Premier-liha
2022/2023 | |
Państwo | |
---|---|
Dyscyplina | |
Organizator rozgrywek | |
Data założenia | |
Założyciel | |
Poprzednia nazwa | Wyszcza Liha (1992–2008) |
Rozgrywki | |
Liczba drużyn | 16 |
Zwycięzca | Mistrz Ukrainy |
Niższy poziom ligowy | |
Puchary | |
Zwycięzcy | |
Pierwszy zwycięzca | Tawrija Symferopol |
Obecny zwycięzca | Dynamo Kijów (2020/2021) |
Najwięcej zwycięstw | Dynamo Kijów (16) |
Strona internetowa |
Ukraińska Premier-liha (ukr. Прем'єр-ліга) – najwyższa w hierarchii klasa męskich ligowych rozgrywek piłkarskich na Ukrainie, będąca jednocześnie najwyższym szczeblem centralnym (I poziom ligowy), utworzona w 1992 roku i zarządzana przez Ukraińską Piłkarską Premier-lihę (UFPL), a wcześniej Ukraiński Związek Piłki Nożnej (FFU). Zmagania w jej ramach toczą się cyklicznie (co sezon) i przeznaczone są dla 16 najlepszych krajowych klubów piłkarskich. Jej triumfator zostaje Mistrzem Ukrainy, zaś najsłabsze drużyny są relegowane do Perszej lihi (II ligi ukraińskiej).
Historia
Po uzyskaniu niepodległości w 1991 roku Ukraina zaczęła organizować własne rozgrywki piłkarskie (wcześniej zespoły ukraińskie występowały w mistrzostwach ZSRR). Pierwszy niepełny sezon ukraińskiej ekstraklasy rozegrano wiosną 1992 roku, kiedy to 20 zespołów podzielono na dwie grupy, w których walczono systemem dwurundowym. Zwycięzcy obydwu grup spotkali się w meczu finałowym o pierwsze, po odzyskaniu niepodległości, mistrzostwo Ukrainy. Dość niespodziewanie wygrał zwycięzca grupy A Tawrija Symferopol, która pokonała utytułowane Dynamo Kijów 1:0. W meczu o 3. miejsce Dnipro Dniepropetrowsk wygrał z Szachtarem Donieck 3:2. Od sezonu 1992/93 liga gra systemem jesień – wiosna, od sezonu 1996/97 w lidze dominują dwa zespoły Dynamo Kijów i Szachtar Donieck, które na przemian zdobywają mistrzostwo i wicemistrzostwo kraju. Do 2008 roku liga nazywała się Wyższa Liga (ukr. Вища ліга). W 2009 została założona Ukraińska Premier-liha. 6 lipca 2009 roku Premier-liha została zlikwidowana. Zdecydował o tym sąd administracyjny w Kijowie. Powodem była niezgodność organizacyjno-prawna rozgrywek z ukraińskim prawem[1]. Rozwiązaniem problemu było „przerejestrowanie” rozgrywek już według norm ukraińskiego prawa.
Od sezonu 2014/2015 liga liczyła 14 zespołów. Od sezonu 2016/17 liczy 12 zespołów. W sezonie 2020/2021 liga wróciła do 14 zespołów, a w 2021/2022 do 16 uczestników.
Sezon 2021/2022 został zakończony na nadzwyczajnym walnym zgromadzeniu Premier-lihi 26 kwietnia 2022 z powodu rosyjskiej inwazji na Ukrainę[2]. Liga zdecydowała, że nie przyzna tytułu mistrzowskiego, ponieważ sezon zakończył się przedwcześnie, ale ligowa pozycja klubu zostanie wykorzystana do określenia kwalifikacji do europejskich pucharów.
System rozgrywek
Obecny format ligi zakładający brak podziału na grupy obowiązuje od sezonu 1992/93.
Rozgrywki składają się z 26 kolejek spotkań rozgrywanych pomiędzy drużynami systemem kołowym. Każda para drużyn rozgrywa ze sobą dwa mecze – jeden w roli gospodarza, drugi jako goście. Po dwóch rundach rozgrywek zespoły z miejsc 1-6 przystąpiły do walki w trzeciej rundzie o mistrzostwo i europejskie puchary. Zespoły z miejsc 7-12 walczyły w trzeciej rundzie o utrzymanie. Pierwsza szóstka rozgrywa ze sobą mecze – u siebie oraz na wyjeździe. Dolna szóstka również rozgrywa ze sobą mecze – u siebie oraz na wyjeździe. Od sezonu 2020/2021 w lidze występuje 16 zespołów. W przeszłości liczba ta wynosiła od 12 do 20. Drużyna zwycięska za wygrany mecz otrzymuje 3 punkty (do sezonu 1993/94 2 punkty), 1 za remis oraz 0 za porażkę.
Zajęcie pierwszego miejsca po ostatniej kolejce spotkań oznacza zdobycie tytułu Mistrzów Ukrainy w piłce nożnej. Mistrz Ukrainy zdobywa prawo gry w Lidze Mistrzów UEFA. Druga drużyna zdobywa prawo uczestniczenia w eliminacjach do Ligi Mistrzów. Trzecia oraz czwarta drużyna zdobywają możliwość gry w Lidze Europy UEFA. Również zwycięzca Pucharu Ukrainy startuje w fazie grupowej Lidze Europy lub, w przypadku, w którym zdobywca krajowego pucharu zajmie miejsce w pierwszej dwójce – możliwość gry w eliminacjach do Ligi Europy otrzymuje również piąta drużyna klasyfikacji końcowej. Zajęcie 2 ostatnich miejsc wiąże się ze spadkiem drużyn do Pierwszej ligi.
W przypadku zdobycia tej samej liczby punktów, klasyfikacja końcowa ustalana jest w oparciu o wynik dwumeczu pomiędzy drużynami, w następnej kolejności w przypadku remisu – różnicą bramek w pojedynku bezpośrednim, następnie ogólnym bilansem bramkowym osiągniętym w sezonie, większą liczbą bramek zdobytych oraz w ostateczności losowaniem.
Skład ligi w sezonie 2022/2023
Uczestnicy poprzedniej edycji | |||
---|---|---|---|
SZA | Szachtar Donieck | Donieck | 1 |
DKV | Dynamo Kijów | Kijów | 2 |
DN1 | SK Dnipro-1 | Dniepr | 3 |
ZOR | Zoria Ługańsk | Ługańsk | 4 |
WOR | Worskła Połtawa | Połtawa | 5 |
OLE | FK Ołeksandrija | Aleksandria | 6 |
KOL | Kołos Kowaliwka | Kowaliwka | 8 |
WER | Weres | Równe | 9 |
M25 | Metalist 1925 Charków | Charków | 10 |
RUX | Ruch Lwów | Lwów | 11 |
LWÓ | FK Lwów | Lwów | 12 |
CZO | Czornomoreć Odessa | Odessa | 13 |
INH | Inhułeć Petrowe | Petrowe | 14 |
MYN | FK Mynaj | Mynaj | 15 |
Spadek z Premier-lihi 2021/22 | |||
DES | Desna Czernihów | Czernihów | 7 |
MAR | FK Mariupol | Mariupol | 16 |
Awans z Perszej lihi 2021/22 | |||
MET | Metalist Charków | Charków | 1 |
KRY | Krywbas Krzywy Róg | Krzywy Róg | 2 |
Oznaczenia:
|
Lista sezonów
Statystyka
Tabela medalowa
Mistrzostwo Ukrainy zostało do tej pory zdobyte przez 3 różne drużyny. Stan po zakończeniu sezonu 2021/2022.
Lp. | Klub | Miejsca na podium | Zwycięskie sezony | ||
---|---|---|---|---|---|
1. | Dynamo Kijów | 16 | 12 | 1 | 1992/93, 1993/94, 1994/95, 1995/96, 1996/97, 1997/98, 1998/99, 1999/00, 2000/01, 2002/03, 2003/04, 2006/07, 2008/09, 2014/15, 2015/16, 2020/21 |
2. | Szachtar Donieck | 13 | 13 | 0 | 2001/02, 2004/05, 2005/06, 2007/08, 2009/10, 2010/11, 2011/12, 2012/13, 2013/14, 2016/17, 2017/18, 2018/19, 2019/20 |
3. | Tawrija Symferopol | 1 | 0 | 0 | 1992 |
4. | Dnipro Dniepropetrowsk | 0 | 2 | 7 | |
5. | Czornomoreć Odessa | 0 | 2 | 3 | |
6. | Metalist Charków | 0 | 1 | 6 | |
7. | Metałurh Donieck | 0 | 0 | 3 | |
8. | Krywbas Krzywy Róg | 0 | 0 | 2 | |
Worskła Połtawa | 0 | 0 | 2 | ||
Zoria Ługańsk | 0 | 0 | 3 | ||
11. | FK Ołeksandrija | 0 | 0 | 1 | |
Karpaty Lwów | 0 | 0 | 1 |
Piłkarze z największą liczbą zdobytych goli w Premier lidze
Stan na 10 maja 2021[3]
Poz. | Imię i nazwisko piłkarza | Liczba goli | Liczba gier | Bramkostrzelność |
---|---|---|---|---|
1 | / Maksim Shatskix | 124 | 341 | 0,38 |
2 | Serhij Rebrow | 123 | 261 | 0,47 |
3 | Jewhen Sełezniow | 116 | 240 | 0,48 |
4 | Andrij Worobiej | 105 | 315 | 0,33 |
5 | / Júnior Moraes | 102 | 187 | 0,55 |
6 | Andrij Jarmołenko | 99 | 207 | 0,43 |
7 | Ołeksandr Hajdasz | 95 | 258 | 0,37 |
8 | Ołeksandr Hładky | 93 | 317 | 0,29 |
9 | / Marko Dević | 90 | 219 | 0,41 |
10 | Serhij Mizin | 90 | 342 | 0,26 |
Dla piłkarzy, którzy strzelili w lidze ponad 100 bramek został założony Klub 100 (Klub Serhija Rebrowa). Liczbę ponad 100 jako pierwszy przekroczył Serhij Rebrow. Oprócz Klubu Serhija Rebrowa istnieje również Klub Tymerłana Husejnowa[4] – dla piłkarzy, którzy strzelili minimum 100 goli w rozgrywkach Mistrzostw i Pucharu Ukrainy, europejskich Pucharów oraz oficjalnych i towarzyskich meczach narodowej reprezentacji[5].
Piłkarze z największą liczbą występów w Premier lidze
Stan na 27 listopada 2016[3]
Poz. | Imię i nazwisko piłkarza | Liczba gier | Pozycja |
---|---|---|---|
1 | Ołeksandr Szowkowski | 426 | bramkarz |
2 | Ołeh Szełajew | 412 | pomocnik |
3 | Ołeksandr Czyżewski | 401 | obrońca |
4 | Ołeksandr Horiainow | 391 | bramkarz |
5 | Wiaczesław Czeczer | 378 | obrońca |
6 | Serhij Nazarenko | 373 | pomocnik |
7 | Serhij Szyszczenko | 363 | napastnik/pomocnik |
8 | Rusłan Kostyszyn | 359 | napastnik/pomocnik |
9 | Rusłan Rotań | 357 | pomocnik |
10 | Serhij Zakarluka | 356 | pomocnik |
Dla piłkarzy, którzy rozegrali w lidze ponad 300 gier został założony Klub 300 (Klub Ołeksandra Czyżewskiego). Liczbę ponad 300 jako pierwszy przekroczył Ołeksandr Czyżewski.
Trenerzy z największą liczbą tytułów w Premier lidze
Stan na 16 maja 2016
Poz. | Imię i nazwisko trenera | Klub(y) | |||
---|---|---|---|---|---|
1 | Mircea Lucescu | Szachtar | 8 | 4 | – |
2 | Walery Łobanowski† | Dynamo | 5 | 1 | – |
3 | Jożef Sabo | Dynamo | 2 | 1 | – |
4 | Ołeksij Mychajłyczenko | Dynamo | 2 | – | – |
Serhij Rebrow | Dynamo | 2 | – | – | |
6 | Jurij Siomin | Dynamo | 1 | 3 | – |
7 | Mykoła Pawłow | Dynamo(1) Dnipro | 1 | 1 | 1 |
8 | Anatolij Demjanenko | Dynamo | 1 | 1 | – |
9 | Anatolij Zajajew† | Tawrija | 1 | – | – |
Mychajło Fomenko | Dynamo | 1 | – | – | |
Nevio Scala | Szachtar | 1 | – | – |
Trenerzy z największą liczbą meczów w Premier lidze
Stan na 16 maja 2016[6]
Poz. | Imię i nazwisko trenera | Liczba gier |
---|---|---|
1 | Myron Markewycz | 620 |
2 | Mykoła Pawłow | 546 |
3 | Mircea Lucescu | 355 |
4 | Witalij Kwarciany | 308 |
5 | Wałerij Jaremczenko | 297 |
6 | Mychajło Fomenko | 294 |
7 | Ołeh Taran | 273 |
8 | Semen Altman | 249 |
9 | Wjaczesław Hrozny | 214 |
10 | Ołeksandr Iszczenko | 204 |
Arbitrzy z największą liczbą sędziowanych meczów w Premier lidze
Stan na 29 listopada 2016[7]
Poz. | Imię i nazwisko arbitra | Miasto | Liczba gier |
---|---|---|---|
1 | Serhij Szebek | Kijów | 226 |
2 | Witalij Hodulan | Odessa | 202 |
3 | Wasyl Melnyczuk | Symferopol | 190 |
4 | Ihor Iszczenko | Chmielnicki / Kijów | 187 |
5 | Ihor Jarmenczuk | Kijów | 176 |
6 | Andrij Szandor | Lwów | 150 |
7 | Wałerij Onufer | Użhorod | 141 |
8 | Serhij Tatulan | Kijów | 137 |
9 | Serhij Dziuba | Kijów | 136 |
10 | Anatolij Żosan | Chersoń | 134 |
Ihor Chiblin | Chmielnicki |
Plebiscyt Premier-lihi
Plebiscyt Premier-lihi – coroczny plebiscyt organizowany od 2009 przez Ukraińską Piłkarską Premier-lihę oraz witrynę UA-Football. Początkowo plebiscyt przeprowadzano w pięciu kategoriach: Najlepszy Piłkarz, Najlepszy Strzelec, Najlepszy Trener, Najlepszy Arbiter i Drużyna Fair Play[8], w 2010 pojawiła się kategoria Najlepszy Bramkarz[9], w 2011 Najlepszy Młody Piłkarz[10].
Najlepszy piłkarz
- 2008/09: Darijo Srna (Szachtar Donieck)
- 2009/10: Darijo Srna (Szachtar Donieck)
- 2010/11: Willian (Szachtar Donieck)
- 2016/17: Andrij Jarmołenko (Dynamo Kijów)
- 2017/18: Marlos (Szachtar Donieck)
Król strzelców
- 2008/09: Ołeksandr Kowpak (Tawrija Symferopol)
- 2009/10: Artem Miłewski (Dynamo Kijów)
- 2010/11: Jewhen Sełezniow (Dnipro Dniepropetrowsk)
- 2011/12: Maicon Pereira de Oliveira (Wołyń Łuck) / Jewhen Sełezniow (Szachtar Donieck)
- 2012/13: Henrich Mychitarian (Szachtar Donieck)
- 2013/14: Luiz Adriano (Szachtar Donieck)
- 2014/15: Alex Teixeira (Szachtar Donieck) / Eric Bicfalvi (Wołyń Łuck)
- 2015/16: Alex Teixeira (Szachtar Donieck)
- 2016/17: Andrij Jarmołenko (Dynamo Kijów)
- 2017/18: Facundo Ferreyra (Szachtar Donieck)
- 2018/19: Júnior Moraes (Szachtar Donieck)
- 2019/20: Júnior Moraes (Szachtar Donieck)
Najlepszy trener
- 2005/06: Mircea Lucescu (Szachtar Donieck)
- 2007/08: Mircea Lucescu (Szachtar Donieck)
- 2008/09: Mircea Lucescu (Szachtar Donieck)
- 2009/10: Mircea Lucescu (Szachtar Donieck)
- 2010/11: Mircea Lucescu (Szachtar Donieck)
- 2011/12: Mircea Lucescu (Szachtar Donieck)
- 2012/13: Mircea Lucescu (Szachtar Donieck)
- 2013/14: Mircea Lucescu (Szachtar Donieck)
- 2016/17: Paulo Fonseca (Szachtar Donieck)
- 2017/18: Paulo Fonseca (Szachtar Donieck)
Najlepszy arbiter
- 2008/09: Andrij Szandor (Lwów)
- 2009/10: Wiktor Szwecow (Odessa)
- 2010/11: Wiktor Szwecow (Odessa)
- 2016/17: Anatolij Abduła (Charków)
Drużyna Fair Play
- 2008/09: Dynamo Kijów
Najlepszy bramkarz
- 2009/10: Andrij Piatow (Szachtar Donieck)
- 2010/11: Ołeksandr Szowkowski (Dynamo Kijów)
- 2016/17: Andrij Piatow (Szachtar Donieck)
Najlepszy młody piłkarz
- 2010/11: Jewhen Konoplanka (Dnipro Dniepropetrowsk)
- 2016/17: Artem Dowbyk (Dnipro Dniepropetrowsk)
Jubileuszowe bramki
- 1: 06.03.1992 – Anatolij Muszczynka (Karpaty Lwów)
- 1 000: 14.08.1993 – Ołeh Matwiejew (Szachtar Donieck)
- 2 000: 08.11.1994 – Serhij Konowałow (Dnipro Dniepropetrowsk)
- 3 000: 06.05.1996 – Wołodymyr Mozoluk (Wołyń Łuck)
- 4 000: 01.09.1997 – Serhij Rebrow (Dynamo Kijów)
- 5 000: 17.06.1999 – Andrij Hołowko (Worskła Połtawa)
- 6 000: 15.04.2001 – Ołeksandr Hołowko (Dynamo Kijów)
- 7 000: 11.05.2003 – Ołeksandr Rykun (Illicziweć Mariupol)
- 8 000: 06.03.2005 – Maksim Shatskix (Dynamo Kijów)
- 9 000: 12.11.2006 – Serhij Nazarenko (Dnipro Dniepropetrowsk)
- 10 000: 03.10.2008 – Rusłan Rotań (Dnipro Dniepropetrowsk)
- 11 000: 09.07.2010 – Andrij Szewczenko (Dynamo Kijów)
- 12 000: 11.12.2011 – Luiz Adriano (Szachtar Donieck)[11].
Frekwencja na stadionach
Początkowo nie była zbyt wysoka. W latach 1992–1998 wynosiła 5500-6000 widzów na mecz. Spowodowane to było przede wszystkim opustoszeniem trybun Dynama Kijów, na które w latach 80. chodziło przeciętnie 50–60 tys. widzów, a po 1992 r. ok. 4000-5000. Od 1998 r. liczba widzów powoli rośnie i od 7500 w sezonie 1998/1999 skoczyła do 9700 w sezonie 2002/2003. Obecnie średnia widzów w lidze ukraińskiej waha się pomiędzy 7500 a 9500 na mecz. Najwięcej fanów ogląda Szachtara Donieck – ok. 20 tys. i Karpaty Lwów. Dużo widzów odwiedza też stadiony Metalista Charków i Zorii Ługańsk. Mecze Dynama Kijów nadal ogląda mało, jak na tak wielki klub, widzów (ok. 7000-10 000), czego głównym powodem była do 2007 r. bardzo liczna obecność pododdziałów ukraińskiego MSW, które infiltrowało kibiców i często ich atakowało.
Polacy w najwyższej lidze ukraińskiej
Imię i nazwisko piłkarza | Lata gry w Premier Lidze | Kluby, w których grał | Uwagi |
---|---|---|---|
Mariusz Lewandowski | 2001–2013 | Szachtar Donieck, PFK Sewastopol | (reprezentant Polski) |
Maciej Nalepa | 2001–2009 | Karpaty Lwów, FK Charków | sezony 2003/04 i 2004/05 w 2 lidze |
Maciej Kowalczyk | 2002–2006 | Arsenał Kijów | |
Wojciech Kowalewski | 2002–2003 | Szachtar Donieck | (reprezentant Polski) |
Radosław Cierzniak | 2002 (jesień) | Wołyń Łuck, Karpaty Lwów | w żadnym meczu nie wychodził na boisko |
Seweryn Gancarczyk | 2003–2009 | Arsenał Kijów, Wołyń Łuck, Metalist Charków | (reprezentant Polski) |
Piotr Cetnarowicz | 2003 (jesień) | Krywbas Krzywy Róg | |
Marcin Nowak | 2004–2005 | Wołyń Łuck | |
Paweł Hajduczek | 2008-2011 | Tawrija Symferopol, Metałurh Zaporoże | |
Marcin Burkhardt | 2009–2010 | Metalist Charków | (reprezentant Polski) |
Piotr Klepczarek | 2011 | Tawrija Symferopol | |
Marcin Kowalczyk | 2011–... | Metałurh Donieck | (reprezentant Polski) |
Inne
- Puchar Ukrainy w piłce nożnej mężczyzn
- I liga ukraińska w piłce nożnej mężczyzn
- II liga ukraińska w piłce nożnej mężczyzn
Przypisy
- ↑ Liga na Ukrainie zlikwidowana! „Co z Euro 2012?” - Onet.pl Sport - 07.07.2009 [dostęp 2017-11-26] .
- ↑ ОФИЦИАЛЬНО. Без призеров. Чемпионат Украины 2021/22 доигран не будет, Sport.ua [dostęp 2022-04-26] (ros.).
- ↑ a b Андрій Ярмоленко обійшов Шевченка в топ-10 бомбардирів чемпіонату України – UA-Футбол.
- ↑ Клуб Тимерлана Гусейнова или Клуб Сергея Реброва, кто первый!?
- ↑ Lista najlepszych strzelców Ukraińskiej Premier Lihi (ukr.) Stan na 2009.
- ↑ All coaches.
- ↑ All referees.
- ↑ Клуби ПЛ визначили лауреатів сезону.
- ↑ Підсумки конкурсу вболівальників. fpl.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-02)]..
- ↑ Названо лауреатів сезону 2010/2011 рр.!. [dostęp 2011-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- ↑ UA-Футбол. Carpe diem. Луис Адриано стал автором 12000-го гола элитного дивизиона.
Bibliografia
- Oficjalna strona Premier-lihi (ukr. • ang. • ros.)
- Premier Liha Ukrainy w RSSSF (ang.)
- Ukraińska piłka nożna w bazie PFL (ukr.)
- Oficjalna strona FFU. ffu.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-02)]. (ukr.).
- Premier League, [w:] baza Soccerway (liga) [online] [dostęp 2021-01-02] .
- Ukraińska piłka nożna. ukrainiansoccer.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-30)]. w bazie Ukrainiansoccer (ang.)
- Historia ukraińskiej piłki nożnej (ukrsoccerhistory.com) (ang. • ukr.)
- Mistrzostwa Ukraińskiej SRR w bazie Footballfacts (ang.)
Media użyte na tej stronie
This image is from a collection commissioned by the United States Department of Transportation and designed by AIGA. It is copyright-free, and is available here
See below.
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Autor: Pumbaa80 (soccer ball), Anomie (clock hands), David Vignoni (clock face/ring), David Göthberg (putting it all together, making the clock red, shadows)., Licencja: LGPL
Football with clock to represent a "current sports or football event".