Próg zwalniający

Ten artykuł od 2012-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Próg zwalniający PZ-90 wykonany z tworzywa sztucznego na bazie PVC

Próg zwalniający z gumy złożony z kilkunastu niepołączonych ze sobą elementów (Złotniki, ul. Pawłowicka)

Długi próg zwalniający z kostki betonowej

znak poziomy P-25
oznaczający próg zwalniający

Próg zwalniający – środek uspokojenia ruchu, w postaci poprzecznej wypukłości na jezdni, mający na celu ograniczenie prędkości pojazdów poruszających się po drodze, na której został zainstalowany. Przejazd przez próg z prędkością większą niż dopuszczalna powoduje podbicie kół samochodu i dyskomfort dla kierowcy i pasażerów, przez co skłania do przejeżdżania przez niego z ograniczoną prędkością, zazwyczaj 20 lub 30 km/h.

Progi zazwyczaj wykonuje się z kostki betonowej, tworzywa sztucznego na bazie PVC, gumy lub mieszanek asfaltowych.

O miejscu na drodze, w którym znajduje się próg zwalniający ostrzega znak A-11a.

Znak ostrzegawczy A11a

Nowoczesne progi zwalniające

Idea progu zwalniającego jest w dalszym ciągu rozwijana. Rozwój skierowany jest głównie na ograniczenie niedogodności dla pojazdów przejeżdżających przez próg z dozwoloną prędkością. Poniżej przedstawiono kilka proponowanych rozwiązań:

• próg z zawiasem w środku i zamontowanym amortyzatorem o tak dobranych parametrach by próg spłaszczał się przy powolnym przejeździe, a pozostawał wypukły przy przejeździe z większą prędkością^[1]
• próg ma postać rękawa wypełnionego cieczą, która rozpływa się przy powolnym najeździe pojazdu, a stawia opór przy najeździe z dużą prędkością^[2]
• próg ma nawierzchnię elastyczną, która zapada się przy przejeździe ciężkiego pojazdu np. autobusu, a pozostaje na miejscu podczas przejazdu samochodu osobowego. Dzięki temu ogranicza się wibracje, które powstają podczas przejazdu pojazdów ciężkich przez progi zwalniające i zwiększa się komfort pasażerów komunikacji zbiorowej^[3].

Nietypowe progi zwalniające

Poza znanymi powszechnie i przedstawionymi powyżej stosuje się też inne rodzaje progów zwalniających.

• Pinezka – to próg stosowany na skrzyżowaniach, ma postać okrągłej wypukłości na środku skrzyżowania o średnicy tak dobranej by przejazd przez skrzyżowanie odbywał się częściowo przez próg. Skrzyżowanie z progiem typu pinezka jest bardzo podobne do minironda, lecz różni się od niego tym, że nie obowiązuje na nim ruch okrężny.
• Poduszka – to także próg stosowany na skrzyżowaniach. Od progu typu Pinezka różni się kształtem. Próg typu poduszka ma kształt prostokątny. W przeciwieństwie do skrzyżowania z wyniesioną powierzchnią nie obejmuje całej tarczy skrzyżowania lecz jedynie jej środkowy fragment.
• Próg wyspowy (przyjazny autobusom) (poduszka berlińska) – to próg zwalniający, najczęściej w postaci prostokątnej wypukłości na jezdni, o szerokości takiej, która umożliwia autobusowi przejazd nad progiem (bez wpływu na ruch autobusu), a samochodom osobowym nie, ze względu na ich węższy rozstaw kół.

Zobacz też

• środkowy pas brukowany

Przypisy