Praca (wieś w województwie łódzkim)

Artykuł

51°25'29"N 19°34'24"E

- błąd

38 m

WD

51°25'N, 19°34'E, 51°26'N, 19°36'E

- błąd

2308 m

Odległość

1065 m

Praca
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

piotrkowski

Gmina

Wola Krzysztoporska

Liczba ludności (2006)

ok. 160 osób

Strefa numeracyjna

44

Kod pocztowy

97-371[1]

Tablice rejestracyjne

EPI

SIMC

0555880

Położenie na mapie gminy Wola Krzysztoporska
Mapa konturowa gminy Wola Krzysztoporska, u góry znajduje się punkt z opisem „Praca”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Praca”
Położenie na mapie powiatu piotrkowskiego
Mapa konturowa powiatu piotrkowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Praca”
Ziemia51°25′29″N 19°34′24″E/51,424722 19,573333

Pracawieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Wola Krzysztoporska. Miejscowość ma status sołectwa.

Wieś powstała w wyniku parcelacji majątku ziemskiego Gomulin przez dziedzica, Aleksandra Lisickiego. W latach 1897–1899 dziedzic sprzedał 200 hektarów lasu. Pozostawiona ziemia z wyrębu była mało urodzajna tj. 6 klasy. Pokryta pieńkami co utrudniało pracę na roli. Przed parcelacją jedynymi budynkami w tej części majątku Gomulin były budynki osady młyńskiej z wiatrakiem postawionym w 1887 roku. Pierwsze baraki mieszkalne powstały już w 1900 roku[2]. Lisicki otrzymał pozwolenie Urzędu Guberialnego Piotrkowskiego na założenie wsi w czerwcu 1901 roku[3]. Ziemię podzieloną na parcelę kupili w całości gospodarze gomulińscy którzy przez wiele miesięcy chodzili oczyszczać nabytą ziemię z pozostałości po lesie. Mówili że chodzą do pracy. Stąd pochodzi nazwa wsi. Miejscowość rozlokowana jest w dwóch koloniach, z których ta od północno-zachodniej strony nosi ludową nazwę Koty. W 1904 roku wiatrak wraz z osadą zakupuje Szymon Tosiek. W 1936 roku wiatrak przejmuje syn dotychczasowego właściciela Wincenty Tosiek. W 1942 roku w budynek uderzył piorun. Dzięki szybkiej interwencji pobliskich mieszkańców i straży pożarnej z Gomulina i Majkowa Średniego wiatrak uratowano przed spaleniem. Zboże w nim mielono do 1954 roku, kiedy to komunistyczne władze nakazały go zamknąć. Od tej pory budynek systematycznie niszczał. Resztki tej budowli zostały rozebrane w 2000 roku. Pozostały jedynie cztery koła młyńskie, na których wyryty jest rok 1819.

Za walkę konspiracyjną w okresie II wojny światowej dwóch aresztowanych przez gestapo mieszkańców wsi przeżyło gehennę niemieckich obozów koncentracyjnych, między innymi Józef Kluf (w Auschwitz i KL Mauthausen[4]), Bronisław Jabłoński (Auschwitz, KL Buchenwald I KL Bergen-Belsen)[5].

Od powstania w 1900 r. do 1954 r. wieś należała do gminy Szydłów. W latach 1954–1972 do Gromady Gomulin.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

Katoliccy mieszkańcy Pracy należą do parafii św. Mikołaja Bp. w Gomulinie, w archidiecezji łódzkiej.

Przypisy

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1049 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  2. l, Strona internetowa parafii św. Mikołaja Biskupa w Gomulinie |, www.parafiagomulin.pl [dostęp 2018-08-06] (pol.).
  3. Anna Wolska-Rój: Gomulin - dzieje wsi szlacheckiej i parafii do 1914 r.. Kielce: NEW Fine Grain, 2011. ISBN 978-83-62485-00-0.
  4. Franciszek Piper, Irena Strzelecka, Księga Pamięci: transporty Polaków do KL Auschwitz z Krakowa i innych miejscowości Polski Południowej 1940-1944, Tow. Opieki nad Oświęcimiem, 2002, ISBN 978-83-88526-16-9 [dostęp 2018-08-06] (pol.).
  5. g, Informacja o więźniach / Muzeum / Auschwitz-Birkenau, www.auschwitz.org [dostęp 2018-08-06] (pol.).

Media użyte na tej stronie