Prestiż (socjolingwistyka)

Prestiż – poważanie przypisywane określonej formie języka w danym społeczeństwie[1]. Odmiana prestiżowa to ta odmiana języka, która jest postrzegana przez społeczeństwo jako wzorcowa i najbardziej „wyrafinowana”. Najczęściej jest tożsama z językiem standardowym, choć w pewnych przypadkach ceni się inne odmiany języka, np. w krajach arabskich[2]. Pojęcie prestiżu bywa odnoszone zarówno do odmian języka, jak i do pojedynczych form lub cech językowych[3].

Prestiż danej mowy uzależniony jest od takich czynników, jak istnienie dziedzictwa literackiego, stopień modernizacji językowej, pozycja międzynarodowa i prestiż społeczny jej użytkowników[4]. Choć różne warianty języka mogą być uważane w społeczeństwie za „lepsze” bądź „gorsze”, to we współczesnej lingwistyce dominuje pogląd o równoważności wszystkich języków i dialektów[5][6][7].

Przypisy

  1. Richard Nordquist, Definition and Examples of Linguistic Prestige, [w:] Languages [online], ThoughtCo.com (ang.).
  2. Muhammad H. Ibrahim, Standard and Prestige Language: A Problem in Arabic Sociolinguistics, „Anthropological Linguistics”, 1, 28, 1986, s. 115–126, JSTOR30027950 (ang.).
  3. Anthony Kroch. Toward a Theory of Social Dialect Variation. „Language in Society”. 7 (1), s. 17–36, 04.1978. DOI: 10.1017/S0047404500005315. JSTOR: 4166972. (ang.). 
  4. Heinz Kloss, Types of Multilingual Communities: A Discussion of Ten Variables, „Sociological Inquiry”, 36 (2), 1966, s. 143-144, DOI10.1111/j.1475-682X.1966.tb00621.x, ISBN 978-0-19-972141-2 (ang.).
  5. Peter Trudgill, Sociolinguistics and Linguistic Value Judgements: Correctness, Adequacy and Aesthetics, Universität Duisburg-Essen, 1976, s. 5 (ang.).
  6. Kate Burridge, Blooming English: Observations on the Roots, Cultivation and Hybrids of the English Language, Cambridge University Press, 2004, s. 156–167, ISBN 978-0-521-54832-8 (ang.).
  7. Edwin Battistella, Bad Language: Are Some Words Better Than Others?, Oxford University Press, 2005, s. 126, ISBN 978-0-19-972141-2 (ang.).