Prawomir

Prawomir – herb szlachecki.

Opis herbu

W polu błękitnym – pod złotą wagą o dwóch talerzach – pióro gęsie do pisania lewo-ukośnie na krzyż z mieczem rekojeścią na dół prawo-ukośnie zwróconym. Nad hełmem w koronie – pół orła białego z gałązką oliwną o trzech listkach w dziobie[1].

Dewiza herbowa – Lex et labor (Prawo i praca)

Najwcześniejsze wzmianki

Po raz pierwszy i jedyny nadany w 1823 r. przez cara Rosji i króla polskiego Aleksandra I (nobilitowanym był Antoni Rzempołuski (1784 – 1852)[2].

Herbowni

Rzempołuski (vel Rzempołowski)

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Księga herbowa rodów polskich, Tom 1. str. 516-517, Tom 2. str. 309, Juliusz Karol Ostrowski, Warszawa 1897
  2. ↑ Dziennik Praw Królestwa Polskiego, tom VIII, s. 450

Media użyte na tej stronie