Próchnik

Próchnik
	Dzielnica Elbląga
	; Dom podcieniowy w Próchniku
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Miasto	Elbląg
Data założenia	1300
W granicach Elbląga	1 stycznia 1998
Populacja (2006); • liczba ludności	; ok. 1000
Strefa numeracyjna	55
Kod pocztowy	82-3xx
Tablice rejestracyjne	NE
	Położenie na mapie Elbląga Próchnik
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Próchnik
	Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Próchnik
	54°14′30″N 19°27′00″E/54,241667 19,450000
	Portal Polska

Próchnik (niem. Dörbeck) – dzielnica Elbląga.

Położenie

Próchnik jest najdalej na północ wysuniętą dzielnicą miasta. Znajduje się w odległości 10 km od centrum miasta.

Historia

Najdawniejszym śladem osadnictwa jest fragment wału grodziska na północnym skraju dzielnicy. Pierwsze wzmianki o wsi Próchnik pochodzą z 1300 roku, kiedy to elbląski komtur Konrad von Lichtenhein wydał pozwolenie na wybudowanie młyna. W 1457 roku podarował ją Elblągowi Kazimierz Jagiellończyk. Wieś okręgu sędziego ziemskiego Elbląga w XVII i XVIII wieku^[2]. W 1939 roku wieś liczyła 631 mieszkańców. Próchnik w granice administracyjne miasta został włączony w 1998 roku^[3] poprzez odkupienie od gminy Tolkmicko sołectwa Próchnik, w skład którego wchodziły wsie: Próchnik, Leszków (obecnie południowa część dzielnicy) oraz Jelenia Dolina (na północny wschód od Próchnika). Decyzję o zakupie podjął w 1997 roku, po naciskach ze strony lokalnej społeczności, ówczesny prezydent Elbląga Witold Gintowt-Dziewałtowski.

Wykaz ulic dzielnicy

Dworkowa
Fromborska
Głogowa
Jelenia Dolina
Rumiankowa
Sarnia
Stawowa
Strumykowa
Wrzosowa
Zakątek

Turystyka

Dzielnica znajduje się w malowniczej okolicy, znanej jako Szwajcaria Próchnicka (znanej szerzej pod nazwą niemiecką: Dörbecker Schweiz). Z najwyższego w okolicy wzgórza, wznoszącego się na 159 m n.p.m., roztacza się widok na pobliski Zalew Wiślany. W Próchniku można też obejrzeć zabytkowy kościół gotycki z drugiej połowy XIV wieku.

Ważniejsze obiekty

zabytkowy dom podcieniowy przy ul. Strumykowej
kościół gotycki św. Antoniego z drugiej poł. XIV wieku
siedziba leśnictwa Jelenia Dolina

Komunikacja

Do Próchnika można dojechać:

autobusami linii nr: 24
autobusami PKS

Przypisy

↑ Dz.U. 1997 nr 116 poz. 742
↑ Andrzej Piątkowski, Posiadłości ziemskie miasta Elbląga w XVII-XVIII wieku, 1972, s. 145.
↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 września 1997 r. w sprawie utworzenia gminy, ustalenia granic, nazw i siedzib władz niektórych gmin oraz zmiany granic niektórych miast w województwach: białostockim, bydgoskim, ciechanowskim, elbląskim, gdańskim, jeleniogórskim, katowickim, kieleckim, konińskim, krośnieńskim, lubelskim, nowosądeckim, opolskim, pilskim, poznańskim, przemyskim, rzeszowskim, siedleckim, suwalskim, tarnobrzeskim i zamojskim.Dz.U. z 1997 r. nr 116, poz. 742

[1] Dz.U. 1997 nr 116 poz. 742

[2] Andrzej Piątkowski, Posiadłości ziemskie miasta Elbląga w XVII-XVIII wieku, 1972, s. 145.

[3] Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 września 1997 r. w sprawie utworzenia gminy, ustalenia granic, nazw i siedzib władz niektórych gmin oraz zmiany granic niektórych miast w województwach: białostockim, bydgoskim, ciechanowskim, elbląskim, gdańskim, jeleniogórskim, katowickim, kieleckim, konińskim, krośnieńskim, lubelskim, nowosądeckim, opolskim, pilskim, poznańskim, przemyskim, rzeszowskim, siedleckim, suwalskim, tarnobrzeskim i zamojskim.Dz.U. z 1997 r. nr 116, poz. 742

[1]

[2]

[3]

Dzielnice i osiedla północne	Bażantarnia Bielany Dąbrowa Drewnik Kamionka Kępa Północna Krasny Las Modrzewina Na Stoku Nad Jarem Ogrody Próchnik Rubno Wielkie Stawnik Zajazd Zakrzewo Zawada
Dzielnice i osiedla południowe	Dąbki Dębica Łasztownia Nowe Miasto Nowe Pole Osiek Przy Młynie Rakowo Stagniewo Stare Miasto Śródmieście Truso Warszawskie Przedmieście Winnica Witoszewo Wyspa Spichrzów Zatorze Zawodzie

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne