Prakryty

Ten artykuł od 2021-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Prakryty (sanskryt प्राकृत prākṛta – naturalny, zwykły, potoczny) – grupa języków indoaryjskich, obejmująca potoczne i literackie języki Indii z okresu od V wieku p.n.e. do X wieku n.e. Znane są głównie z inskrypcji, tekstów literackich oraz pism religijnych buddystów i dżinistów. Najważniejsze odmiany literackie to: pali, ardhamagadhi, maharasztri, siauraseni, magadhi.

Język ardhamagadhi (pół-magadhi) jest zwykle uznawany za główny język spośród prakrytów. Gramatyki prakryckie zwykle najpierw definiują jego gramatykę, a później gramatyki pozostałych języków w odniesieniu do niej. Wyjątkiem od tej zasady jest język pali, będący językiem liturgicznym buddyzmu therawady.