Prawosławne Seminarium Duchowne w Warszawie

Prawosławne Seminarium Duchowne w Warszawie

Orthodox Theological Seminary in Warsaw

Data założenia	20 marca 1951
Typ	seminarium duchowne
Państwo	Polska
Adres	ul. Paryska 27 03-945 Warszawa
Rektor	ks. mitrat dr Jerzy Tofiluk
Położenie na mapie Warszawy (c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5 Prawosławne Seminarium Duchowne
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Prawosławne Seminarium Duchowne
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Prawosławne Seminarium Duchowne
52°13′44,6″N 21°03′25,8″E/52,229056 21,057167
Strona internetowa

Prawosławne Seminarium Duchowne w Warszawie (PSD) – polska wyższa szkoła zawodowa kształcąca alumnów prawosławnych oraz kadry do pracy w Polskim Autokefalicznym Kościele Prawosławnym.

Historia

Przed powstaniem obecnej placówki jej poprzednikami były zorganizowane w czasie okupacji niemieckiej w Generalnym Gubernatorstwie seminaria prawosławne w Warszawie (1942–1944) i w Chełmie (1943–1944).

Tablica poświęcona generałowi Stanisławowi Bułak-Bałachowiczowi, znajdująca się na północnej ścianie budynku seminarium

Szkoła została założona w 1951 przez metropolitę warszawskiego Tymoteusza jako prywatna szkoła średnia, najpierw pod nazwą Prawosławnego Liceum Teologicznego, a później, w okresie sprawowania urzędu przez metropolitę Makarego, pod obecną nazwą z czteroletnim kursem nauczania.

Od 1958 słuchacze szkoły byli jednocześnie uczniami Liceum Ogólnokształcącego dla Pracujących Nr 5 w Warszawie. W 1970 szkoła uzyskała uprawnienia placówki publicznej i działała pod nazwą Seminarium filia Liceum Ogólnokształcącego dla Pracujących. W tym czasie naukę wydłużono do pięciu lat, a od 1971 do sześciu lat.

W 1974 za sprawą archimandryty Sawy seminarium zostało przeniesione do prawosławnego monasteru św. Onufrego w Jabłecznej. Decyzja ta została jednak w praktyce anulowana w 1977 z uwagi na problemy lokalowe w klasztorze. W Warszawie kształciły się nadal roczniki z niższych klas.

W 1992 dokonano reorganizacji seminarium. Skrócono cykl nauczania z sześciu do trzech lat. W tym też roku zlikwidowano formalnie Wyższe Seminarium Duchowne w Warszawie z siedzibą w Jabłecznej i od tego czasu Seminarium Duchowne w Warszawie zaczęło funkcjonować jako szkoła policealna.

W 1998 Prawosławne Seminarium Duchowne w Warszawie uzyskało uprawnienia wyższej szkoły zawodowej i otrzymało prawo nadawania tytułu licencjata z teologii prawosławnej.

Charakterystyka

Uczelnia ma charakter wyznaniowy. W trybie stacjonarnym studiować mogą na niej tylko mężczyźni wyznania prawosławnego, a na studiach zaocznych również kobiety^[1]. Studia na uczelni są bezpłatne. Po ukończeniu nauki absolwenci uzyskują dyplom licencjata z teologii prawosławnej i mogą kontynuować studia na Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej.

W seminarium oprócz przedmiotów teologicznych naucza się języków: cerkiewno-słowiańskiego, rosyjskiego, angielskiego, greckiego oraz łaciny.

Prawosławne Seminarium Duchowne w Warszawie utrzymywane jest ze składek wiernych. W 2011 uczelnia otrzymała jednak również 450 tysięcy złotych dotacji z budżetu państwa^[2].

Uczelnia ma siedzibę w Warszawie. Budynek seminarium znajduje się na Saskiej Kępie. W pomieszczeniach tego obiektu poza placówką dydaktyczną mieści się także cerkiew Wprowadzenia do Świątyni Przenajświętszej Bogurodzicy i siedziba parafii prawosławnej Wprowadzenia do Świątyni Przenajświętszej Bogurodzicy w Warszawie.

Rektorzy

• 1951 – ks. mitrat mgr Aleksander Kalinowicz
• 1951–1970 – ks. mitrat dr Serafim Żeleźniakowicz
• 1970–1974 – ks. protoprezbiter mgr Wiaczesław Rafalski
• 1974–1977 – ks. mitrat prof. ChAT dr hab. Rościsław Kozłowski
• 1977–1987 – ks. mitrat mgr Jan Sezonow
• od 1987 – ks. mitrat prof. dr Jerzy Tofiluk

Przypisy