Prakolczatka nowogwinejska

Prakolczatka nowogwinejska
	Zaglossus bruijnii
	(Peters & Doria, 1876)
	; Prakolczatka różni się od kolczatki australijskiej dłuższym ryjkiem
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	prassaki
Rząd	stekowce
Rodzina	kolczatkowate
Rodzaj	prakolczatka
Gatunek	prakolczatka nowogwinejska
Synonimy
	Tachyglossus BruijiniiPeters & Doria, 1876; Bruynia tridactyla Dubois, 1882; Proechidna villosissima Dubois, 1884; Proechidna nigro-aculeata Rothschild, 1892; Acanthoglossus Goodfellowi Thomas, 1907; Zaglossus bruijnii gularis W. Rothschild, 1922; Zaglossus bruijnii pallidus W. Rothschild, 1922;
	Tachyglossus BruijiniiPeters & Doria, 1876; Bruynia tridactyla Dubois, 1882; Proechidna villosissima Dubois, 1884; Proechidna nigro-aculeata Rothschild, 1892; Acanthoglossus Goodfellowi Thomas, 1907; Zaglossus bruijnii gularis W. Rothschild, 1922; Zaglossus bruijnii pallidus W. Rothschild, 1922;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; krytycznie zagrożony
	Zasięg występowania

Prakolczatka nowogwinejska^[9] (Zaglossus bruijnii) – gatunek jajorodnego ssaka z rodziny kolczatkowatych (Tachyglossidae). Długość zakrzywionego do dołu ryjka tego gatunku może przekraczać 20 cm. Na jego końcu znajduje się maleńki otwór gębowy. Oczy są małe, położone blisko siebie. Tak jak u innych kolczatkowatych samica składa jajo, wprost do wylęgarki - okresowo rozwijającej się torby na brzuchu. Największy stekowiec, powolny; w razie zagrożenia zwija się w kulę jak jeż. Kolce są często ledwo widoczne spod długiego, czarnego futra.

Występowanie

Nowa Gwinea^[10]^[8]. Okaz opisany przez Kristofera Helgena i współpracowników (2012) może dowodzić, że jeszcze co najmniej na początku XX wieku gatunek występował też na północnym zachodzie Australii^[11].

Morfologia

Brak szczegółowych danych na temat długości i masy ciała^[12].

Tryb życia

Słabo poznany, przypuszcza się, że wiodą samotniczy tryb życia.

Status ochronny

Gatunek krytycznie zagrożony wyginięciem, ostatnio obserwowany w warunkach naturalnych w latach 80. XX wieku.

Na terenie Unii Europejskiej obowiązuje całkowity zakaz handlu tym gatunkiem^[13].

Przypisy

↑ Zaglossus bruijnii, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ ^a ^b W. Peters & G. Doria. Descrizione di una nuova specie di Tachyglossus proveniente dalla Nuova Guinea settentrionale. „Annali del Museo Civico di Storia Naturale di Genova”. 9, s. 183, 1876. (wł.).
↑ A.J.Ch. Dubois. Remarques sur l’Acanthoglossus bruynii. „Bulletin de la Société zoologique de France”. 6, s. 267, ryc. 9, 10, 1881. (fr.).
↑ A.J.Ch. Dubois. Description d’un échidné et d’un perroquet inédits de la Nouvelle-Guinée. „Bulletin du Musée royal d’histoire naturelle de Belgique”. 3, s. 110, 1885. (fr.).
↑ W. Rothschild. Descriptions of two new Mammals from New Guinea. „Proceedings of the Zoological Society of London”. For the year 1892, s. 545, 1892. (ang.).
↑ O. Thomas. A new Acanthoglossus from the Island of Salawatti. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 20, s. 498, 1907. (ang.).
↑ ^a ^b O. Thomas & W. Rothschild. On a new subspecies of Zaglossus,with remarks on other species of the genus. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth series. 10, s. 131, 1922. (ang.).
↑ ^a ^b T.T. Leary T.T. i inni, Zaglossus bruijnii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [online], wersja 2010-2 [dostęp 2020-07-14] (ang.).
↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 1. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Zaglossus brujini. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 16 sierpnia 2010]
↑ Kristofer M. Helgen, Roberto Portela Miguez, James L. Kohen i Lauren E. Helgen. Twentieth century occurrence of the Long-Beaked Echidna Zaglossus bruijnii in the Kimberley region of Australia. „ZooKeys”. 255, s. 103–132, 2012. DOI: 10.3897/zookeys.255.3774. (ang.).
↑ S. Nicol: Family Tachyglossidae (Echidnas). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 55. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
↑ Rozporządzenie Rady (WE) nr 338/97 w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi

Bibliografia

Mały słownik zoologiczny: ssaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1978.
D.D. Cross D.D., Zaglossus bruijni, (On-line), Animal Diversity Web, 2002 [dostęp 2008-12-24] (ang.).

[itis-1] Zaglossus bruijnii, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[Peters&Doria-2] W. Peters & G. Doria. Descrizione di una nuova specie di Tachyglossus proveniente dalla Nuova Guinea settentrionale. „Annali del Museo Civico di Storia Naturale di Genova”. 9, s. 183, 1876. (wł.).

[Dubois1882-3] A.J.Ch. Dubois. Remarques sur l’Acanthoglossus bruynii. „Bulletin de la Société zoologique de France”. 6, s. 267, ryc. 9, 10, 1881. (fr.).

[Dubois1884-4] A.J.Ch. Dubois. Description d’un échidné et d’un perroquet inédits de la Nouvelle-Guinée. „Bulletin du Musée royal d’histoire naturelle de Belgique”. 3, s. 110, 1885. (fr.).

[Rothschild-5] W. Rothschild. Descriptions of two new Mammals from New Guinea. „Proceedings of the Zoological Society of London”. For the year 1892, s. 545, 1892. (ang.).

[Thomas-6] O. Thomas. A new Acanthoglossus from the Island of Salawatti. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 20, s. 498, 1907. (ang.).

[Rothschild1922-7] O. Thomas & W. Rothschild. On a new subspecies of Zaglossus,with remarks on other species of the genus. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth series. 10, s. 131, 1922. (ang.).

[iucn-8] T.T. Leary T.T. i inni, Zaglossus bruijnii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [online], wersja 2010-2 [dostęp 2020-07-14] (ang.).

[Cichocki&inni-9] W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 1. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[msw-10] Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Zaglossus brujini. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 16 sierpnia 2010]

[11] Kristofer M. Helgen, Roberto Portela Miguez, James L. Kohen i Lauren E. Helgen. Twentieth century occurrence of the Long-Beaked Echidna Zaglossus bruijnii in the Kimberley region of Australia. „ZooKeys”. 255, s. 103–132, 2012. DOI: 10.3897/zookeys.255.3774. (ang.).

[Nicol-12] S. Nicol: Family Tachyglossidae (Echidnas). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 55. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).

[13] Rozporządzenie Rady (WE) nr 338/97 w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne