Primož Roglič

Primož Roglič

Data i miejsce urodzenia	29 października 1989 Trbovlje
Obywatelstwo	Słowenia
Informacje klubowe
Klub	Team Jumbo-Visma
Kariera seniorska
Lata Drużyna 2013–2015 Adria Mobil 2016– Team Jumbo
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia Igrzyska olimpijskie złoto Tokio 2020 kolarstwo (jazda indywidualna na czas)

Primož Roglič

Data i miejsce urodzenia	29 października 1989 Trbovlje
Klub	SK Zagorje
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia Mistrzostwa świata juniorów złoto Planica 2007 drużynowo srebro Kranj 2006 drużynowo

Primož Roglič (ur. 29 października 1989 w Trbovlju) – słoweński kolarz szosowy, zawodnik profesjonalnej grupy Team Jumbo-Visma, trzykrotny zwycięzca Vuelta a España (2019, 2020 i 2021), mistrz olimpijski w jeździe indywidualnej na czas (2020). Do 2012 uprawiał skoki narciarskie, reprezentował klub SK Zagorje. Drużynowy mistrz świata juniorów w skokach narciarskich z 2007.

Kariera w kolarstwie szosowym

10 marca 2013 zadebiutował jako profesjonalista w wyścigu Trofej Porec rozgrywanym w Chorwacji. Zajął w nim 106. miejsce. W tym samym roku zajął 10. miejsce w mistrzostwach Słowenii ze startu wspólnego. Sezon 2014 okazał się bardziej udany dla Primoža Rogliča. W maju wygrał drugi etap wyścigu Tour d’Azerbaïdjan. W czerwcu zajął 4. miejsce w mistrzostwach Słowenii ze startu wspólnego. W lipcu wygrał klasyfikację górską w rumuńskim Sibiu Cycling Tour. W sierpniu wygrał siódmą edycję wyścigu Croatia-Slovenia. W 2015 wygrał wyścigi dookoła Słowenii i Azerbejdżanu. Do tegoż roku jeździł w kontynentalnej grupie Adria Mobil, w 2016 przechodząc do worldtourowej drużyny Jumbo.

Primož Roglič ma na koncie wygrane etapy w trzech wielkich tourach – w 2016 zwyciężył na etapie jazdy indywidualnej na czas w Giro d’Italia, a w 2017, 2018 i 2020 wygrywał po jednym górskim etapie Tour de France. W 2018 zajął 4. miejsce w TdF, a w 2019 po raz pierwszy stanął na podium wielkiego touru, zajmując 3. miejsce w Giro d’Italia. W 2019 wygrał 10. etap (jazdę indywidualną na czas) wyścigu Vuelta a España, obejmując tym samym prowadzenie w klasyfikacji generalnej wyścigu, które utrzymał do jego zakończenia, zostając pierwszym słoweńskim zwycięzcą wielkiego touru. W 2020 po 9. etapie został liderem Tour de France, jednak po decydującym, 20. etapie, spadł na 2. miejsce (wyścig wygrał inny Słoweniec, Tadej Pogačar). W tym samym roku ponownie wygrał Vuelta a España (zwyciężając też na czterech etapach). Także rok później zwyciężył w tym wyścigu, również wygrywając cztery etapy. W 2022 ponownie wygrał etap VaE, jednak nie ukończył wyścigu.

Ponadto w 2017 wygrał wyścig Volta ao Algarve, w 2018 i 2019 Tour de Romandie, w 2018 i 2021 Vuelta al País Vasco, w 2019 UAE Tour, Tirreno-Adriático, oraz Tre Valli Varesine, w 2019 i 2021 Giro dell’Emilia, w 2020 Liège-Bastogne-Liège, w 2021 Mediolan-Turyn oraz w 2022 Paryż-Nicea i Critérium du Dauphiné. W 2016 został mistrzem Słowenii w jeździe indywidualnej na czas, a w 2020 w wyścigu ze startu wspólnego.

28 lipca 2021 został mistrzem olimpijskim w jeździe indywidualnej na czas na igrzyskach w Tokio, wyprzedzając kolejnych zawodników o ponad minutę^[1].

Najważniejsze zwycięstwa i sukcesy

Starty w Wielkich Tourach

Grand Tour	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022
Giro d’Italia	58.	–	–	3.	–	–	–
Tour de France	–	38.	4.	–	2.	DNF	DNF
Vuelta a España	–	–	–	1.	1.	1.	DNF

Kariera w skokach narciarskich

W Pucharze Kontynentalnym debiutował pod koniec sezonu 2004/2005 w norweskim Vikersund, gdzie był jedenasty. W zawodach tego cyklu dwukrotnie zwyciężał oraz pięciokrotnie zajmował miejsce wśród trzech najlepszych. W październiku 2006 zdobył indywidualny tytuł młodzieżowego mistrza Słowenii. W 2006 zdobył srebrny, a w 2007 złoty medal mistrzostw świata juniorów w drużynie.

10 lutego 2007 Primož Roglič ustanowił rekord skoczni Snowflake w Westby, oddając skok na 125,5 metra. Rekord ten rok później pobił Norweg Fredrik Bjerkeengen^[2].

W 2007 został zgłoszony do kwalifikacji do konkursów Pucharu Świata na mamuciej skoczni w Planicy, jednak z powodu upadku w pierwszym treningu nie wystartował w nich^[3]. W efekcie upadku doznał złamania kości nosowej, wstrząśnienia mózgu oraz licznych potłuczeń^[4].

Ostatnimi zawodami na międzynarodowej arenie, w których wziął udział, był konkurs FIS Cup w Szczyrku rozegrany 16 stycznia 2011. Latem 2012 postanowił zakończyć karierę skoczka narciarskiego.

Rekord życiowy Słoweńca w długości skoku wynosi 146,5 metra^[5].

Osiągnięcia

Mistrzostwa świata juniorów

• Indywidualnie
  • 2006 Kranj – 9. miejsce
  • 2007 Tarvisio/ Planica – 5. miejsce
  • 2008 Zakopane – 28. miejsce
• Drużynowo
  • 2006 Kranj – srebrny medal^[a]
  • 2007 Tarvisio/ Planica – złoty medal^[b]
  • 2008 Zakopane – 6. miejsce^[c]

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 2006 – 60.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego^[6].

2006
										punkty
-	-	-	-	-	31	21	25	-	-	16
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 2004/2005: 108.
• sezon 2005/2006: 18.
• sezon 2006/2007: 8.
• sezon 2007/2008: 96.

Zwycięstwa w konkursach PK

1. Planica – 7 stycznia 2006
2. Westby – 10 lutego 2007

Miejsca na podium konkursów PK

1. Planica – 7 stycznia 2006 (1. miejsce)
2. Planica – 8 stycznia 2006 (3. miejsce)
3. Vikersund – 4 marca 2006 (3. miejsce)
4. Westby – 10 lutego 2007 (1. miejsce)
5. Westby – 11 lutego 2007 (2. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego^[6].

Sezon 2004/2005
																														punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	11	dq	-	24
Sezon 2005/2006
																										punkty
dq	48	-	-	-	-	1	3	-	-	-	-	-	-	-	-	-	27	45	18	8	-	3	10	13	7	351
Sezon 2006/2007
																								punkty
69	34	15	15	35	10	6	17	-	-	-	6	22	1	2	15	8	33	30	5	22	-	-	-	444
Sezon 2007/2008
																												punkty
30	31	41	53	39	-	-	26	13	45	46	-	-	-	-	-	-	24	45	-	-	-	-	-	-	-	-	-	33
Sezon 2008/2009
																																	punkty
42	46	52	48	-	-	-	-	-	-	-	-	-	59	55	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2009/2010
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	53	-	-	-	-	-	-	-	0
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 2003: 87.
• 2005: 46.
• 2006: 59.
• 2007: 77.
• 2008: 24.
• 2009: 93.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego^[6].

2003
										punkty
23	45	-	-	-	-	-	-	-	-	8
2005
													punkty
16	11	36	14	27	-	-	36	34	-	-	-	-	61
2006
								punkty
17	37	-	-	-	-	-	-	14
2007
									punkty
-	-	-	27	58	31	46	-	-	4
2008
											punkty
17	32	38	-	-	7	8	60	58	18	15	111
2009
											punkty
27	35	-	-	-	-	-	-	-	-	-	4
2010
															punkty
-	-	34	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	48	51	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 2008/2009: 113.
• sezon 2009/2010: 154.
• sezon 2010/2011: 186.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego^[6].

Sezon 2008/2009
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	14	10	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	44
Sezon 2009/2010
																										punkty
39	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	14	23	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	26
Sezon 2010/2011
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	36	17	-	-	-	-	-	-	-	-	14
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• FIS-Ski – biographie – ROGLIC Primoz. fis-ski.com. [dostęp 2010-09-29] (ang.)
• Sylwetka na portalu skijumping.pl. 2007-11-18. [dostęp 2019-07-24]
• Primož Roglič – Overview. procyclingstats.com. [dostęp 2022-06-12] (ang.)