowej.

Cztery statyczne próby rozwojowe (ang. development static firings) wykonano kolejno: 18 lipca 1977 r. (DM-1), 18 stycznia 1978 r. (DM-2), 19 października 1978 r. (DM-3) i 19 lutego 1979 r. Z kolei trzy próby kwalifikacyjne (ang. qualification static firings) miały miejsce 13 czerwca 1979 r. (QM-1), 27 września 1979 r. (QM-2) i 13 lutego 1980 r. (QM-3). Dane uzyskane ze statycznych prób silników rakiet SRB wraz z rezultatami prób drgań pozwoliły m.in. na określenie osiągów balistycznych, osiągów układu zapłonu, danych o integralności konstrukcji kadłuba silnika i jego dyszy, sprawdzenie funkcjonowania izolacji wewnętrznej, określenie parametrów charakterystyki ciągu i jej powtarzalności.

Podczas prób prowadzonych w Centrum Lotów Kosmicznych imienia George'a C. Marshalla sprawdzono obciążenia statyczne silnika powstające podczas postoju na wyrzutni i startu, a także naprężenia powstające na skutek wiatru. Zbadano również wytrzymałość górnego i dolnego połączenia silnika ze zbiornikiem zewnętrznym, zamocowania spadochronów, naprężenia powstające w czasie wodowania i ciśnienia występujące wewnątrz silnika.

Testy były prowadzone z przerwami, praktycznie przez cały czas trwania programu STS, poniższa tabelka przedstawia zestawienie wszystkich testów rakiet SRB, jakie się odbyły[1]:

Nazwa testu
Data
DM 118 lipca 1977
DM 218 stycznia 1978
DM 319 października 1978
DM 417 lutego 1979
QM 113 lipca 1979
QM 227 września 1979
QM 313 lutego 1980
DM 521 października 1982
QM 421 marca 1983
DM 625 października 1984
DM 79 maja 1985
QM 5anulowane (luty 1986)
ETM 1A27 maja 1987
DM 830 sierpnia 1987
DM 923 grudnia 1987
QM 620 kwietnia 1988
QM 714 czerwca 1988
PVM 118 sierpnia 1988
TEM 18 listopada 1988
QM 820 stycznia 1989
2 TEM24 lutego 1989
3 TEM23 maja 1989
4 TEM19 sierpnia 1989
5 TEM23 stycznia 1990
6 TEM16 marca 1990
FSM 115 sierpnia 1990
7 TEM11 grudnia 1990
TEM 831 lipca 1991
FSM 220 listopada 1991
9 TEM19 marca 1992
FSM 329 lipca 1992
TEM 1027 kwietnia 1993
TEM 1128 września 1993
WSF 410 marca 194
FSM 516 listopada 1995
WSF 624 kwietnia 1997
WSF 724 czerwca 1998
FSM 817 lutego 2000
FSM 924 maja 2001
ETM 2Październik 2001
FSM 10?
ETM 3 (5 segmentów)23 października 2003
FSM-11?
FSM-12?
FSM-13?
?17 lutego 2003
FVM 1Luty 2005
?16 sierpnia 2005
TEM 129 marca 2007
FSM-1424 maja 2007
FVM 21 maja 2008

Próby spadochronów SRB i odzyskiwania rakiet

Sześć prób potężnych spadochronów SRB wykonano w pobliżu El Centro w Kalifornii, zrzucając na nich z bombowca B-52 betonowy blok o masie ok. 21 770 kg. W 1983 r. na poligonie China Lake Naval Weapon Station przeprowadzono drugą serię sześciu prób nowych spadochronów o większej średnicy. Próby wyławiania wykonano na Atlantyku za pomocą makiety rakiety startowej (ang. Ocean Test Fixture) w pobliżu Przylądka Canaveral z udziałem specjalnych statków „Liberty” i „Freedom”.

Testy zbiornika zewnętrznego

W próbach poszczególnych elementów Space Shuttle użyto trzech zbiorników zewnętrznych ET. Podczas statycznych prób wytrzymałościowych sprawdzono krytyczne elementy konstrukcji. Oprócz tego przeprowadzono próby służące sprawdzeniu poprawności przyjętych założeń analitycznego modelu zbiornik plus ciekłe materiały pędne. Pozostałe próby ET wchodziły w skład opisanych poprzednio programów MVGTV i badań zespołu napędowego orbitera (MPTA-098).

Przypisy

Bibliografia

  • Jacek Nowicki, Krzysztof Zięcina: Samoloty Kosmiczne. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1989. ISBN 83-204-1004-5.

Media użyte na tej stronie

Static Test Firing DM-2 for Solid Rocket Booster - GPN-2000-000053.jpg
This photograph was taken during the static test firing of the DM-2 (Demonstration Motor) for the Solid Rocket Booster (SRB) at the testing ground of Thiokol Corporation near Brigham City, Utah. As one of the major components of the Space Shuttle, SRBs provide most of the power, their combined thrust of some 5.8 million pounds, for the first two minutes of flight. The SRBs take the Space Shuttle to an altitude of 28 miles and a speed of 3,094 miles per hour before they separate and fall back into the ocean to be retrieved, refurbished, and prepared for another flight. MSFC has the management responsibilities with Thiokol Corporation as the prime contractor.
Shuttle Patch.svg
SVG version of PNG Space Shuttle Logo/Patch.