Preston Brooks

Preston Brooks
Ilustracja
Preston Brooks około 1857 roku
Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1819
hrabstwo Edgefield

Data i miejsce śmierci

27 stycznia 1857
Waszyngton

członek Izby Reprezentantów z Karoliny Południowej
Okres

od marca 1853
do marca 1856

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Okres

od sierpnia 1856
do stycznia 1957

Preston Smith Brooks (ur. 5 sierpnia 1819 w hrabstwie Edgefield, zm. 27 stycznia 1857 w Waszyngtonie) – amerykański polityk.

Życiorys

Urodził się 5 sierpnia 1819 w hrabstwie Edgefield[1]. W 1839 roku ukończył South Carolina College, następnie studiował nauki prawne i w 1845 roku został przyjęty do palestry[1]. Zajął się prowadzeniem prywatnej praktyki prawniczej, jednocześnie zostając członkiem legislatury stanowej Karoliny Południowej[1]. Wziął udział w wojnie z Meksykiem, w czasie której walczył w ochotniczym pułku stanowym i dosłużył się stopnia kapitana[1]. W 1852 wygrał wybory do Izby Reprezentantów, z ramienia Partii Demokratycznej[1]. 20 maja 1856 roku senator Charles Sumner stanowczo skrytykował kompromis 1850 roku i ustawę o Kansas i Nebrasce, nazywając Stephena Douglasa i Andrew Butlera (który był wujem Brooksa) „zwolennikami niewolnictwa[2]. Dwa dni później Brooks zaatakował i dotkliwie pobił Sumnera laską, uznając jego słowa za obrazę kraju i zniesławienie jego wuja[2]. Kongres bezskutecznie usiłował pozbawić go mandatu poselskiego, jednakże Brooks ostatecznie sam ustąpił z funkcji[1]. Wygrał wybory uzupełniające, które miały obsadzić wakat, po jego rezygnacji i ponownie zasiadł w izbie niższej[1]. Zmarł 27 stycznia 1857 w Waszyngtonie[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g h Brooks, Preston Smith. Biographical Directory of the United States Congress. [dostęp 2018-03-17]. (ang.).
  2. a b Charles Sumner, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2018-03-14] (ang.).

Media użyte na tej stronie

Preston Brooks-SC2 full.jpg
Preston S. Brooks, Representative in Congress of the U.S. from South Carolina