Pratt & Whitney PW4000
 PW4000 | |
| Dane podstawowe | |
| Typ | |
|---|---|
| Kraj pochodzenia | |
| Producent | |
| Pierwsze testy | lata 80. XX |
| Zastosowanie | Airbus A300 |
| Rozwinięto z modelu | |
| Dane techniczne | |
| Średnica | 2,54 m |
| Długość | 4,14 m |
| Osiągi | |
| Ciąg | 230 kN - 441 kN |
| Spręż | 32:1 - 35,4:1 |
| Współczynnik dwuprzepływowości | 5:1 |
PW4000 – seria turbowentylatorowych, dwuprzepływowych silników lotniczych o dużym stosunku dwuprzepływowości. Wytwarzane są przez amerykańską firmę Pratt & Whitney do zastosowania na samolotach szerokokadłubowych. Silniki te są następcą modelu Pratt & Whitney JT9D.
Projekt
Rodzina silników PW4000 jest podzielona na trzy główne części, które różnią się między sobą wielkością średnicy wentylatora.
Pierwsza rodzina to seria silników ze średnicą wentylatora równą 2,4 m, która wytwarza ciąg od 230 do 275 kN. Silniki te montowane są na samolotach typu Airbus A310-300, Airbus A300-600, Boeing 747-400, Boeing 767-200/300, McDonnell Douglas MD-11[1]. Silniki te posiadają certyfikat ETOPS 180[1]. Do tej rodziny zaliczane są modele: PW4052, PW4056, PW4060, PW4062, PW4062A, PW4152, PW4156A, PW4156, PW4158, PW4460 i PW4462.
Druga rodzina charakteryzuje się większym wentylatorem, którego średnica wynosi 2,5 m. Ta seria została opracowana specjalnie dla samolotów typu Airbus A330[2]. Maksymalny ciąg wynosi od 287 do 305 kN. Oznaczenia tych silników to: PW4164, PW4168 i PW4168A. W 2006 uruchomiono program Advantage70[2], podczas prac w ramach programu zwiększono ciąg maksymalny do 311 kN przy jednoczesnym zmniejszeniu spalania paliwa o 1% oraz o 15% niższy koszt eksploatacji. Pakiet ten wykupiły linie Kingfisher Airlines.
Trzecia rodzina posiada wentylator o średnicy 2,8 m. Ta seria została zaprojektowana specjalnie dla Boeingów 777. Jednostka wytwarza ciąg od 386 do 441 kN. Oznaczenia modeli to: PW4074, PW4077, PW4077D, PW4084, PW4084D, PW4090 i PW4098. Silniki te weszły do służby w 1995, a pierwszą linią lotniczą używającą samolotów B777 były linie United Airlines[3]. Silniki te posiadają ETOPS 180[3]. Wszystkie wersje samolotu Boeing 777 mogą być napędzane tymi silnikami z wyjątkiem wersji -300ER i 200LR.
Warianty
PW4000-94
wytwarzany ciąg - od 230 do 275 kN[1]
- PW4052
- PW4056
- PW4060
- PW4062
- PW4062A
- PW4152
- PW4156A
- PW4156
- PW4158
- PW4460
- PW4462
PW4000-100
wytwarzany ciąg - od 287 do 305 kN[2]
- PW4164
- PW4168
- PW4168A
- PW4170
PW4000-112
wytwarzany ciąg - od 386 do 441 kN[3]
- PW4074/74D
- PW4077/77D
- PW4084/84D
- PW4090
- PW4098
Zastosowanie
| Ta sekcja wymaga określenia jasnych kryteriów wyboru. |
- Airbus A300
- Airbus A310
- Airbus A330
- Boeing 747
- Boeing 767
- Boeing 777
- Boeing KC-46
- Boeing KC-767
- McDonnell Douglas MD-11
Incydenty z PW4000 w 2021 roku
21 lutego 2021 r. Boeing 777-222 (N772UA) linii lotniczych United Airlines lecący z Denver do Honolulu, tuż po starcie z Denver Boeing doznał awarii silnika nr 2. Silnik zapalił się, a części samolotu spadły na miejscowość Broomfield niedaleko Denver, uderzając w zaparkowany przed jednym z domów samochód i pobliskie przeddomowe trawniki. W samolocie było 231 pasażerów i 10 członków załogi. Nikt z podkładu samolotu nie zginął ani nie został ranny[4].
Po awarii 777 linii United Airlines koncern Boeing i Pratt&Whitney zaleciły bardziej dokładne sprawdzanie 777 z silnikami PW4000 i tymczasowe uziemienie tych maszyn z użytku[4].
Do kolejnej awarii silnika PW4000 doszło w tym samym dniu, 21 lutego 2021 r. Transportowy Boeing 747-400F lecący z Maastrich do Nowego Jorku doznał identyczny sposób awarii silnika PW4000 co 777 linii United Airlines. Silnik zapalił się po starcie, a metalowe części silnika spadły na mieszkalną dzielnicę Maastricht, uderzając o zaparkowane samochody, domy i raniąc dwie osoby, gdzie jedna potrzebowała hospitalizacji[5].
Przypisy
- ↑ a b c PW4000-94 (ang.). Pratt & Whitney. [dostęp 2012-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-06)].
- ↑ a b c PW4000-100 (ang.). Pratt & Whitney. [dostęp 2012-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-19)].
- ↑ a b c PW4000-112 (ang.). Pratt & Whitney. [dostęp 2012-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-06)].
- ↑ a b Silnik stanął w ogniu w trakcie lotu. Boeing zaleca uziemienie samolotów, TVN24 [dostęp 2021-02-22] (pol.).
- ↑ Z nieba zaczęły spadać części silnika, podroze.onet.pl [dostęp 2021-02-22].
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Hideyuki KAMON, Licencja: CC BY-SA 2.0
Pratt & Whitney PW4074 sur un Boeing B777
(c) Sugarcaddy, CC BY 2.5
Pratt Whitney 99,040lb thrust PW4098 engine for Boeing 777-200ER and 777-300 airliners at Future of Flight museum