Prawo telekomunikacyjne

Ten artykuł od 2021-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Prawo telekomunikacyjne – polskie prawo zawarte w ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. z 2004 r. nr 171, poz. 1800, z późn. zm.) oraz w innych ustawach.

Cel i zakres ustawy

Celem ustawy jest stworzenie warunków dla:

• wspierania równoprawnej i skutecznej konkurencji w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych;
• rozwoju i wykorzystania nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej;
• zapewnienia ładu w gospodarce numeracją, częstotliwościami oraz zasobami orbitalnymi;
• zapewnienia użytkownikom maksymalnych korzyści w zakresie różnorodności, ceny i jakości usług telekomunikacyjnych
• zapewnienia neutralności technologicznej.

Ustawa określa:

• zasady wykonywania i kontroli działalności telekomunikacyjnej polegającej na świadczeniu usług telekomunikacyjnych, dostarczaniu sieci telekomunikacyjnych lub udogodnień towarzyszących;
• prawa i obowiązki przedsiębiorców telekomunikacyjnych;
• prawa i obowiązki użytkowników i użytkowników urządzeń radiowych;
• warunki podejmowania i wykonywania działalności polegającej na dostarczaniu sieci i udogodnień towarzyszących oraz świadczeniu usług telekomunikacyjnych, w tym sieci i usług służących rozpowszechnianiu lub rozprowadzaniu programów radiofonicznych i telewizyjnych;
• warunki regulowania rynków telekomunikacyjnych;
• warunki świadczenia usługi powszechnej;
• warunki ochrony użytkowników usług;
• warunki gospodarowania częstotliwościami, zasobami orbitalnymi oraz numeracją;
• warunki przetwarzania danych w telekomunikacji i ochrony tajemnicy telekomunikacyjnej;
• zadania i obowiązki na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego, w zakresie telekomunikacji;
• wymagania, jakim powinny odpowiadać urządzenia radiowe i telekomunikacyjne urządzenia końcowe;
• funkcjonowanie administracji łączności, jej współdziałanie z innymi organami krajowymi oraz instytucjami Unii Europejskiej w zakresie regulacji telekomunikacji.

Znaczenie ustawy

Ustawa wdraża pakiet dyrektyw Wspólnot Europejskich stanowiących unijne ramy prawne sieci i usług łączności elektronicznej (ich wykaz zmieszczono również w tekście Ustawy):

1) dyrektywa 2002/21/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (Dz. Urz. WE L 108 z 24.04.2002);

2) dyrektywa 2002/20/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usługi łączności elektronicznej (Dz. Urz. WE L 108 z 24.04.2002);

3) dyrektywa 2002/19/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz ich łączenia (Dz. Urz. WE L 108 z 24.04.2002);

4) dyrektywa 2002/22/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i praw użytkowników odnoszących się do sieci i usług łączności elektronicznej (Dz. Urz. WE L 108 z 24.04.2002);

5) dyrektywa 2002/58/WE z dnia 12 lipca 2002 r. w sprawie przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (Dz. Urz. WE L 201 z 31.07.2002);

6) dyrektywa 2002/77/WE z dnia 16 września 2002 r. w sprawie konkurencji na rynkach sieci i usług łączności elektronicznej (Dz. Urz. WE L 249 z 17.09.2002);

7) dyrektywa 2014/53/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich dotyczących udostępniania na rynku urządzeń radiowych i uchylającej dyrektywę 1999/5/UE (Dz. Urz. UE L 153 z 22.05.2014, str. 62);

8) dyrektywa 89/336/EWG z dnia 3 maja 1989 r. o zbliżeniu praw państw członkowskich dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej (Dz. Urz. L 139 z 23.05.89).

Ustawa tworzy również wyspecjalizowany urząd administracji rządowej zajmujący się sprawami telekomunikacji – Urząd Komunikacji Elektronicznej.

Prawo telekomunikacyjne wchodzi w skład prawa nowych technologii.

Historia

Historyczna lista aktów prawnych tworzących prawo telekomunikacyjne w Polsce (dekrety, ustawy i ważniejsze zmiany):

• Dekret Rady Regencyjnej o tymczasowej organizacji Władz Naczelnych w Królestwie Polskiem (Dz.U. z 1918 r. nr 1, poz. 1)
• Dekret o utworzeniu Ministerstwa Poczt i Telegrafów (Dz.U. z 1919 r. nr 13, poz. 142)
• Dekret o tymczasowych przepisach pocztowych (Dz.U. z 1919 r. nr 17, poz. 222)
• Ustawa z 27 maja 1919 r. o państwowej wyłączności poczty, telegrafu i telefonu (Dz.U. z 1919 r. nr 44, poz. 310)
• Ustawa z 3 czerwca 1924 r. o poczcie, telegrafie i telefonie (Dz.U. z 1924 r. nr 58, poz. 584)
• Dekret z 11 marca 1955 r. o łączności (Dz.U. z 1955 r. nr 12, poz. 71)
• Ustawa z 31 stycznia 1961 r. o łączności (Dz.U. z 1961 r. nr 8, poz. 48)
• Ustawa z 15 stycznia 1984 r. o łączności (Dz.U. z 1984 r. nr 54, poz. 275)
• Ustawa z 23 listopada 1990 r. o łączności z 1990 r. – wielokrotnie nowelizowana (Dz.U. z 1990 r. nr 86, poz. 504), m.in.:
  • nowelizacja z 1995 r. (Dz.U. z 1995 r. nr 60, poz. 310)
  • nowelizacja z 1998 r. (Dz.U. z 1998 r. nr 150, poz. 984)
• Ustawa z 21 lipca 2000 r. Prawo telekomunikacyjne – wielokrotnie nowelizowana (Dz.U. z 2000 r. nr 73, poz. 852).
• Ustawa z 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne – obowiązująca, wielokrotnie nowelizowana (Dz.U. z 2004 r. nr 171, poz. 1800)

Inne ustawy

• Ustawa z 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 777) określająca:
  • formy i zasady wspierania inwestycji telekomunikacyjnych, w tym związanych z sieciami szerokopasmowymi;
  • zasady działalności w zakresie telekomunikacji jednostek samorządu terytorialnego oraz podmiotów wykonujących zadania z zakresu użyteczności publicznej;
  • zasady dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej, i innej infrastruktury technicznej, finansowanych ze środków publicznych;
  • prawa i obowiązki inwestorów, właścicieli, użytkowników wieczystych nieruchomości, osób, którym przysługuje spółdzielcze prawo do lokalu, zarządców nieruchomości oraz lokatorów, w szczególności w zakresie dostępu do nieruchomości, w celu zapewnienia warunków świadczenia usług telekomunikacyjnych;
  • zasady lokalizowania regionalnych sieci szerokopasmowych oraz innej infrastruktury telekomunikacyjnej.
• Ustawa z 30 czerwca 2011 r. o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej (Dz.U. z 2016 r. poz. 649) określająca:
  • sposób wdrożenia naziemnej telewizji cyfrowej;
  • obowiązki operatora multipleksu I i operatora multipleksu II;
  • obowiązki nadawców: Telewizji Polskiej S.A., Telewizji Polsat S.A., TVN S.A., Polskich Mediów S.A., Telewizji Puls Sp. z o.o., rozpowszechniających w dniu wejścia w życie ustawy program telewizyjny w sposób analogowy drogą rozsiewczą naziemną, oraz ministra właściwego do spraw łączności – w zakresie kampanii informacyjnej o telewizji cyfrowej.

Pojęcia prawne wprowadzone w ustawie Prawo telekomunikacyjne

Linki zewnętrzne

• Ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. z 2004 r. nr 171, poz. 1800, z późn. zm.)
• Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 czerwca 2022 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy – Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. z 2022 r. poz. 1648)
• Dyrektywa 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa) (PDF)
• Dyrektywa 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa o zezwoleniach) (PDF)
• Dyrektywa 2002/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz wzajemnych połączeń (dyrektywa o dostępie) (PDF)
• Dyrektywa 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej) (PDF)
• Dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (PDF)
• Dyrektywa 2006/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie zatrzymywania generowanych lub przetwarzanych danych w związku ze świadczeniem ogólnie dostępnych usług łączności elektronicznej lub udostępnianiem publicznych sieci łączności oraz zmieniająca dyrektywę 2002/58/WE (PDF)
• Dyrektywa Komisji 2002/77/WE z dnia 16 września 2002 r. w sprawie konkurencji na rynkach sieci i usług łączności elektronicznej (PDF)