Prawybory prezydenckie Partii Demokratycznej w 2016 roku

Prawybory prezydenckie Partii Demokratycznej w 2016 roku

Państwo	Stany Zjednoczone
Rodzaj	prawybory
Data przeprowadzenia	1 lutego – 21 lipca 2016
poprzednie: 2012 następne: 2020
Portal Stany Zjednoczone

Prawybory prezydenckie Partii Demokratycznej na mapie

Zwycięzcy w poszczególnych stanach (głosy wyborców):

     Hillary Clinton

     Bernie Sanders

     Prawybory nie zostały przeprowadzone

     Hillary Clinton

     Bernie Sanders

     Remis

Liczba delegatów w poszczególnych stanach:

     Hillary Clinton

     Bernie Sanders

     Remis

Liczba delegatów łącznie z superdelegatami w poszczególnych stanach:

     Hillary Clinton

     Bernie Sanders

     Remis

Procent głosów w poszczególnych stanach:

     Hillary Clinton

     Bernie Sanders

     Prawybory nie zostały przeprowadzone

Termin głosowania w poszczególnych stanach

Prawybory prezydenckie Partii Demokratycznej w 2016 roku – seria prawyborów, która wyłoniła kandydata Partii Demokratycznej w wyborach prezydenckich w 2016 roku. Pierwsze głosowanie miało miejsce w stanie Iowa 1 lutego 2016 roku, a ostatnie miało miejsce w Dystrykcie Kolumbii 14 czerwca 2016 roku. Potem przez kolejne miesiące głosowali wyborcy w kolejnych stanach i terytoriach zależnych. Urzędujący prezydent, Barack Obama, który uzyskał nominację Partii Demokratycznej w 2012 roku nie mógł ubiegać się o kolejną nominację z powodu ograniczenia kadencyjności wprowadzonego w 22. poprawce do Konstytucji Stanów Zjednoczonych. Za faworytów tych prawyborów typowali Hillary Clinton i Bernie Sanders^[1]. 26 lipca 2016 podczas oficjalnej konwencji Partii Demokratycznej w Filadelfii oficjalną nominację demokratów na kandydata na 45. prezydenta Stanów Zjednoczonych uzyskała Hillary Clinton, stając się pierwszą w historii USA kobietą kandydatem jednej z głównych partii na ten wysoki urząd^[2].

Tło

Pierwsze spekulacje odnośnie do potencjalnych kandydatów pojawiły się w mediach niedługo po wyborach w 2012 roku i reelekcji demokratycznego prezydenta Baracka Obamy. Już wtedy dużym poparciem cieszyła się potencjalna kandydatura Hillary Clinton, ówczesnej sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych. Clinton była senatorem w latach 2001-2009 i pierwszą damą w latach 1993-2001^[3][4]. Kandydowała w prawyborach prezydenckich demokratów w 2008 roku i zajęła drugie miejsce, przegrywając ze zwycięzcą wyborów prezydenckich, Barackiem Obamą^[5]. Sondaże Washington Post i ABC News pokazały, że miała nie tylko duże poparcie wśród samych demokratów, ale także wśród wszystkich amerykańskich obywateli^[6].

Gdy socjaldemokratyczne skrzydło partii domagało się bardziej progresywnego kandydata^[7], senator Elizabeth Warren szybko stała się popularną potencjalną kandydatką w tym środowisku^[8][9]. Pomimo że sama wielokrotnie zaprzeczała jakoby była zainteresowana startem w wyborach^[10], na dużą skalę rozpoczęła się kampania o nazwie Run Warren Run, mająca na celu pokazać jak dużym poparciem cieszy się Warren wśród Amerykanów^[11]. Ostatecznie jednak senator nie zgłosiła swojej kandydatury, a większość organizatorów jej kampanii poparło Berniego Sandersa, jednocześnie proponując kandydaturę Warren na stanowisko wiceprezydenta^[12][13]. Sama potencjalna kandydatka publicznie nie poparła nikogo w tych wyborach^[14].

W historii USA bardzo często kiedy urzędujący prezydent nie ubiega się o kolejną kadencję, w kolejnych wyborach kandyduje urzędujący wiceprezydent. Zgodnie z tą tendencją pojawiły się liczne spekulacje, że kandydatem demokratów zostanie wiceprezydent USA Joe Biden^[15][16]. Zwłaszcza, że ubiegał się już wcześniej o nominację w wyborach w 1988 i w 2008 roku oraz publicznie przyznawał, że nie wyklucza startu w kolejnych prawyborach^[17][18]. Jednakże 21 października 2015 roku w Moda Center oficjalnie oświadczył, że nie zamierza ubiegać się o nominację w 2016 roku^[19][20][21].

Na początku 2014 roku pojawiły się spekulacje odnośnie do kandydatury niezależnego senatora Berniego Sandersa. Nieformalnie została ona potwierdzona w marcu 2014 roku^[22], a oficjalnie 26 maja 2015 roku^[23][24][25]. W latach 1981 – 1989 Sanders był burmistrzem Burlington w stanie Vermont., a w latach 1991 – 2007 był członkiem Izby Reprezentantów. Od 2007 roku jest senatorem. Obecnie uważany jest za największego rywala Hillary Clinton, mającego silne wsparcie oddolnej kampanii i w mediach społecznościowych^[26]. Specyficzne w jego kandydaturze jest to, że jako jeden z nielicznych amerykańskich polityków otwarcie mówi o sobie, że jest socjalistą, co do tej pory było uważane w USA za bardzo niepopularne^[27].

W listopadzie 2014 roku Jim Webb, były senator USA, który służył jako sekretarz marynarki wojennej w czasie prezydentury Ronalda Reagana, ogłosił utworzenie komisji rozpoznawczej w ramach przygotowań do potencjalnej nominacji Partii Demokratycznej^[28]. Tym samym stał się pierwszym kandydatem, który podjął poważne działanie w celu uzyskania nominacji Partii Demokratycznej w wyborach prezydenckich w 2016 roku^[28].

Martin O'Malley, były gubernator Maryland i były burmistrz Baltimore, oficjalnie rozpoczął kampanię w styczniu 2015. Był jednym z trzech kandydatów, którzy znaleźli się na listach kandydatów we wszystkich stanach^[29]. Zrezygnował po prawyborach w stanie Iowa^[30] i zachęcił swoich dotychczasowych zwolenników by poparli Berniego Sandersa^[31].

W sierpniu 2015 niespodziewanie Lawrence Lessig wyraził chęć startu w prawyborach, stawiając jako warunek zebranie miliona dolarów przez swój komitet rozpoznawczy do Dnia Pracy^[32][33]. Kiedy się udało, oficjalnie ogłosił początek kampanii wyborczej^[34]. Lessing opisał swoją kandydaturę jako referendum dotyczące ustawy The Citizen Equality Act, czyli o równości obywateli. Sztandarowym punktem tej ustawy jest reforma ordynacji wyborczej i finansowania kampanii^[35][36]. Wycofał się przed prawyborami w jakimkolwiek stanie, tłumacząc to złą organizacją kampanii wyborczej^[37]. Nie poparł publicznie żadnego kandydata, krytykując ich sposób finansowania kampanii wyborczej^[38].

Kandydaci

Poniżej wymieniono tylko kandydatów, którzy zostali zarejestrowani na listach wyborczych w całym kraju i nie wycofali się z prawyborów przed Iowa caucus.

Hillary Clinton (zwycięski kandydat)

Zwycięska kandydatka Demokratów. W czasie konwencji została nominowana na kandydatkę na prezydenta z ramienia Partii Demokratycznej w wyborach w 2016 roku^[39].

Kandydat		Ostatnie piastowane stanowisko	Stan	Logo	Głosy powszechne	Głosy delegatów	Wygrane okręgi
Hillary Clinton		67. Sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych (2009–13)	Nowy Jork		16,847,084 (55,2%)	2842	34 AL, AR, AS, AZ, CA, CT, DC, DE, FL, GA, GU, IA, IL, KY, LA, MA, MD, MO, MP, MS, NC, NJ, NM, NV, NY, OH, PA, PR, SC, SD, TN, TX, VA, VI
Źródło: The Green Papers[40]

Bernie Sanders

Nie wycofał się z wyborów aż do samej konwencji krajowej^[39].

Kandydat		Ostatnie piastowane stanowisko	Stan	Logo	Głosy powszechne	Głosy delegatów	Wygrane okręgi
Bernie Sanders		Senator ze stanu Vermont (od 2007)	Vermont		13,168,222 (43.1%)	1865	23 AK, CO, DA, HI, ID, IN, KS, ME, MI, MN, MT, NE, NH, ND, OK, OR, RI, UT, VT, WA, WI, WV, WY
Źródło: The Green Papers[40]

Poparcie superdelegatów

Superdelegaci są przedstawicielami i członkami Demokratycznego Komitetu Krajowego, którzy głosowali w trakcie Krajowego Komitetu Demokratów na preferowanego kandydata niezależnie od wyniku prawyborów. Stanowili oni około 1/6 wszystkich delegatów. Poniższa tabela obrazuje poparcie superdelegatów na 10 marca 2016 roku.

Wyniki wyborów

Wyniki w całym kraju

Wyniki w poszczególnych stanach

W poniższej tabeli podano terminy głosowań w poszczególnych stanach i wyniki dla kandydatów, którzy otrzymali głosy delegatów. W kolumnie poparcie delegatów nie uwzględniono superdelegatów.

Zobacz też

• Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 2016 roku
• Prawybory prezydenckie Partii Republikańskiej w 2016 roku

Linki zewnętrzne

• Democratic Convention Watch
• Strona na Green papers

Przypisy