Praszczęta
Praszczęta – kara cielesna stosowana w wojsku rosyjskim do XIX wieku polegająca na przepędzeniu ukaranego (niekiedy wielokrotnym) pomiędzy dwoma szpalerami współtowarzyszy uzbrojonych w karabinowe stemple, baty, kije lub rózgi[1]. Często prowadziła do śmierci ukaranego.
Wykonanie kary realistycznie przedstawiono w filmie Szwadron w reżyserii Juliusza Machulskiego. Karę 1000 uderzeń wykonano poprzez przepędzenie skazańca w tę i z powrotem 20 razy między dwoma szeregami 50 żołnierzy. Podczas jednokrotnego „przemarszu” skazańca każdy z żołnierzy uderzał jeden raz – to znaczy skazaniec otrzymywał 50 uderzeń podczas jednego przejścia. Ponieważ karę wykonywano aż do wymierzenia 1000 uderzeń, skazańca pod koniec jej wykonywania kładziono na wozie – i z reguły już nieprzytomnemu – wymierzano resztę uderzeń. Z reguły skazaniec umierał po otrzymaniu około 300–400 uderzeń.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Opis stosowania tej kary można znaleźć w książce Wiktorii Śliwowskiej Ucieczki z Sybiru, Wydawnictwo Iskry 2005, ISBN 83-207-1787-6, jak również w powieści Fiodora Dostojewskiego Wspomnienia z domu umarłych, opisującej pobyt autora na zesłaniu – tak zwanej katordze.
|
Media użyte na tej stronie
"Chłop w dybach", Biernat z Lublina w: "Żywot Ezopa Fryga", Kraków 1578