Prężność pary wodnej

Prężność pary wodnej (ciśnienie pary wodnej) – ciśnienie cząstkowe wywierane przez parę wodną zawartą w powietrzu, określane w jednostkach ciśnienia – milimetrach słupa rtęci (mm Hg) lub hektopaskalach (hPa).

Do pomiaru prężności pary wodnej służy psychrometr.

Średnie ciśnienie pary wodnej na kuli ziemskiej przyjmuje najniższe wartości w obszarach podbiegunowych, zwłaszcza w zimie (poniżej 1 hPa), a największe w strefie równikowej, do 25-30 hPa.

Rodzaje prężności pary wodnej

• Prężność aktualna (${\displaystyle e}$) – prężność obserwowana w danym miejscu oraz w danej chwili.
• Prężność maksymalna (nasycająca, ${\displaystyle E}$) – najwyższa wartość ciśnienia, jaka może wystąpić w danej temperaturze, odpowiada ciśnieniu pary nasyconej w tej temperaturze. Rośnie ona z temperaturą. Osiągnięcie ciśnienia nasycającego jest warunkiem rozpoczęcia się procesu kondensacji (skraplania). Stan taki może być osiągnięty na skutek:
  • parowania
  • obniżenia temperatury

Zobacz też

• ciśnienie pary nasyconej
• wilgotność powietrza

Bibliografia

• Encyklopedia Szkolna. Geografia, WSiP, 2006