Prażucha

Prażucha (staropol. lemieszka) – staropolska potrawa^[1] (kluski) obecnie charakterystyczna dla regionalnej kuchni wiejskiej Lubelszczyzny. Nazwa pochodzi od wyprażania mąki. Ciasto wyrabia się z mąki pszennej i gryczanej. Gotową prażuchę podaje się ze skwarkami.

Przepis

Zasugerowano, aby ta sekcja została przeniesiona do Wikibooks. Proponowaną stroną docelową jest Książka kucharska.

• Przepis:
• 50 dag mąki pszennej lub gryczanej
• pół litra wody
• 5 dag słoniny, smażona cebula lub masło do polania
• sól

Mąkę wyprażyć się na patelni na złotawy kolor i wsypać do garnka. Następnie wrzącą osoloną wodę wlać cienkim strumieniem do mąki, silnie rozcierając drewnianą łyżką, aby nie potworzyły się grudy i cały czas podgrzewać. Masa ma być pulchna i jednolita, nie lejąca się ani krusząca. Gdy mąka wchłonie całą wodę, naczynie nakryć i wstawić do piekarnika lub odstawić na chwilę na brzeg płyty, by ciasto doszło. Łyżką zwilżoną w tłuszczu wykładać ciasto w formie klusek na talerze, polać roztopioną słoniną lub masłem.

Prażucha ziemniaczana

Prażucha ziemniaczana to potrawa z ugotowanych ziemniaków z dodatkiem zaparzonej mąki.

Zobacz też

• farofa – prażona mąka z manioku

Przypisy