Princesse-Élisabeth
 Prezentacja modelu stacji w Brukseli w 2007 | |
| Przynależność państwowa | |
|---|---|
| Data założenia | |
| Liczba personelu | maks.: 20 |
| Wysokość | 1382[1] m n.p.m. |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
 71°56′59″S 23°20′49″E/-71,949850 23,346883 | |
| Strona internetowa stacji | |
Princesse-Élisabeth – letnia stacja antarktyczna należąca do Belgii[2], znajdująca się na Ziemi Królowej Maud na Antarktydzie Wschodniej.
Położenie i warunki
Stacja znajduje się na granitowym grzbiecie nunataku Utsteinen, położonym około 220 km od wybrzeża Oceanu Południowego. Umiejscowienie stacji pozwala badaczom na dogodną eksplorację wnętrza kontynentu między południkami 20° i 30° E. W okolicy stacji temperatury zmieniają się w zakresie od - 50 do -5 °C[1]. Stacja została nazwana na cześć księżniczki Elżbiety, następczyni tronu Belgii.
Stacja została zbudowana jako budynek pasywny, którego ściany posiadają 9 warstw izolacji, ze zintegrowanymi systemami wentylacji i wymiany ciepła. Dzięki temu w sezonie letnim do ogrzewania wykorzystuje jedynie energię słoneczną i ciepło emitowane przez pracujące urządzenia elektryczne, oraz ciała mieszkańców[3]. Oprócz energii słonecznej, której ilość spada z zakończeniem dnia polarnego, wykorzystywana jest także energia wiatrów katabatycznych. Stacja wykorzystuje w tym celu 9 turbin wiatrowych zdolnych wytrzymać najsilniejsze uderzenia wichru. Dla zabezpieczenia baza posiada także akumulatory i awaryjne generatory[4].
Historia i działalność
Stacja im. księżniczki Elżbiety rozpoczęła działalność w 2009 roku. Przewidywany czas pracy bazy to 25 lat, może ona działać w trakcie zimy polarnej, choć obecnie jest użytkowana tylko w sezonie letnim od listopada do lutego[1].
Stacja zapewnia dostęp do gór Sør-Rondane, licznych lodowców i Płaskowyżu Polarnego. W tych regionach polarnicy z Belgii i współpracujących krajów (m.in. Japonii) prowadzą różnorodne programy badawcze, obejmujące glacjologię, badania klimatu i atmosfery[5], mikrobiologię i meteorytykę[1]
Przypisy
- ↑ a b c d A "Zero Emission" Station? (ang.). Princess Elisabeth Antarctica. [dostęp 2014-10-07].
- ↑ Main Antarctic Facilities operated by National Antarctic Programs in the Antarctic Treaty Area (South of 60° latitude South) (ang.). Council of Managers of National Antarctic Programs, 2014-02-13. [dostęp 2014-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-20)].
- ↑ Passive Buildings Techniques (ang.). Princess Elisabeth Antarctica. [dostęp 2014-10-07].
- ↑ Running on Renewable Energies (ang.). Princess Elisabeth Antarctica. [dostęp 2014-10-07].
- ↑ A Venue for Polar Science (ang.). Princess Elisabeth Antarctica. [dostęp 2014-10-07].
Linki zewnętrzne
- Princess Elisabeth Station / Antarctica (ang.). French Polar Team. [dostęp 2014-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-15)].
Media użyte na tej stronie
Autor: Alexrk2, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map Antarctica, Azimuthal equidistant projection
.svg)
Autor: Ben2, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Base antarctique Princesse Elisabeth, prémontée et présentée au public le lendemain de son inauguration - ancienne gare maritime de Tour et Taxis, à Bruxelles