Prince of Persia: Dusza wojownika

Ten artykuł należy dopracować: od 2014-08 → zweryfikować treść i dodać przypisy, → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Prince of Persia: Dusza wojownika (ang. Prince of Persia: Warrior Within) – gra zręcznościowa z widokiem z perspektywy trzeciej osoby (TPP) wydana przez Ubisoft w roku 2004. Gra kontynuuje nową sagę o losach Księcia Persji próbującego odwrócić działanie Piasków Czasu i zmienić swe okrutne przeznaczenie. Rozgrywka łączy elementy bijatyki oraz platformowo-zręcznościowe.

Fabuła

W poprzedniej części gry Książę pokonał Wezyra i używając Sztyletu Czasu cofnął czas tak, aby nigdy nie doszło do otwarcia klepsydry i rozsiania Piasków Czasu po Azadzie.

Gra rozpoczyna się w czasie rejsu statkiem po wzburzonym morzu. Księcia nachodzą przerażające wspomnienia – krótkie obrazy rozpaczliwej ucieczki przez wąskie, ciemne uliczki Babilonu przed tajemniczą kreaturą. W pewnym momencie dochodzi do abordażu – statek Księcia zostaje zaatakowany przez znacznie większą galerę z grupą tajemniczych, humanoidalnych stworów na pokładzie, dowodzoną przez piękną Shahdee. Załoga staje do walki, Książę przegrywa pojedynek z przywódczynią agresorów. Statek się rozbija, a książę budzi się na brzegu wyspy.

W części retrospektywnej pokazana jest wizyta Księcia u starego mędrca i prośba o radę. Szuka on sposobu na ucieczkę przed tajemniczą bestią, która go ściga. Mędrzec wyjaśnia, że każdy – kto otworzy piaski – musi umrzeć. Pomimo że Książę cofnął czas, zapobiegając otwarciu piasków, lecz nie oszukał tym samym przeznaczenia, z którym musi się zmierzyć. Potwór ze snów nazywa się Dahaka – jest on nieśmiertelnym Strażnikiem Czasu, a jego obecnym zadaniem jest unicestwienie perskiego szlachcica. Książę dowiaduje się również o Wyspie Czasu – miejscu powstania piasków, z którego Maharadża skradł wcześniej klepsydrę z Piaskami Czasu. Książę rusza na wyspę, ufając legendom o istnieniu tajemniczych portali cofających w czasie. Chce wrócić w przeszłość i nie dopuścić do powstania Piasków.

Wyspa Czasu

Książę budzi się na plaży. Jest samotny i pozbawiony broni. Udaje mu się dostać do fortecy, zajmującej całą Wyspę Czasu, skąd rusza w pościg za Shahdee. Kiedy jest już na krok od niej, ta wchodzi w tajemniczy portal i znika, przypadkowo zabierając ze sobą w podróż w czasie Księcia. Czas się cofa – niegdyś zawalone i zniszczone brudne przejścia stają się świecące bogactwem i przepychem. Książę nabywa – dzięki pochłaniającemu Piaski amuletowi Farah – zdolność cofania czasu.

Ogromnymi schodami bohater trafia do serca fortecy, do wielkiej sali z ołtarzem ofiarnym w środku. Bohater dostrzega tajemniczego upiora w czerni, przyglądającego się z wysoka walce, rozgrywającej się na środku ołtarza. Upiór ucieka, a Książę jest świadkiem walki pomiędzy Shahdee a tajemniczą kobietą w czerwieni, do której się włącza. Bohater pokonuje Shahdee, która umierając, wykrzykuje ostatnie słowa: "Nie zmienisz swojego przeznaczenia!". Książę jest zdziwiony, że przeciwniczka znała jego cel pobytu na wyspie. Ocalona kobieta nie okazuje żadnych objawów wdzięczności – Książę nalega, by pomogła mu się dostać do Imperatorki. Ciało Shahdee eksploduje piaskami – eksplozja narusza konstrukcję sali – kobieta w czerwieni z pomocą Księcia ucieka przed walącym się sufitem, lecz on sam pozostaje uwięziony na ołtarzu. Postanawia skupić swoje wysiłki na odszukaniu Imperatorki.

Ponowne przejście w czasie z powrotem do teraźniejszości jest poprzedzone ucieczką przed Dahaką. Desperacka ucieczka po murach walącej się fortecy kończy się powrotem do pomieszczenia z pierwszym czasowym portalem, oraz odkrycia, iż Strażnik Czasu (jako stworzenie Piasków) nie jest w stanie przekroczyć wody. Książę wchodzi w portal i ponownie w przeszłości rusza w stronę fortecy.

Przechodząc przez jedno z pomieszczeń bohater dostrzega ponownie upiora – próbuje on rzucić toporem w kierunku Księcia, ten jednak w ostatniej chwili się uchyla. Po przemierzeniu kilku pomieszczeń bohater trafia do znanego sobie pomieszczenia z klepsydrą. Spotyka tam ponownie kobietę w czerwieni. Udaje mu się ją przekonać do udzielenia pomocy – informuje Księcia, że za ogromnymi wrotami nad klepsydrą znajduje się sala tronowa, gdzie – gdy cały Piasek Czasu się przesypie – Cesarzowa stworzy Piaski Czasu. Aby otworzyć wrota, niezbędne jest uruchomienie sterującego nimi mechanizmu w Wieży Mechanicznej oraz przepływ wody, który napędzi Wieżę Mechaniczną w Wieży Ogrodowej. Kobieta przekazuje też bohaterowi specjalny miecz (zwany też wężowym), służący zarówno jako broń jak i klucz do aktywacji systemu platform, zapewniających dostęp do Wież.

Aktywacja wież

Książę rusza do Ogrodów, gdzie stacza kolejne serie walk i szuka przejścia do głównej Wieży wśród bogatej roślinności. Po raz kolejny musi skorzystać z portalu, by przejść tę partię fortecy w teraźniejszości. Klucząc wśród zawalonych, całkowicie zarośniętych pomieszczeń i dziedzińców cudem unika schwytania przez Dahakę i dociera na najwyższą kondygnację Ogrodów, skąd (znów w przeszłości) droga prosta do głównego dziedzińca i aktywacji przepływu wody z Wieży.

Powrót do głównej sali zamku to kolejne spotkanie z kobietą w czerwieni, kolejny, piękny i potężny miecz oraz poznanie imienia pięknej sojuszniczki. Kaileena opowiada Księciu o Imperatorce, która – podobnie jak on – zna swe przeznaczenie, ale nie walczy z nim, akceptuje je. Dziewczyna doradza Księciu pośpiech i ze smutkiem obserwuje, jak ten znika w przejściu do Wieży Mechanicznej.

Wieża Mechaniczna to kolejna seria przygód – walki z hordami strażników i stadami eksplodujących, kolczastych bestii pomiędzy obracającymi się kołami zębatymi, młynami i mechanizmami napędzającymi największy zegar, jaki kiedykolwiek istniał. Książę ponownie natrafia na Upiora w czerni oraz ucieka przed Dahaką pośród zawalonych, czasem jeszcze ledwo pracujących pozostałości Wieży. Ostatecznie, bohater aktywuje gigantyczny, główny mechanizm na samym szczycie Wieży. Ten – napędzany wodą z Ogrodów – otwiera ogromne wrota do sali tronowej.

Przed samą salą tronową dochodzi do "spotkania na szczycie" – Dahaka odnajduje Księcia w przeszłości, który – rzucając się do ucieczki – staje w końcu twarzą w twarz z mrocznym upiorem, który nękał go wcześniej. Mroczne widmo okazuje się być celem Dahaki – po jego porwaniu, Dahaka znika w przepaści ze swoją zdobyczą.

Cesarzowa

Książę wraz z Kaileeną (nie dającą przekonać się do towarzyszenia mu w podróży do domu) wkracza do olbrzymiej, pięknej sali tronowej. Nie ma tam ani Imperatorki, ani Piasków. Kaileena zamyka wrota za Księciem i dobywa dwóch ostrzy czekających na nią na tronie. Książę uświadamia sobie, że to Kaileena jest Imperatorką Czasu i staje z nią do pojedynku. Imperatorka chce zabić Księcia, bo w przepowiedni widziała, że zginie z rąk bohatera. Po drodze próbowała wielokrotnie zmienić przeznaczenie – wysłanie Shahdee, przeklęcie mieczy, Dahaka, ani też Wieże nie zdołały jednak odwrócić losu i zabić Księcia. Wyjaśniają się również ostatnie słowa Shahdee, które okazały się być skierowane nie do Księcia, tylko do Kaileeny – Imperatorki Czasu. Nie zdołała ona odwrócić swojego przeznaczenia – po długiej walce pada martwa i – podobnie jak wcześniej Shahdee – eksploduje Piaskami. Zamek zaczyna się walić.

Książę powraca na plażę w teraźniejszości, szczęśliwy z zabicia Imperatorki i powstrzymania procesu stworzenia Piasków Czasu, a także uwolnienia się od Dahaki. Ta pewność zostaje skonfrontowana z rzeczywistością w sposób brutalny i nieprzewidziany – po raz kolejny pojawia się Dahaka i ściga Księcia. Ucieczka kończy się w zakopanym głęboko pod fortecą grobowcu.

Błędna decyzja

Tam też Książę uświadamia sobie, że to on sam – zabijając Kaileenę – stworzył Piaski Czasu. Wszystko, zaczęło się od niego i przeznaczenie zatoczyło pełne koło. Losu nie da się oszukać – zrozpaczony Książę jest gotów oddać się w ręce Dahaki, ten jednakże nie jest w stanie dotrzeć do grobowca. To daje Księciu czas na zapoznanie się ze ściennymi zapiskami pozostawionymi w grobowcu przez Maharadżę. Z nich dowiaduje się o niezwykłym artefakcie, zwanym "Maską Upiora". Pozwala on na odmianę przeznaczenia i daje osobie, która go nosi "drugą szansę" – pozwala na cofnięcie się w czasie i naprawienie błędów. Noszenie maski obarczone jest jednak brzemieniem – nie można jej zdjąć, dopóki żyje prawdziwe wcielenie bohatera. Nie zważając na ryzyko, bohater udaje się w poszukiwanie maski.

Książę trafia do opuszczonego więzienia. Znajduje tam miecz, lecz nagłe pojawienie się Dahaki skutkuje zawaleniem się budynku, miecz spada w czarną otchłań. Bohater podąża w czasie do przeszłości, by odnaleźć zgubioną broń.

W głównej sali lochów Książę znajduje tzw: ,,Miecz Skorpiona", który setki lat później Dahaka zrzuciłby do przepaści. Miecz ma wielką moc, można nim torować sobie drogę przez nadniszczone drzwi i mury. Bohater pokonuje giganta w bandażach strzegącego lochów i ucieka z nich, znajdując przejście do ogromnej biblioteki Kaileeny. Stamtąd, ukrytym przejściem, dociera ponownie do Wieży Mechanicznej.

Maska Upiora

Bohater wraca do sali tronowej, w całości pokrytej świeżo stworzonymi Piaskami Czasu. Odkrywa, że za tronem ukryty jest kolejny portal, który prowadzi do teraźniejszości na tyłach zamku. Tam, w ruinach sanktuarium, bohater odkrywa mityczną Maskę Upiora, po czym zakłada ją na twarz.

Ogromny ból wywołany założeniem Maski nie może równać się z przerażającym odkryciem – Maska zamieniła Księcia w Upiora Piasku – tego samego upiora, którego wielokrotnie spotykał wcześniej na swej drodze i który w końcu zginął schwytany przez Dahakę. Czas po raz kolejny cofa się, a Książę rusza teraz ścieżką swego domniemanego oprawcy. Od teraz jego ciało nieustannie słabnie, jednakże on sam może używać mocy Piasków właściwie nieustannie. Korzysta z tego nie tylko w walce z gigantycznym gryfem ale też podczas pokonywania serii pułapek w jaskiniach, przez które dociera do Ogrodów. Droga do głównej sali jest jednak zamknięta – Książę obserwuje jedynie Kaileenę wysyłającą Shahdee na jej misję zatopienia statku naszego bohatera. Ta scena wyjaśnia ostatnie słowa Shahdee przed śmiercią – nie wierzy ona, że jej działania mogą odmienić los Imperatorki, ponieważ jest on niezmienny i nie da się go oszukać.

Książę w Ogrodach powraca do teraźniejszości, gdzie po raz kolejny atakuje go Dahaka. Stwór wrzuca go do głębokiej studni, skąd Książę dociera do sali, gdzie po raz pierwszy spotkał Strażnika Czasu. Ponowne przejście do przeszłości kończy się ponownym spojrzeniem na ubiegłe wydarzenia z innej perspektywy. Bójka Shahdee i Kaileeny na ołtarzu ofiarnym wynika z faktu, że Shahdee pozwoliła Księciu dotrzeć na Wyspę. Uderzona przez Cesarzową buntuje się przeciw swej pani. Książę w obecnej postaci obserwuje te wydarzenia z wysokiej platformy, dokładnie w tym miejscu, w którym w poprzednim wcieleniu widział tajemniczą czarną zjawę.

Po walących się mostkach i masztach nad plażą, wojownik dociera na tyły zamku i pokonuje sieć jaskiń. Stamtąd trafia do miejsca, gdzie dochodzi do drugiego spotkania z jego poprzednim – ludzkim – wcieleniem. Owo "pierwsze ludzkie ja" – jak poprzednio – z ledwością uchyla się przed toporem rzuconym przez bohatera w Masce Upiora – toporem, który trafia dokładnie tam, gdzie powinien – w głowę skrytobójczyni, gotowej zadać Księciu śmiertelny cios. Dopiero teraz bohater uświadamia sobie, że rzut toporem nie był atakiem wymierzonym w niego, a udaną próbą uratowania swojego życia.

Książę w Masce ponownie przemierza większość miejsc, które już wcześniej zwiedził. Paradoksalnie pokonuje je jednak wcześniej w czasie, niż robiło to jego poprzednie wcielenie. W bibliotece w pogoń za bohaterem rzuca się Dahaka – kamienny mostek jednak nie wytrzymuje jego ciężaru, co dla Strażnika kończy się upadkiem w głęboką otchłań. Książę rusza na peryferia fortecy i przechodzi przez Pola Mgieł, skąd – w końcu – trafia do Wieży Zegarowej. Tam po raz ostatni mija się z sobą samym – skupiony jednak na obserwowaniu swego "drugiego ja" zostaje pochwycony przez jednego z gigantów i rzucony z ogromną siłą, co kończy się utratą przytomności.

Tymczasem Książę aktywował już Wieże. Upiór – po przebudzeniu – rusza do głównej sali, gdzie los zdaje się powtarzać Dahaka spotyka Księcia w obecnym i poprzednim wcieleniu. Tym razem jednak bohater (obecne wcielenie) nie daje się złapać – Upiór unika macek i schwytany zostaje Książę we wcieleniu poprzednim. Ponieważ zginęło alter ego Księcia, on sam może wreszcie zdjąć maskę i powrócić do poprzedniej postaci.

Książę rusza do sali tronowej. Historia się powtarza – Kaileena nie daje się przekonać, by towarzyszyć mu w drodze do Babilonu. Tym razem jednak Książę pierwszy chwyta za ostrza na tronie i odrzuca je na bok. Próbuje przekonać Kaileenę, by wraz z nim przeniosła się do teraźniejszości. Gdyby zabił ją tam, stworzyłby Piaski, ale Maharadża nigdy by ich nie odnalazł i Książę nigdy nie otworzyłby klepsydry. Nasz bohater jednak, pomimo iż udaje mu się wmanewrować Imperatorkę do portalu, nie chce walczyć – próbuje przekonać Kaileenę, że swe przeznaczenie można zmienić i że wcale nie musi jej zabić.

Zakończenie

Zakończenie normalne (złe)

Kaileena jest zaślepiona i staje do walki z Księciem. Po jej śmierci pojawia się Dahaka – wchłania jej ciało zamieniając na Piaski (niezbędne do życia bestii), zabiera Amulet Czasu Księcia – ostatni relikt Piasków Czasu. Dahaka zostaje zniszczony, a Książę samotnie wraca do Babilonu, który zastaje w płomieniach.

Zakończenie ukryte – oficjalne (dobre)

Drugie – oficjalne i ukryte zarazem zakończenie następuje, gdy Książę zdobędzie legendarny Miecz Wody. Jego kłótnia z Kaileeną i już rozpoczynająca się walka zostaje przerwana przez Dahakę, który tym razem musi zabić Kaileenę, nie pasującą do tej linii czasowej. Książę uświadamia sobie, że ściągając Imperatorkę do teraźniejszości skazał ją na śmierć. Zrozpaczony rzuca się na Dahakę i – jak się okazuje – niezwykły miecz, który jest w jego posiadaniu – jest jedyną bronią, zdolną zranić potwora. Dochodzi do ostatecznego starcia, z którego Książę, z pomocą Kaileeny, wychodzi zwycięsko. Dahaka spada do ogromnego jeziora pod platformą zostaje ostatecznie zniszczony, a Książę wraz z ukochaną wracają do Babilonu, który zastają w płomieniach.

Główne Postacie

Książę Persji

Syn Szaramana (ang. Sharaman), bezimienny główny bohater(można uznać że Dastan jak w filmie z 2010 ale to podejrzenie)znacznie sposępniał przez siedem lat uciekania przed śmiercią z rąk Strażnika Czasu – Dahaki. Potężny wojownik i mistrz akrobatyki, w drugiej części sagi wyrusza na Wyspę Czasu, by zmienić swe przeznaczenie – zapisaną mu w chwili otwarcia klepsydry z Piaskami Czasu śmierć. Głos Księcia podkładany jest przez Robina Atkinsa-Downesa.

Dahaka

Wcielenie losu, nieśmiertelny Strażnik Czasu. Ma za zadanie naprawić wszystko, co zostanie w linii czasowej zepsute lub nie będzie do niej pasować. Objawia się w postaci wielkiej, czarnej, humanoidalnej istoty, pokrytej czymś na kształt kolczastej zbroi i posiadający macki wyrastające z torsu. W oficjalnym zakończeniu Prince of Persia Dusza wojownika został pokonany przez Księcia za pomocą legendarnego Miecza Wody.

Imię Strażnika Czasu zostało zaczerpnięte z mitologii perskiej. Nosił je mroczny smoczy bóg – Aži Dahaka.

Kaileena

Władczyni Wyspy Czasu, najwyższe stworzenie Piasków, mająca Stworzyć Piaski Czasu wraz z chwilą swej śmierci. Pomaga Księciu podszywając się pod służącą Cesarzowej, by w końcu obrócić się przeciw niemu. Jej głos podkłada Monica Bellucci.

Shahdee

Sługuska Cesarzowej, stara się zabić Księcia jeszcze przed jego przybyciem na Wyspę. To ona, podczas pierwszego pojedynku na statku, obdarzyła głównego bohatera blizną na twarzy. Ścigana przez pierwsze chwile pobytu Księcia na Wyspie, w końcu ginie z jego ręki w drugim pojedynku na ołtarzu ofiarnym, zaraz po tym jak próbowała zabić cesarzową.

Starzec

Mędrzec, do którego Książę zwraca się z prośbą o pomoc i radę. Uświadamia bohatera o istnieniu Wyspy Czasu, Cesarzowej oraz o prawdziwym celu Dahaki. Jednocześnie stara przekonać się Księcia, iż jego misja jest pozbawiona sensu, jako że nikt nie jest w stanie zmienić swego losu.

Oprawa dźwiękowa

Oprawa dźwiękowa była współtworzona przez hardrockowy/heavymetalowy zespół Godsmack. Muzyka to przeważnie ciężki metal, stylizowany na arabskie utwory. Utwór I Stand Alone wykonany przez Godsmack jest wykorzystany w grze (podczas ucieczek przed Dahaką), utwór Straight Out of Line tego samego zespołu – podczas napisów końcowych. Pozostałe utwory symfoniczne, wykorzystane podczas animacji filmowych, napisane zostały przez kompozytora Inona Zura.

Free-Form Fighting System

Jest to system walki opracowany przez twórców na potrzeby gry. Pozwala on na opracowanie własnego stylu walki z wykorzystaniem wielu dostępnych (ponad 70) zróżnicowanych uderzeń i chwytów, a także wykorzystywanie swych umiejętności akrobatycznych i otoczenia.

Zaimplementowano system walki dwoma broniami – głównym mieczem w prawej ręce oraz dodatkową bronią zdobytą na wrogach (stopniowo psującą się podczas walk) w drugiej. W fortecy można znaleźć setki rodzajów broni, każda o innym współczynniku siły ataku, szybkości i wytrzymałości. Ogólnie bronie dodatkowe dzielą się na sztylety (słabe, ale szybkie, dobre do rzucania), topory (silne i powolne), miecze (zrównoważone) oraz buławy (powolne, ale mogące powalić wroga). Istnieje też pięć ukrytych broni specjalnych.

System walki w grze daje dużo swobody i wiele możliwości oraz kombinacji ataków – właściwie każdy nasz ruch otwiera kolejne możliwości co do kolejnych ciosów i może być kontynuowany na co najmniej dwa różne sposoby. W stosunku do pierwszej części sagi Książę walczy teraz o wiele zwinniej, brutalniej i skuteczniej.

Linki zewnętrzne

• Strona oficjalna gry