Princeton University Art Museum

Princeton University Art Museum
Ilustracja
Budynek Muzeum Sztuki Uniwersytetu Princeton
(na pierwszym planie: stała wystawa Duże figury M. Abakanowicz)[1]
Państwo

 Stany Zjednoczone

Stan

 New Jersey

Miejscowość

Princeton

Adres

Princeton University Art Museum, Princeton, NJ 08544, USA

Data założenia

1882

Zakres zbiorów

obrazy, rzeźby, rysunki, grafika, fotografie, manuskrypty, ceramika, wyroby z brązu, artefakty archeologiczne

Wielkość zbiorów

ponad 97 tysięcy

Dyrektor

James Christen Steward

Położenie na mapie New Jersey
Mapa konturowa New Jersey, w centrum znajduje się punkt z opisem „Princeton University Art Museum”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Princeton University Art Museum”
Ziemia40°20′49,9″N 74°39′28,9″W/40,347194 -74,658028
Strona internetowa

Princeton University Art Museum (Muzeum Sztuki Uniwersytetu Princeton) – muzeum sztuki w Princeton, założone w 1882 roku. Znajduje się na terenie kampusu Uniwersytetu w Princeton. Kolekcja muzeum liczy ponad 97 tysięcy eksponatów, obejmujących dzieła sztuki starożytnej, amerykańskiej, europejskiej, azjatyckiej, afrykańskiej i prekolumbijskiej.

W 1975 jeden z budynków muzeum, McCormick Hall (z 1923), wchodzący w skład Princeton Historic District, został wpisany na listę National Register of Historic Places pod nr. #75001143[2].

Przed Muzeum ustawione są na stałe Duże figury autorstwa Magdaleny Abakanowicz z 2004 roku (20 figur z brązu)[1][3][4]

Historia

Początek zbiorów

Początek zbiorów sztuki w Princeton sięga niemal dnia założenia miejscowego uniwersytetu, co czyni z muzeum sztuki jedną z najstarszych instytucji kolekcjonerskich w Ameryce. Uczelnia, założona w 1746 jako College of New Jersey, przeniosła się dziesięć lat później do Nassau Hall. Przedtem jej patron, gubernator kolonialny New Jersey, Jonathan Belcher, przekazał na rzecz przyszłych zbiorów własny, pełnopostaciowy portret w pozłacanej ramie. Został on zawieszony na ścianie głównej sali modlitewnej. Wkrótce potem obok niego pojawił się portret króla Anglii, Jerzego II. Później w sali znalazły się obiekty przyrodnicze i fragmenty architektury starożytnej. Chociaż oba obrazy zostały zniszczone w 1777 podczas bitwy pod Princeton, a kolejne eksponaty przepadły w katastrofalnym pożarze z 1802, to te początkowe działania na rzecz gromadzenia dzieł sztuki stały się inspiracją dla podobnych inicjatyw w następnym stuleciu. W 1868 do Princeton przyjechał szkocki wykładowca James McCosh, któremu powierzono zadanie modernizacji uczelni. Wprowadził on do programu nauczania wykłady z historii sztuki, zlecając w 1882 Williamowi Cowperowi Prime’owi i generałowi George’owi McClellanowi przygotowanie stosownego programu dydaktycznego. Prime, nowojorski dziennikarz i członek założyciel rady powierniczej Metropolitan Museum of Art, wypracował wspólnie z McClellanem program nauczania w oparciu o muzealne dzieła sztuki[5].

Początek muzeum

Pierwszy budynek muzeum (fotografia z 1894)

Muzeum formalnie powstało w 1882. Od samego początku miało służyć podwójnemu celowi: wystawianiu oryginalnych dzieł sztuki oraz nauczaniu historii sztuki w oparciu o kolekcję sztuki światowej. Wykładowcą w nowo utworzonym dziale sztuki i archeologii został Allan Marquand, dotychczasowy wykładowca łaciny i logiki. Wybrano go z uwagi na fakt, iż jego ojciec, Henry Gurdon Marquand, był kolekcjonerem sztuki i jednym z założycieli Metropolitan Museum of Art. Zarząd uczelni w Princeton zaczął gromadzić fundusze na budowę ognioodpornego budynku, w którym, według obietnic Prime’a, miała się mieścić kolekcja ceramiki i porcelany. Projekt budynku sporządził architekt A. Page Brown. Trzykondygnacyjny obiekt z ceglanymi ścianami na kamiennym fundamencie ukończono przed 1890. Budynek ten, znany jako Muzeum Sztuki Historycznej, mieścił przez wiele lat samo muzeum, wspomniany wydział, bibliotekę sztuk pięknych i nowo powstałą Szkołę Architektury. W tym samym roku umieszczono w nim kolekcję Trumbulla-Prime’a, kończąc tym samym pierwszy etap rozwoju Muzeum. Działalność muzeum od początku połączona była z procesem dydaktycznym i funkcjonowaniem biblioteki. Marquand w 1883 został mianowany profesorem, a wkrótce także dyrektorem muzeum, pełniąc tę funkcję aż do czasu przejścia na emeryturę w 1922. Wśród pierwszych nabytków muzeum znalazł się w 1890 zbiór cypryjskiej ceramiki z kolekcji Metropolitan Museum of Art, a potem także ceramiki etruskiej, rzymskiej i południowowłoskiej oraz eksponaty z późniejszych okresów. Aby uporządkować chaotyczny rozwój muzealnej kolekcji, Marquand rozpoczął proces organizowania darowizn na rzecz placówki, przeznaczając na jej potrzeby również własne, znaczące środki finansowe. Dzięki darowiznom kolekcja muzealna zaczęła się powiększać[5].

Pierwsze dekady XX wieku

W 1910 grono kadry pedagogicznej zasilił Frank Jewett Mather Jr., który zaczął wykładać sztukę renesansu. W 1922 został on dyrektorem muzeum. W tym samym roku wzbogaciło się ono o budynek McCormick Hall, zbudowany w stylu weneckiego gotyku według planów Ralpha Adamsa Crama. Budynek, będący darem rodziny Cyrusa H. McCormicka, został przeznaczony na cele edukacyjne. Dzięki temu pierwotny budynek mógł pełnić funkcje wyłącznie muzealne. Kolejnym kolekcjonerem, który przyczynił się w znaczący sposób do wzbogacenia muzealnych zbiorów, był Frank Mather. Jego zakupy na rzecz muzeum obejmowały dzieła sztuki starożytnej i prekolumbijskiej, iluminowane manuskrypty oraz dzieła artystów amerykańskich[5].

Lata 30., 40. i 50.

Ważne darowizny pojawiły się w Muzeum w latach 30. Wśród nich był zbiór ponad 40 włoskich obrazów, przekazanych przez Henry’ego White’a Cannona Jr. z jego rodzinnej willi we Fiesole, a także zbiór ponad 500 buteleczek do zażywania tabaki pułkownika Jamesa A. Blaira, uważanej i dziś za jedną z najcenniejszych kolekcji tego typu w Stanach Zjednoczonych. W latach 30. XX wieku w zbiorach muzeum w Princeton pojawiły się znaczące darowizny sztuki chińskiej i japońskiej. Podczas II wojny światowej do programu nauczania doszły wykłady ze sztuki amerykańskiej. Zorganizowano wystawę prac Paula Cézanne’a, wypożyczonych ze zbiorów Duncana Phillipsa (założyciela w 1921 pierwszego w Stanach Zjednoczonych muzeum sztuki nowoczesnej), a także ważnych dzieł ze zbiorów Museum of Modern Art, którego założyciel, Alfred H. Barr Jr., był absolwentem uczelni w Princeton. Za kadencji Mathera w kolekcji znalazło się pierwsze dzieło artysty z Afryki Subsaharyjskiej (1937), a w następnych dziesięcioleciach muzealne zbiory wzbogaciły jego własne dary etiopskiej sztuki chrześcijańskiej, w tym iluminowany, królewski manuskrypt. W okresie II wojny światowej w zbiorach w Princeton pojawiły się rzymskie mozaiki i inne zabytki z wykopalisk w Antiochii, w których znaczący udział miał Princeton. Zbiór starożytnych mozaik z Antiochii należy do czołowych w Stanach Zjednoczonych. Kolejnym ważnym darem była kolekcja Dana Fellowsa i Ethel Bliss Platt, przekazana do muzeum w czasie wojny. Obejmowała ona starożytne włoskie meble, albumy z rysunkami, obrazy i inne przedmioty. W 1946 Frank Mather przeszedł na emeryturę. Na stanowisku dyrektora zastąpił go Ernest DeWald, który odegrał ważną rolę w ratowaniu europejskich dzieł sztuki pod koniec II wojny światowej. Jako dyrektor DeWald mocno zaangażował się w konserwację dzieł sztuki. W latach 1946–1947, z okazji 200-lecia uniwersytetu, nadzorował przebudowę muzealnych galerii, w tym wystawy nowej kolekcji chińskich papirusów. Za jego kadencji znacznie wzbogaciły się kolekcje sztuki azjatyckiej, a później także afrykańskiej. Nabycie w 1949 pierwszej fotografii do zbiorów Muzeum, Tylny pokład Alfreda Stieglitza zapoczątkowało budowę kolekcji tego gatunku sztuk wizualnych. Te i inne działania otworzyły nową erę w historii Muzeum, którą cechowała częsta wymiana wystaw czasowych i ważne działania popularyzatorskie[5].

Lata 60.

W 1960 dyrektorem muzeum został Patrick Joseph Kelleher. Kontynuując starania swego poprzednika zabiegał o wybudowanie nowego obiektu dla muzeum, którego zbiory nie mieściły w pierwotnym budynku. Budynek A. Browna i północna część McCormick Hall zostały w 1963 wyburzone, aby zrobić miejsce dla projektu w stylu międzynarodowym, sporządzonym przez nowojorską firmę Steinmann and Cain. Budowa została ukończona w 1966. Za czasów Kellehera w zbiorach muzealnym pojawiła się kolekcja rzeźby na wolnym powietrzu, która stała się jedną z najważniejszych w Stanach Zjednoczonych. Tworzą ją dzieła Alexandra Caldera, Henry’ego Moore’a, Louise'a Nevelsona, Isamu Noguchiego, Davida Smitha, Tony’ego Smitha[5].

Lata 70.

Lata 70. stały pod znakiem rozwoju kolekcji fotografii. Zapoczątkował ją w 1971 David Hunter McAlpin przekazując w darze swoją kolekcję fotografii oraz tworząc fundusz umożliwiający zakup kolejnych eksponatów. W 1972 jego dzieło wsparł Peter Bunnell, wcześniej kurator Museum of Modern Art, który w tym celu przyjechał do Princeton. W 1973 został on dyrektorem muzeum i piastował to stanowisko do 1978. Jako naukowiec, mentor i dyrektor zapoczątkował proces kształcenia w Princeton naukowców i kuratorów fotografii. Dzięki jego staraniom kolekcja fotografii liczy obecnie ponad 27 tysięcy eksponatów, obejmując prace, między innymi, Clarence’a Hudsona White’a, Minora White’a i Rutha Bernharda[5]. Ważnym wydarzeniem było przekazanie muzeum w połowie lat 70., na zasadzie długoterminowego wypożyczenia, kolekcji Henry’ego i Rose Pearlman. Jest ona wystawiana a poza tym udostępniona studentom i naukowcom w celach badawczych[6].

Lata 80.

W 1980 Allen Rosenbaum, dotychczasowy zastępca Bunnella, został mianowany dyrektorem muzeum. Jako specjalista w dziedzinie dawnego malarstwa, przyczynił się do istotnej rozbudowy zbiorów malarstwa renesansowego i barokowego, a zwłaszcza manierystycznego. Przyczynił się też do zorganizowania obszernych wystaw sztuki Majów oraz do obchodów 250-lecia uniwersytetu w Princeton. Podjął starania mające na celu renowację muzealnych wnętrz oraz budowę nowego obiektu, który oddano od użytku w 1989. Dzięki temu muzeum zyskało nową powierzchnię wystawową, pracownie konserwacji obrazów oraz nowe sale wykładowe i magazynowe[5].

XXI wiek

Pierwsza dekada dwudziestego pierwszego wieku przebiegała pod znakiem dalszego rozwoju muzeum. Nowa dyrektor, Susan M. Taylor, przy wsparciu darczyńców, ustanowiła pierwsze sponsorowane funkcje kustoszy w Muzeum oraz inne stanowiska pogłębiając ten sposób profesjonalizm w jego działalności i powiązania z podstawowym programem nauczania uniwersytetu, zarówno historii sztuki, jak i innych, pokrewnych dyscyplin. Dziś muzeum, pod kierownictwem Jamesa Stewarda, jest jednym z najważniejszych w Stanach Zjednoczonych muzeów sztuki[5]. Razem z uniwersyteckim Wydziałem Sztuki i Archeologii oraz Biblioteką im. Marquanda, stanowi dynamiczne centrum badań artystycznych[7].

Zbiory

Zbiory muzeum liczą ponad 97 tysięcy eksponatów. Ich chronologia obejmuje okres od sztuki starożytnej do współczesnej koncentrując się geograficznie na różnych regionach Morza Śródziemnego, Europie Zachodniej, Azji, Stanach Zjednoczonych, Ameryce Łacińskiej i Afryce. Obszerna kolekcja zabytków greckich i rzymskich obejmuje ceramikę, wyroby z marmuru, brązu oraz rzymskie mozaiki. Sztukę średniowiecznej Europy reprezentują rzeźby, metaloplastyka i witraże. W skład zbioru europejskich obrazów i rzeźb wchodzą ważne dzieła z okresu od wczesnego renesansu do XIX wieku. Kolekcja grafik i rysunków liczy obecnie prawie 10 tysięcy pozycji. W zbiorach sztuki XX-wiecznej i współczesnej szczególny nacisk położono na prace niedocenianych artystów z przełomu XX i XXI wieku. Kolekcja sztuki afrykańskiej obejmuje ponad 2500 lat historii i eksponaty z 22 krajów, w tym wyjątkowe przykłady rzeźby w drewnie i metalu, ze szczególną uwagą poświęconą sztuce Nigerii. Kolekcję uzupełniają ważne dzieła wypożyczone na długi termin, w tym kolekcje obrazów impresjonistycznych i postimpresjonistycznych, rzeźby wypożyczone przez Fundację Henry’ego i Rose Pearlman, dzieła sztuki współczesnej wypożyczone przez kolekcję Sonnabend[5] oraz licząca 91 pozycji (obrazy, fotografie, grafiki i rysunki) kolekcja dzieł sztuki nowoczesnej i współczesnej, przekazana w 2015 przez Herberta i Lenore Schorr. Zostały one udostępnione publiczności w ramach specjalnej ekspozycji, Collecting Contemporary, 1960 to 2015: Selections From the Schorr Collection. W kolekcji znajdują się prace, między innymi, Jeana-Michela Basquiata, Keitha Haringa, Alexa Katza, Roya Lichtensteina, Jaspera Johnsa, Jamesa Rosenquista i Andy’ego Warhola[8].

Sztuka amerykańska

Choć dzieła sztuki amerykańskiej były gromadzone przez muzeum od samego początku, to pierwsze poważne jej zakupy miały miejsce dopiero za czasów Franka Jewetta Mathera Jr. W rezultacie kolekcja historycznej sztuki amerykańskiej w Princeton należy do najlepszych spośród muzeów akademickich tego kraju. Główny zasób kolekcji to malarstwo i rzeźba. Bogato reprezentowane jest malarstwo portretowe oraz pejzażowe, w tym Hudson River School. I w tym przypadku do wzbogacenia zbiorów przyczyniły się darowizny kolekcjonerów, w tym zbiór sztuki ludowej Edwarda Duffa Balkena. Dzięki środkom fundacji zakupiono ponadto szereg dzieł sztuki afroamerykańskiej i modernistycznej[9].

Sztuka europejska

Kolekcja obrazów europejskich obejmuje okres począwszy od włoskich paneli na pozłacanym tle autorstwa takich artystów jak: Guido da Siena, Francesco Traini i Fra Angelico do sztuki XIX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem sztuki manieryzmu. W tej ostatniej ważną grupę stanowią obrazy manierystów holenderskich, takich jak: Hendrik Goltzius i Abraham Bloemaert. Barok reprezentują Pietro da Cortona i Giovanni Battista Gaulli, rokoko – François Boucher i Jean-Siméon Chardin, a epokę oświecenia – Angelika Kauffmann, współpracownicy Jacques’a-Louisa Davida i Francisco Goya. Malarstwo XIX-wieczne reprezentują dzieła Jeana-Léona Gérôme’a, Gustave’a Courbeta, Édouarda Maneta i Claude’a Moneta, a sztukę początku XX wieku – obrazy Odilona Redona i rosyjskiego artysty Ilji Riepina, którego dzieła są rzadko spotykane poza Rosją. Znaczącym uzupełnieniem tego okresu w historii malarstwa jest kolekcja Henry’ego i Rose Pearlman. Dział Sztuki i Archeologii był przez wiele lat zaangażowany w badania nad sztuką średniowiecza, czego efektem są obecne w zbiorach muzeum eksponaty rzeźby architektonicznej, witraże (w tym te z katedry w Chartres, wyroby z kości słoniowej, wyroby emaliowane z Limoges, metaloplastyka oraz niemieckie, flamandzkie i hiszpańskie rzeźby z drewna polichromowanego[10].

  • Guido da Siena, Zwiastowanie, 1262–1279

    Guido da Siena, Zwiastowanie, 1262–1279

  • Andrea Rico di Candia, Madonna z Dzieciątkiem, II poł. XV w.

    Andrea Rico di Candia, Madonna z Dzieciątkiem, II poł. XV w.

  • Abraham Bloemaert, Czterej ewangeliści, ok. 1612–1615

    Abraham Bloemaert, Czterej ewangeliści, ok. 1612–1615

  • Angelika Kauffmann, Portret Sarah Bates jako Muzy, ok. 1780–1781

    Angelika Kauffmann, Portret Sarah Bates jako Muzy, ok. 1780–1781

  • Francisco Goya, Mnich mówiący do starej kobiety, 1824–1825

    Francisco Goya, Mnich mówiący do starej kobiety, 1824–1825

Henry and Rose Pearlman Collection

Henry Pearlman był kolekcjonerem postimpresjonistycznej grafiki. W 1919 założył własną firmę Eastern Cold Storage, a w 1925 poślubił Rose Fried. W 1945 zaczął kupować sztukę awangardową. Pierwszą pozycją w jego zbiorach był Pejzaż Chaima Soutine’a. Przez ponad trzy dekady Pearlman nabył inne dzieła Soutine’a oraz Amedeo Modiglianiego, Paula Cézanne’a, Vincenta van Gogha, Pierre-Auguste’a Renoira, Édouard Maneta, Henriego Matisse’a i Henriego de Toulouse-Lautreca, a także innych, mniej znanych artystów. Na początku lat 50. zaczął zbierać akwarele Cézanne’a. Po jego śmierci w 1974 kolekcją zarządzała (do swej śmierci w 1994) wdowa po nim[6].

Zbiory kampusu

Zbiory kampusu obejmują liczne rzeźby, obrazy, pomniki i pomniki pamiątkowe, mające znaczenie dla historii Uniwersytetu i jego tradycji. Zbiór portretów liczy ponad 600 obrazów i rzeźb, głównie podobizn ważnych osobistości Princeton, a także innych prac, związanych z historią Uniwersytetu. Portrety, zróżnicowane stylowo i tematycznie, obejmują okres od II połowy XVIII wieku do czasów współczesnych. Wśród nich znajduje się znany George Washington w bitwie pod Princeton, pędzla Charlesa Willsona Peale’a. Do innych mocnych stron kolekcji należy cykl obrazów dinozaura autorstwa wiktoriańskiego artysty i przyrodnika Benjamina Waterhouse’a Hawkinsa, zamówiony w 1876 przez ówczesnego rektora Uniwersytetu Princeton, Jamesa McCosha[11].

John B. Putnam Jr. Memorial Collection

Ważną częścią zbiorów są też 22 rzeźby plenerowe, należące do John B. Putnam Jr. Memorial Collection, rozsiane po całym kampusie. Kolekcja Putnama jest efektem przekazania w latach 60. przez anonimowego darczyńcę funduszu w wysokości 1 miliona dolarów w celu upamiętnienia studenta Uniwersytetu w Princeton, porucznika Johna B. Putnama juniora, który w czasie II wojny światowej został wcielony do wojsk lotniczych, a zginął 19 lipca 1944 w katastrofie lotniczej w Anglii. Kolekcja została skompletowana w 1974 i należy do największych, pojedynczych zbiorów sztuki publicznej. Wchodzące w jej skład rzeźby wyszły spod ręki czołowych artystów XX wieku. Do najważniejszych spośród nich należą:

  • Henry Moore – Owal z punktami (1969–70), abstrakcyjna praca z brązu, mierząca około 3,7 m średnicy, zainspirowana czaszką słonia, podarowaną artystom przez biologa Juliana Huxleya
  • Arnaldo Pomodoro – Sphere VI
  • David Smith – Cubi XIII, 3-metrowej wysokości rzeźba ze stali nierdzewnej
  • Pablo Picasso – Głowa kobiety, odlana z betonu w 1962 na podstawie makiety Picassa przez norweskiego artystę Carla Nesjara, osobiście wybranego przez Picassa
  • Jacques Lipchitz – Pieśń samogłosek, mierząca ponad 3 m wysokości, umieszczona na postumencie, pojawiła się w 1969 jako pierwsza na terenie kampusu
  • Louise Nevelson – Atmosphere and Environment X, wysoka na blisko 7 m, była pierwszą monumentalną pracą plenerową artystki, wykonaną ze stali Cor-ten
  • George Segal – Abraham i Izaak: ku pamięci 4 maja 1970 na Kent State University
  • Clement Meadmore – Upstart 2, 7-metrowej długości rzeźba ze stali Cor-ten
  • Naum Gabo – Temat sferyczny, stalowa kula, mierząca ok. 2,7 m średnicy
  • Alexander Calder – Pięć dysków: jeden pusty (1969–70), stalowa konstrukcja, wysoka na blisko 9 m, składa się z 4 dysków, pomalowanych pierwotnie przez artystę w kolorze pomarańczowym, a później przemalowana przez niego na czarno;
  • Antoine Pevsner – Konstrukcja w trzecim i czwartym wymiarze, rzeźba z brązu, o wysokości ponad 3 m, zrealizowana dla upamiętnienia duńskiego naukowca, Nielsa Bohra[12].

Sztuka nowoczesna i współczesna

Dział sztuki nowoczesnej i współczesnej obejmuje prace stworzone we wszystkich krajach, począwszy od 1870 do dnia dzisiejszego, w tym: malarstwo, rzeźba, wideo i performance. Eksponaty tego działu muzeum zaczęło w sposób systematyczny gromadzić pod koniec lat 40. drogą darowizn lub zapisów. Wśród artystów, których prace składają się na ten dział sztuki, są takie nazwiska jak: Claude Monet, Édouard Manet, Odilon Redon, Wassily Kandinsky, Gabriele Münter, Emil Nolde, Max Ernst, Pablo Picasso, Yves Tanguy, Hans Arp i Ilja Riepin. Spośród artystów powojennych w galerii reprezentowani są: Willem de Kooning (obraz Czarny piątek), William C. Seitz, Romare Bearden, Lee Bontecou, Dan Flavin, Yayoi Kusama, Sol LeWitt, Morris Louis, Ad Reinhardt, Martha Rosler, David Smith, Robert Smithson, Frank Stella i Hannah Wilke. Sztuke pop-artu reprezentują prace George’a Segala, Toma Wesselmanna i Andy’ego Warhola (Błękitna Marilyn). Po 2008 w zbiorach muzeum pojawiły się prace następujących artystów współczesnych: Doug Aitken, Jennifer Allora & Guillermo Calzadilla, Polly Apfelbaum, Sanford Biggers, Ellen Gallagher, Wade Guyton, Matthew Day Jackson, Wangechi Mutu, Javier Téllez[13].

  • Claude Monet, Staw z liliami wodnymi, 1897–1899

    Claude Monet, Staw z liliami wodnymi, 1897–1899

  • Charles Rohlfs, Dębowe krzesło, 1898–1899

    Charles Rohlfs, Dębowe krzesło, 1898–1899

  • Odilon Redon, Zjawa, 1905–1910

    Odilon Redon, Zjawa, 1905–1910

  • Robert Henri, Mildred Clarke von Kienbusch, 1914

    Robert Henri, Mildred Clarke von Kienbusch, 1914

  • George Bellows, Przylądki Kalifornii, 1917

    George Bellows, Przylądki Kalifornii, 1917

  • Ilja Riepin, Golgota, 1921–1922

    Ilja Riepin, Golgota, 1921–1922

Grafika i rysunek

Kolekcja grafiki i rysunków zawiera ponad 15 tysięcy prac na papierze oraz kilkaset iluminowanych manuskryptów i drukowanych książek artystów europejskich i amerykańskich, począwszy od XIV wieku do dziś, a także wybrane eksponaty malarstwa miniaturowego z Persji i Indii. Do mocnych stron kolekcji Princeton należą zbiory sztychów i rycin autorstwa Jacques’a Callota i Hendrika Goltziusa oraz prace takich artystów, jak: Martin Schongauer, Albrecht Dürer, Rembrandt i Francisco Goya. Włoskie rysunki z XVII i XVIII wieku reprezentują autorstwa Guercina, Salvatora Rosy, Giambattisty i Giandomenica Tiepola. Pozostałe eksponaty tego działu to: hiszpańskie rysunki renesansowe i barokowe, XVIII- i XIX-wieczne druki i rysunki francuskie i brytyjskie, amerykańskie rysunki, szkice i akwarele, w tym prace Winslowa Homera, Edwarda Hoppera i Georgii O’Keeffe, oraz modernistyczne i współczesne grafiki i rysunki latynoamerykańskie. Zbiory rysunków i grafik powstały w latach 30. i 40. dzięki darowiznom i zapisom absolwentów Uniwersytetu w Princeton: Juniusowi S. Morganowi i Danowi Fellowsowi Plattowi, dyrektorowi Muzeum Frankowi Jewettowi Matherowi Jr. i profesorowi Cliftonowi R. Hallowi[14].

  • Rysunki
  • Mistrz z Luçon (atrybucja), Pokłon Trzech Króli, ok. 1405, tempera i złoto płatkowe na pergaminie

    Mistrz z Luçon (atrybucja), Pokłon Trzech Króli, ok. 1405, tempera i złoto płatkowe na pergaminie

  • Michał Anioł, Popiersie młodzieńca i karykatura głowy starca z profilu, ok. 1530, czarna kreda na papierze prążkowanym

    Michał Anioł, Popiersie młodzieńca i karykatura głowy starca z profilu, ok. 1530, czarna kreda na papierze prążkowanym

  • Guercino, Chłopiec w dużym kapeluszu, lata 30. –40. XVII w., rysunek wykonany piórem i atramentem i podmalowany pędzelkiem na papierze prążkowanym

    Guercino, Chłopiec w dużym kapeluszu, lata 30. –40. XVII w., rysunek wykonany piórem i atramentem i podmalowany pędzelkiem na papierze prążkowanym

  • Winslow Homer, Latarnia morska w Eastern Point Light, 1880, akwarela i rysunek ołówkiem na welinie

    Winslow Homer, Latarnia morska w Eastern Point Light, 1880, akwarela i rysunek ołówkiem na welinie

  • Mary Cassatt, Młoda kobieta w czarno-zielonym kapeluszu, 1890, pastel na welinie

    Mary Cassatt, Młoda kobieta w czarno-zielonym kapeluszu, 1890, pastel na welinie

Fotografia

Pierwsza fotografia w kolekcji, praca Alfreda Stieglitza, znalazła się w muzeum w 1949. W 1971 David Hunter McAlpin wraz z małżonką przekazali na rzecz muzeum własną kolekcję blisko 500 fotografii, w tym prace następujących autorów: Ansel Adams, Wynn Bullock, Imogen Cunningham, Charles Sheeler i Edward Weston. Od tego czasu zbiory fotografii wzrosły do ponad 20 tysięcy prac autorstwa ponad 900 artystów, obejmując zakres czasowy od lat 40. XIX wieku do współczesności. Wśród zasobów archiwalnych archiwów znajdują się obszerne kolekcje fotografii: Minora White’a, Clarence’a Hudsona White’a, Ruth Bernhard i Williama B. Dyera. W 1998 wydany został obszerny katalog kolekcji, Photography at Princeton. Kolekcja fotografii w Princeton należy do wiodących w Stanach Zjednoczonych[15].

Sztuka starożytna, bizantyńska i muzułmańska

Sztuka świata antycznego w kolekcji Muzeum znajduje się w dużej mierze od dnia jego założenia. Pierwszą dużą kolekcją, która trafiła do muzeum, były wazony egipskie, greckie, rzymskie i etruskie. Dziś kolekcja sztuki starożytnej liczy ponad 5 tysięcy eksponatów. Wczesne cywilizacje Mezopotamii, Iranu, Azji Mniejszej i Lewantu są reprezentowane poprzez różnorodne artefakty. Sztukę starożytnego Egiptu dokumentują kamienne i ceramiczne naczynia, kamienne płaskorzeźby, brązowe statuetki, malowidła ścienne, amulety i mumie. Zbiór sztuki greckiej obejmuje główne dzieła malarstwa wazowego z Attyki (styl czarno i czerwonofigurowy), archaiczne statuetki z brązu, hellenistyczną biżuterię i figurki z terakoty, ceramikę z Cypru, Koryntu i Rodos oraz marmurowe nagrobki i płaskorzeźby wotywne[16].

Na dziedzictwo starożytnej Italii składają się wazy etruskie oraz rzeźby i metaloplastyka, dominujące w sztuce starożytnego Rzymu. Kolekcja rzymska obejmuje portrety z marmuru i brązu, rzeźby bogów, satyrów i nimf, sarkofagi i pomniki nagrobne, szklane naczynia i rzeźbione płaskorzeźby z kości, srebrne i złote monety, pieczęcie z agatu i chalcedonu, statuetki z brązu, bursztynu, kości słoniowej i gliny oraz rzadki, srebrny, pozłacany kubek do wina. Badania archeologiczne, prowadzone w Syrii przez Princeton dokumentują rzeźby bazaltowe z regionu Hauran, pogrzebowe płaskorzeźby z miasta Palmyra oraz cenna kolekcja kolorowych mozaikowych posadzek z Antiochii[16].

Sztukę bizantyńską i świata islamu reprezentują malowane ikony, srebrna i złota biżuteria oraz misterne wyroby kości słoniowej z Konstantynopola oraz malowana ceramika, wzorzysta metaloplastyka i flizy z Syrii, Egiptu, Iranu i innych ośrodków kultury muzułmańskiej[16].

  • Dinos (atrybucja), Stamnos z menadami i totemem Dionizosa, ceramika czerwonofigurowa, 430–420 r. p.n.e.

    Dinos (atrybucja), Stamnos z menadami i totemem Dionizosa, ceramika czerwonofigurowa, 430–420 r. p.n.e.

  • Starogrecka statuetka Hermafrodyty, II w. p.n.e.

    Starogrecka statuetka Hermafrodyty, II w. p.n.e.

  • Rzymska płaskorzeźba, Poeta (Menander) z maską z komedii starogreckiej, I w. p.n.e. – pocz. I w. n.e.

    Rzymska płaskorzeźba, Poeta (Menander) z maską z komedii starogreckiej, I w. p.n.e. – pocz. I w. n.e.

  • Rzymska mozaika podłogowa z Antiochii, głowa Meduzy, koniec II w. n.e.

    Rzymska mozaika podłogowa z Antiochii, głowa Meduzy, koniec II w. n.e.

  • Archanioł Gabriel – fragment sceny Zwiastowania z późnobizantyńskiego ikonostasu, II poł. XV w.

    Archanioł Gabriel – fragment sceny Zwiastowania z późnobizantyńskiego ikonostasu, II poł. XV w.

  • Deezis, Chrystus między Maryją a św. Janem Chrzcicielem , Kreta, późne Bizancjum, pocz. XVI w.

    Deezis, Chrystus między Maryją a św. Janem Chrzcicielem , Kreta, późne Bizancjum, pocz. XVI w.

Sztuka prekolumbijska i sztuka tubylczych Amerykanów

W dziale tym prezentowane są zarówno dzieła sztuki prekolumbijskiej jak i sztuki tubylczych Amerykanów z czasów współczesnych. Geograficznie kolekcja obejmuje obszar od Chile (kultura plemion Diaguita) po Alaskę (szczególnie sztuka Eskimosów i Tlingit) i Grenlandię (sztuka grenlandzka). Sztuka prekolumbijska w kolekcji muzeum obejmuje szczególnie dzieła pochodzące z kultury Olmeków i Majów. Zbiór sztuki prekolumbijskiej zapoczątkowany został w latach 60. XX wieku dzięki kolekcjonerowi Gillettowi G. Griffinowi, miłośnikowi olmeckiej ceramiki i wyrobów jadeitowych oraz figurek Majów z wyspy Jaina. Jego zamiłowanie do niewielkich obiektów – rzeźby, biżuterii i innych elementów ubioru stało się inspiracją dla kilku pokoleń absolwentów i przyjaciół Uniwersytetu w Princeton do zbierania dzieł starożytnej sztuki amerykańskiej[17].

  • Postać siedząca, (rzeźba w stylu olmeckim), Veracruz, Meksyk, 1200–900 p.n.e.

    Postać siedząca, (rzeźba w stylu olmeckim), Veracruz, Meksyk, 1200–900 p.n.e.

  • Tzw. Waza z Princeton, zabytek sztuki Majów z okresu klasycznego, 670–750

    Tzw. Waza z Princeton, zabytek sztuki Majów z okresu klasycznego, 670–750

  • Naczynie ceramiczne w formie głowy bożka, kultura Majów, północne Belize lub Quintana Roo

    Naczynie ceramiczne w formie głowy bożka, kultura Majów, północne Belize lub Quintana Roo

  • Zapotecka urna ceramiczna w kształcie brodatego mężczyzny

    Zapotecka urna ceramiczna w kształcie brodatego mężczyzny

  • Ceramiczny kubek do czekolady ze sceną mitologiczną, sztuka Majów, El Zotz, Gwatemala, 650–800

    Ceramiczny kubek do czekolady ze sceną mitologiczną, sztuka Majów, El Zotz, Gwatemala, 650–800

Sztuka azjatycka

Kolekcja sztuki azjatyckiej zawiera różnorodne eksponaty z Chin, Japonii, Korei, Azji Południowo-Wschodniej i Azji Środkowej oraz Indii, począwszy od neolitu do czasów współczesnych. W kolekcji wyróżnia się sztuka chińska i japońska, począwszy od ceramiki i wyrobów z jadeitu z epoki neolitu, starożytnych, rytualnych naczyń z brązu, ceramiki, wyrobów z laki, wyrobów metalowych i rzeźb, po drzeworyty, malarstwo i kaligrafię. Zbiory chińskiej kaligrafii i chińskiego malarstwa należą do najcenniejszych poza Azją. Prace kaligraficzne obejmują buddyjskie i taoistyczne pisma z epoki dynastii Tang po wiersze, zapiski i listy z dynastii Song. Wśród obrazów są rzadkie arcydzieła z dynastii Song i Yuan oraz dzieła późniejszych mistrzów. Kolekcja zawiera także kości wróżebne dynastii Shang, starożytne, rytualne naczynia z brązu, naczynia ceramiczne i figurki, rzeźbę buddyjską oraz malowane drewniane płyty nagrobne i deski trumienne z czasów dynastii Liao lub dynastii Jin. W kolekcji sztuki japońskiej znajduje się ceramika, począwszy od epoki Jōmon do czasów nowożytnych, rzeźba z epoki Heian i Kamakura oraz malarstwo, kaligrafia, parawany i drzeworyty od epoki Heian po współczesność. Sztukę koreańską reprezentuje ceramika celadonowa i porcelanowa, a sztukę Azji Południowo-Wschodniej, Indii, Gandhary i innych regionów Azji Środkowej – rzeźby z metalu, kamienia i terakoty[18].

  • Huang Tingjian, Zwój dla Zhang Datonga (przykład chińskiej kaligrafii), 1100

    Huang Tingjian, Zwój dla Zhang Datonga (przykład chińskiej kaligrafii), 1100

  • Ni Zan(倪瓚), Podwójne drzewa na Południowym Brzegu (Annan shuangshu), 1353

    Ni Zan(倪瓚), Podwójne drzewa na Południowym Brzegu (Annan shuangshu), 1353

  • Kōetsu Hon’ami, Wybór z nowej kolekcji japońskich poematów ze starożytności i współczesności (Shinkokin wakashū) z drukowanymi wzorami roślin i zwierząt, przed 1615

    Kōetsu Hon’ami, Wybór z nowej kolekcji japońskich poematów ze starożytności i współczesności (Shinkokin wakashū) z drukowanymi wzorami roślin i zwierząt, przed 1615

Sztuka afrykańska

Etiopski manuskrypt iluminowany (XVIII w.)

Eksponaty w dziale sztuki afrykańskiej ukazują różnorodność produkcji artystycznej kontynentu. Znajdują się tu prace z terenów Afryki subsaharyjskiej, w tym przedmioty luksusowe i codziennego użytku, regalia królewskie i rzeźby Królestwa Kuby, ludów Akan, Joruba, Bamum, Pende i innych. Kolekcja zawiera maski i figurki, wykonane z drewna, ceramiki, metalu, tkanin, czy tkanin pokrytych koralikami, mających znaczenie rytualne. Pierwszy zapis sztuki afrykańskiej na rzecz muzeum, dokonany w 1953 przez Donalda B. Doyle’a na pamiątkę jej męża, zawierał dzieła zebrane przed 1923 na terenie dzisiejszej Demokratycznej Republiki Konga, w tym rzadki zagłówek, wyrób ludu Chokwe i pudełko z królestwa Kuby. Wiele późniejszych darów dotarło do Princeton z kolekcji Perry’ego E.H. Smitha, (krzesło ludu Chokwe i maskotka ludu Lega), a także z H. Kelly Rollingsa (emblemat Stowarzyszenia Leoparda z regionu Cross River w Nigerii). W 1998 zbiory muzeum wzbogacił kolejny zapis, Johna B. Elliotta, zawierający przedmioty codziennego użytku i ozdoby. Nabycie w 2003 stołka ludu Joruba przyczyniło się do rozwoju kolekcji dzieł sztuki tego ludu w Muzeum, podobnie jak kolejne, cenne eksponaty: para królewskich figurek ibeji, rytualna tunika królewska i misa wróżebna Ifa, wyrzeźbiona przez Areoguna z Osi-Ilorin, maska słoniowa, wyrób ludu Bamileke z Kamerunu). Darowizny i zakupy z kolekcji Holly i Davida Rossa oznaczały kolejne wzbogacenie zbiorów o wartościowe dzieła. Muzeum zorganizowało kilka wystaw sztuki afrykańskiej, w tym Life Objects: Rites of Passage in African Art (2009), Kongo across the Waters (2014) oraz Surfaces Seen and Unseen: African Art at Princeton (2016)[19].

Uwagi

  1. ↑ Według jego tytułu książęcego nazwano główną siedzibę Uniwersytetu Princeton, Nassau Hall, zaś kolor pomarańczowy (hol. oranje) został wybrany jako oficjalny kolor miasta Princeton.
  2. ↑ Monarcha, który wydał akt założycielski College of New Jersey, obecnie Uniwersytet Princeton.

Przypisy

  1. ↑ a b Magdalena Abakanowicz (pol.). Muzeum Sztuki w Łodzi, 2020. [dostęp 2021-01-01].
  2. ↑ National Park Service: National Register Digital Assets (ang.). npgallery.nps.gov. [dostęp 2018-02-11].
  3. ↑ Major New Sculpture Installed at Museum Entrance (ang.). The Trustees of Princeton University, 2021. [dostęp 2021-01-01].
  4. ↑ Permanent Outdoor Installations (ang.). www.abakanowicz.art.pl. [dostęp 2021-01-01].
  5. ↑ a b c d e f g h i Princeton University Art Museum: History (ang.). artmuseum.princeton.edu. [dostęp 2018-02-11].
  6. ↑ a b The Henry and Rose Pearlman Foundation, Inc.: The Henry and Rose Pearlman Foundation (ang.). pearlmancollection.org. [dostęp 2018-02-11].
  7. ↑ Artstor: The Princeton University Art Museum (ang.). artstor.org. [dostęp 2018-02-11].
  8. ↑ Tammy La Gorce w: The New York Times: Contemporary Art From a Generous Couple (ang.). nytimes.com. [dostęp 2018-02-11].
  9. ↑ Princeton University Art Museum: American Art (ang.). artmuseum.princeton.edu. [dostęp 2018-02-11].
  10. ↑ Princeton University Art Museum: European Art (ang.). artmuseum.princeton.edu. [dostęp 2018-02-11].
  11. ↑ Princeton University Art Museum: Campus Collections (ang.). artmuseum.princeton.edu. [dostęp 2018-02-11].
  12. ↑ Jennifer Sheppard: Strolling Among Sculpture on Campus (ang.). Princeton on line. [dostęp 2018-02-12].
  13. ↑ Princeton University Art Museum: Modern and Contemporary Art (ang.). artmuseum.princeton.edu. [dostęp 2018-02-13].
  14. ↑ Princeton University Art Museum: Prints and Drawings (ang.). artmuseum.princeton.edu. [dostęp 2018-02-13].
  15. ↑ Princeton University Art Museum: Photography (ang.). artmuseum.princeton.edu. [dostęp 2018-02-13].
  16. ↑ a b c Princeton University Art Museum: Ancient, Byzantine, and Islamic Art (ang.). artmuseum.princeton.edu. [dostęp 2018-02-13].
  17. ↑ Princeton University Art Museum: Art of the Ancient Americas (ang.). artmuseum.princeton.edu. [dostęp 2018-02-13].
  18. ↑ Princeton University Art Museum: Asian Art (ang.). artmuseum.princeton.edu. [dostęp 2018-02-13].
  19. ↑ Princeton University Art Museum: African Art (ang.). artmuseum.princeton.edu. [dostęp 2018-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-27)].

Media użyte na tej stronie

Usa edcp location map.svg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of the USA (without Hawaii and Alaska).

EquiDistantConicProjection:
Central parallel: 

* N: 37.0° N

Central meridian: 

* E: 96.0° W

Standard parallels: 

* 1: 32.0° N
* 2: 42.0° N

Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.

Formulas for x and y: 

x = 50.0 + 124.03149777329222 * ((1.9694462586094064-({{{2}}}* pi / 180))
      * sin(0.6010514667026994 * ({{{3}}} + 96) * pi / 180))
y = 50.0 + 1.6155950752393982 * 124.03149777329222 * 0.02613325650382181
      - 1.6155950752393982  * 124.03149777329222 *
     (1.3236744353715044  - (1.9694462586094064-({{{2}}}* pi / 180)) 
      * cos(0.6010514667026994 * ({{{3}}} + 96) * pi / 180))
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Princeton University Art Museum - Hermaphroditus.jpg
Greek, Hellenistic

Statuette of Hermaphrodite, 2nd century B.C. White marble h. 149.1 cm., w. 27.5 cm., d. 13.2 cm. (58 11/16 x 10 13/16 x 5 3/16 in.) Museum purchase, Fowler McCormick, Class of 1922, Fund Place made: possibly from Rhodes 2009-81

In this statuette, said to have been found on Rhodes, the god is naked except for a mantle that falls below the male genitals, which stand in contrast to the girlish face and the feminine modeling of the body. Leaning against a pillar, she apparently once held a wine jug in her right hand and an offering dish in her left. The figure's lithe form and sweet sensuality are characteristic of the so-called Rococo phase of the Late Hellenistic period. Another larger example of this sculpture type was found at Pergamon, in western Turkey, a cosmopolitan center whose Attalid rulers fostered the cults of a variety of gods. These sculptures were not salacious curiosities but objects of sincere devotion, representing the dichotomy of human nature and the yearning for unity in the face of ambivalent desire.
Oak chair made by Charles Rohlfs, 1898-99, Princeton University Art Museum.JPG
Oak chair made by Charles Rohlfs, 1898-99
institution QS:P195,Q2603905
1890, Degas, After the Bath, Woman Drying Herself.jpg
To achieve a dry, pastel look, some of the oil was leached out of the paint before it was applied. The pattern for the background wallpaper was made by first brushing on a faint wash of red paint for the background, and then applying spots of gray and orange paint with the fingers (some fingerprints are visible under magnification).
1916, Modigliani, Jean Cocteau.jpg
Modigliani moved from his native Italy to Paris in 1906 and soon became part of the city's vibrant artistic and literary culture. His portraits often portray friends from this bohemian world, such as the poet, playwright, and filmmaker Jean Cocteau. Cocteau's elongated head, neck, and nose, as well as his simplified features, recall the artist's sculptural work, which was informed by his study of the so-called "primitive" forms of non-Western sculpture. The color tonalities, drawing style, and overall composition of the portrait reflect the strong influence of Cézanne.
Princeton University Art Museum (1892).png
The original building of the Princeton University Art Museum, built 1890, designed by A. Page Brown, demolished 1963. Princeton University Library. Department of Rare Books and Special Collections. Seeley G. Mudd Manuscript Library.. Box AD01, Item 7398
View from Inspiration Point.jpg
Carleton Watkins, American, 1829–1916

View from Inspiration Point, 1879 Albumen print image: 39.5 x 54.2 cm. (15 9/16 x 21 5/16 in.) mount (album): 50.2 x 65.2 cm. (19 3/4 x 25 11/16 in.) Museum purchase, Fowler McCormick, Class of 1921, Fund

2006-34
The Story of the Cross, by Albert Pinkham Ryder, American, c. 1890, oil on canvas on panel - Princeton University Art Museum - DSC06932.jpg
Exhibit in the Princeton University Art Museum - Princeton University, Princeton, New Jersey, USA.
Princeton University angle.jpg
Song of the Vowels, bronze, Jacques Lipchitz, 1931-32, outside Firestone Library at Princeton University.
1914, Henri, Robert, Mildred Clarke von Kienbusch.jpg
Robert Henri, American, 1865–1929

Mildred Clarke von Kienbusch, 1914 Oil on canvas 61 x 51 cm. (24 x 20 1/16 in.) frame: 81.4 × 71 × 7 cm (32 1/16 × 27 15/16 × 2 3/4 in.) Bequest of Carl Otto von Kienbusch, Class of 1906, for the Carl Otto von Kienbusch Jr. Memorial Collection y1977-26

Early in 1914, Mildred Clarke von Kienbusch and her husband, Carl Otto, attended a New York exhibition of paintings by The Eight, a group consisting of former newspaper illustrators like Robert Henri, its founder, who had come together in frustration over the perceived rarefied atmosphere at the National Academy of Design and its restrictive exhibition policies. Attracted to Henri’s grittily vital aesthetic, the young von Kienbusches looked him up in the telephone book. The eventual result was this portrait — characteristic of Henri’s work at the time in its subdued palette enlivened by splashes of bright color — which Carl, who subsequently became one of the Museum’s major benefactors, donated in memory of his wife.
Brig on the Water.jpg
Gustave Le Gray, French, 1820–1882

Brig on the Water, 1856 Albumen print image: 29.4 x 39.9 cm. (11 9/16 x 15 11/16 in.) sheet: 44.2 x 54.4 cm. (17 3/8 x 21 7/16 in.) Museum purchase, John Maclean Magie, Class of 1892, and Gertrude Magie Fund

x1985-33
Guercino, Boy in a Large Hat, 1630s-40s.jpg
Guercino (Giovanni Francesco Barbieri), Cento 1591–1666 Bologna

Boy in a Large Hat, 1630s–40s Pen and brown ink with brush and brown wash on beige laid paper 16.5 × 12.1 cm. (6 1/2 × 4 3/4 in.) Bequest of Dan Fellows Platt, Class of 1895 x1948-1294

This drawing clearly attests to Guercino’s standing as one of the most creative and prolific caricaturists of the seventeenth century. The word caricature comes from the Italian caricatura, indicating something “loaded” or “charged.” Caricature drawings are “loaded” as they exaggerate specific features or make odd juxtapositions that emphasize difference. Guercino’s caricatures are marvelous examples of his fertile imagination, and of his curiosity and gentle humor, yet at the same time they reveal the artist’s keen and compassionate observation of humanity

Guercino’s caricatures grew out of the revolutionary naturalism in painting developed by the Carracci (Annibale, Agostino, and Ludovico) and their followers in Bologna beginning in the early 1580s. The Carracci’s innovative curriculum of drawing instruction emphasized nature’s unidealized beauty as a primary source for artists. Although Leonardo da Vinci had made influential physiognomic studies of old men and women at the beginning of the sixteenth century, these had a scientific focus and a penchant for the grotesque that were quite different from the simple humor produced in the Carracci’s sketches.
Luçon Master, Adoration of the Magi, ca. 1405.jpg
Attributed to the Luçon Master, French (Paris), active ca. 1390–1417

Adoration of the Magi, ca. 1405 Tempera and gold leaf on parchment 18.5 x 13.5 cm. (7 5/16 x 5 5/16 in.) Gift of Harold K. Hochschild

y1979-36
Water-Lilies-and-Japanese-Bridge-(1897-1899)-Monet.jpg
Catalogue Entry:

Water Lilies and Japanese Bridge represents two of Monet’s greatest achievements: his gardens at Giverny and the paintings they inspired. Monet moved to Giverny in 1883 and immediately began to develop the property. For him, the gardens were both a passion and a second artistic medium. His Asian garden was not part of the original estate; it was located on an adjacent property with a small brook, which he purchased and enlarged into a pond for a water garden in 1893. He transformed the site into an inspired vision of cool greens and calm, reflective waters, enhanced by exotic plants such as bamboo, ginkgo, and Japanese fruit trees and a Japanese footbridge. It was not until 1899, however, that he began a series of views of the site, of which this is one.

A careful craftsman who reworked his canvases multiple times, Monet was committed to painting directly from nature as much as possible and for as long as he had the correct conditions; thus, he could work on as many as eight or more canvases a day, devoting as little as an hour or less to each. In this case, he set up his easel at the edge of the water-lily pond and worked on several paintings of the subject as part of a single process.

Monet’s gardens and paintings show the same fascination with the effects of time and weather on the landscape. Both are brilliant expressions of his unique visual sensitivity and emotional response to nature. At Giverny, he literally shaped nature for his brush, cultivating vistas to paint.

Gallery Label:

Water Lilies and Japanese Bridge represents two of Monet’s greatest achievements: his gardens at Giverny and the paintings they inspired. In 1883 the artist moved to the country-town Giverny, near Paris but just across the border of Normandy. This was a time when he was enjoying increasing financial success as an artist, and he immediately began to redesign the property.

In 1893, Monet purchased an adjacent tract, which included a small brook, and transformed the site into an Asian-inspired oasis of cool greens, exotic plants, and calm waters, enhanced by a Japanese footbridge. The serial approach embodied in this work—one of about a dozen paintings in which Monet returned to the same view under differing weather and light conditions—was one of his great formal innovations. He was committed to painting directly from nature as much as possible and whenever weather permitted, sometimes working simultaneously on eight or more canvases a day. Monet’s project to capture ever-shifting atmospheric conditions came to be a hallmark of the Impressionist style.
Rainy Day, Fifth Avenue, by Childe Hassam, American, 1916, oil on canvas - Princeton University Art Museum - DSC06938.jpg
Exhibit in the Princeton University Art Museum - Princeton University, Princeton, New Jersey, USA.
The Four Evangelists (Abraham Bloemaert).jpg
The four evangelists traditionally appeared alone, but in 1526, Albrecht Dürer showed two groups of two evangelists, and about 1566, Frans Floris showed all four together. Other artists followed suit. Bloemaert’s student Hendrick Terbruggen (1588–1629) and Peter Paul Rubens prolonged the theme, but it disappeared after 1621.

Here the Utrecht painter attempts to unify the evangelists and their symbols in a logical, horizontal composition. Luke with his ox, Mark with his lion, John with his eagle, and Matthew with his angel are gathered around a table, each figure intently writing his Gospel. Mark’s lion peeks out from underneath a heavy carpet. Bloemaert boldly poses Matthew with his back toward the viewer, perhaps to convey an impression of an uncontrived gathering of figures in a realistic setting. The scene is set in a shallow space, but the vibrant coloring of the figures, the angularity of their poses, and the frontal lighting give the composition a feeling of depth. Various naturally observed details stand out, such as the broken rush seat of Matthew’s humble chair and Luke’s ox, which gazes out from this learned gathering. The patron saint of artists and doctors, Luke is shown with the tools of these professions, including the artist’s palette and the doctor’s bottle for urine samples, and he is writing the Gospel in Greek characters. One of the folio volumes at his feet bears Bloemaert’s signature on the spine.

Utrecht was a Catholic stronghold, and ­Bloemaert, a practicing Catholic, was a founding member of its painter’s guild in 1611; he had patrons in both the Northern and the Southern Netherlands. The location for which this painting was commissioned has not been identified. The subject of the four evangelists appealed to both Catholics and Protestants, so it might have been a "safe" subject for a Northern Netherlandish Catholic church.
Young Woman in a Black and Green Bonnet, Looking Down.jpg
One of America’s leading expatriate artists, Mary Cassatt settled in Paris in 1874, where she was greatly influenced by the pastels of her friend and mentor Edgar Degas. Pastel was described as Mary Cassatt’s "specific genre" in a review written in November 1889, by which time she had mastered the exacting technique of drawing with pastel, fully exploiting the medium’s painterly and spontaneous qualities. In this superb example, she depicts a seated, fashionably dressed woman with arm bent and elbow resting on the back of a cushioned chair. Cassatt’s bold strokes on the bonnet and colorful upholstery enliven these inanimate surfaces and offset the higher degree of finish on the woman’s face. The work relates to two others in which the identical model is shown arranging the veil of the black and green bonnet or sewing. Here, the focus is entirely on her pensive state. Since she is shown with hat and gloves, the environment is ambiguously public. This is neither one of Cassatt’s contemplative women reposing at home, nor one of Degas’s female subjects posing before the mirror at the milliner’s. While Cassatt’s sitters typically avoid the viewer’s gaze, here the total concealment of the woman’s eyes by her bonnet pays deference to her psychological privacy.
Virgin of the Passion, by Andrea Rico di Candia, Cretan, 1451-1492, tempera on wood panel - Princeton University Art Museum - DSC06640.jpg
Exhibit in the Princeton University Art Museum - Princeton University, Princeton, New Jersey, USA.
1904, Cézanne, Mont Sainte-Victoire.jpg
Cézanne first painted Mont Sainte-Victoire in 1870, beginning his decades-long fascination with the subject that ultimately yielded more than thirty paintings and watercolors of it. The peak played an important role in the ancient history of his native Aix-en-Provence. Its name refers to a Roman victory in 102 b.c. over Teutonic armies in the area. Cézanne created his later views of Sainte-Victoire, including this one, in his hillside studio at Les Lauves, where he was afforded a magnifi cent view of the soaring mountain from across the valley, with its farmland and distinctive olive and almond trees. -gallery label from the Princeton University Art Museum
Hine, Lewis, Adolescent Girl, a Spinner, in a Carolina Cotton Mill, 1908.jpg
Lewis W. Hine, American, 1874–1940

Adolescent Girl, a Spinner, in a Carolina Cotton Mill, 1908 Gelatin silver print image: 19.2 x 24.2 cm. (7 9/16 x 9 1/2 in.) sheet: 20.3 x 25.3 cm. (8 x 9 15/16 in.) Anonymous gift

x1973-29
The Engraved Passion.jpg
This unique prayer book was probably made for Frederick the Wise, Elector of Saxony. The image of the Man of Sorrows by the Column, illustrated here, is placed at the end of the pictorial narrative. Unlike the other engravings in the series, it does not depict a particular event from the Passion. As a symbolic image, it combines Christ's sacrifice and its redemptive meaning, both of which are reflected in the text of the facing prayer.
Relief with Menander and New Comedy Masks - Princeton Art Museum.jpg
Roman, Republican or Early Imperial

Relief of a seated poet (Menander) with masks of New Comedy, 1st century B.C. – early 1st century A.D. White marble, probably Italian h. 48.5 cm., w. 59.5 cm., d. 8.5 cm. (17 7/16 x 23 7/16 x 3 3/8 in.) Museum purchase, Caroline G. Mather Fund y1951-1

- the masks show three of his canonical New Comedy characters: youth, false maiden, old man. Collection of Princeton Art Museum.
"Atmosphere and Environment X" by Louise Nevelson.jpg
Atmosphere and Environment X, 1965 by Louise Nevelson, part of the John B. Putnam, Jr. '45 Collection of Sculpture, Princeton University, Princeton, NJ
Kneller, Godfrey, George II, King of England (1683-1760), ca. 1727-32.jpg
British artist

After Sir Godfrey Kneller, British, 1646–1723 George II, King of England (1683–1760), ca. 1727–32 Oil on canvas 242.2 x 153 cm. (95 3/8 x 60 1/4 in.) 276.9 x 184.1 cm. (109 x 72 1/2 in.) (frame) Princeton University, gift of members of the Classes of 1894 and 1919 PP2

It was under the reign of George II that the charter of the College of New Jersey (now Princeton University) was granted. In January 1761, a life size portrait of the King was delivered to Princeton from Great Britain and hung in what is now the Faculty Room in Nassau Hall. The College President at the time, Samuel Davies, preached a funeral sermon on the King who had recently died. Sixteen years later, during the Battle of Princeton when Nassau Hall was bombarded by the American troops, a cannon ball came through a window and destroyed the portrait.

The portrait of George II seen here was presented to the University in 1936 by four alumni believing it be by the same artist who painted the earlier portrait, Charles Jarvis, court painter to George II. More recently, research has uncovered that this portrait is after Sir Godfrey Kneller’s (British, 1646-1723) portrait of George II when Prince of Wales that resides in the Royal Collection, London. In Princeton’s portrait, George the II is presented as King with royal orb and scepter. The identity of the copyist, who was probably a contemporary of Jarvis, has not yet been established.
Princeton University Museum.jpg
Princeton_University_Museum. Sculpture designed by Picasso in 1962, assembled by Norwegian artist Carl Nesjar [1] in 1971
Redon, Odilon, Apparition, 1905-10.jpg
Catalogue Entry:

Late in his career, Redon abandoned charcoal ­drawing and lithography to embrace color, working in pastels and oil paints. With this shift came a change of mood; the brooding melancholy and nightmarish anxiety of his noirs (charcoal drawings) gave way to emotional tranquility and the pursuit of visual pleasure. Here, he marginalizes the figures, giving more space to a phantasmagorical cascade of butterflies, flowers, and suggestively organic shapes — a disorienting field of pulsating colors and textures, seemingly liberated from ­contingencies of the everyday world.

The profuse natural forms and color bursts give visual expression to Redon’s metaphors of artistic creation. He described artistic originality as a "flower" to be cultivated, and the work of art as a product of a gestational process in the artist’s mind, whereby plastic or material elements have been "illuminated" or "irradiated" by the painter’s spirit. The ideal artwork also spurs thoughts or dreams in the viewer. Flowers were his pretext for decorative arrangements of color, which, like many Symbolists, he likened to musical harmonies occasioning flights of reverie and ambiguous, indeterminate ideas. While the artist enveloped himself in the private world of dreams, viewers were invited to immerse themselves in contemplation of his work, to find in its richly colored surfaces an escape from the pressures and miseries of daily life, a balm for the soul.

To underscore his conception of art as a site of spiritual communion and sanctuary, Redon shows an arched opening, framing a dark space suggestive of a temple or church. Above a flight of steps (the only conventional spatial cues) two wraith-like figures shrouded in white advance with ritual purpose. One holds a bunch of flowers and moves forward gracefully, even seductively, her curves accentuated. The other stands solemnly, hieratically motionless, emitting a saintly aureole of light. We might find in the mysterious pairing an allegory for Redon’s late work more generally, an art in which sensual attraction and spiritual illumination go hand in hand.

Gallery Label:

During the 1890s, Redon shifted his attention from charcoal drawing and lithography to a practice that embraced color, working in pastels and oil paints. With this shift came a change of mood: the brooding melancholy and nightmarish anxiety of the "noirs" (as he called his works done in shades of black) gave way to emotional tranquility and the pursuit of visual pleasure. Most of Apparition is devoted to a phantasmagorical cascade of butterflies, flowers, and suggestively organic shapes—a disorienting field of pulsating colors and textures, seemingly liberated from contingencies of the everyday world. Somewhat marginalized in the distance, a wraithlike figure holds a bunch of flowers and moves forward gracefully while another figure stands motionless, emitting a saintly aureole of light. Perhaps Redon included the pair to suggest an allegory for his later work, in which sensual attraction and spiritual illumination are commingled.
Ethiopian, Illuminated Manuscript, 18th century.jpg
Ethiopian

Illuminated Manuscript, 18th century Vellum, tempera, and leather binding 32 x 22 x 6 cm. (12 5/8 x 8 11/16 x 2 3/8 in.) Gift of Frank Jewett Mather Jr. Place made: Ethiopia y1951-28

The Ethiopian Christian community traces its roots to the fourth century, when the emperor of Aksum converted to Christianity. Shortly afterward, Christian texts were translated into Ge’ez, the liturgical language of Ethiopia, and new religious tracts were composed. This illuminated manuscript contains songs of the prophets, praises of Mary, psalms, and prayers, as well as legendary and apocryphal accounts of Mary. Of exceptional quality, it likely was manufactured at the royal scriptorium in the capital, Gondar. A hand-drawn image included with the manuscript indicates that Emperor Mənilək II may have acquired it to give to his wife, Queen Taytu Betul have represented the triumph of good over evil in the Ethiopian Orthodox Church since the thirteenth century.
Angelica Kauffmann - Portrait of Sarah Harrop (Mrs. Bates) as a Muse - Google Art Project.jpg
Catalogue Entry:

Angelica Kauffmann’s portrait of the renowned singer Sarah Harrop (Mrs. Bates), arguably the artist’s masterpiece in portraiture, is a rare representation of a self-made woman, the great Handelian performer Sarah Harrop (1755–1811), by one of the very few professional women artists of the period. Kauffmann, one of two female cofounders of Britain’s Royal Academy, shows Harrop seated in the wilderness, a lyre at her side and a rolled sheet of music in her hand. The mountain, Mount Parnassos, is the home of the Muses, and the waterfall issues from the Hippocrene spring. The lyre most likely identifies Erato, the Muse of lyric poetry, and while the instrument is based on ancient types, the sheet music grounds the portrait in the eighteenth century, for it is recognizably an aria from George Frideric Handel’s opera Rodelinda, Queen of the Lombards (1725).

The picture, first exhibited at the Royal Academy in 1781, dates from around the time of Harrop’s marriage in 1780, a marriage to which she brought a substantial personal fortune made through her talents as a performer. The music hints at a personal meaning. The aria "Dove sei, l’amato bene" is sung not by Rodelinda but by her husband, whose longing words must have been chosen specifically for their personal significance in what was almost certainly a marriage portrait. That Kauffmann the artist was also married at about this time, to a fellow artist of more pedestrian talents, Antonio Zucchi, only deepens its resonance.

Gallery Label:

This rare portrait of a self-made woman by one of the few professional female artists of the period suggests an unusual sympathy between artist and sitter. Kauffmann, one of two female founding members of London’s Royal Academy, shows Harrop in the wilderness, a lyre by her side and a roll of music in her hand. The background alludes to Mount Parnassus, the home of the ancient muses, while the lyre likely identifies Erato, the muse of lyric poetry. The sheet music grounds the portrait in the modern world: it is an aria from George Frideric Handel’s opera Rodelinda, Queen of the Lombards (1725).

The picture dates from the time of Harrop’s marriage and the music reinforces its role as a marriage portrait. The aria “Dove sei, l’amato bene” is sung by Rodelinda’s husband, King Bertarido, in hiding and believed dead, when he learns his wife has agreed to marry the usurper to save the life of their son. This plaintive aria begs Rodelinda to console his soul and laments that he can bear his torments only with her. Harrop, whose husband and mentor was a musician of modest origins and a promoter of Handel’s works, was a celebrated interpreter of the composer’s operas and oratorios.
Netscher, Caspar, William III, King of England, Prince of Orange and Nassau (1650–1702), ca. 1672–89.jpg
Caspar Netscher, Dutch, 1639–1684

William III, King of England, Prince of Orange and Nassau (1650–1702), ca. 1672–89 Oil on canvas 75 x 62 cm. (29 1/2 x 24 7/16 in.) 97.8 x 76.8 cm. (38 1/2 x 30 1/4 in.) (frame) Princeton University, gift of members of the Class of 1894 PP1

King William III, the Prince of Orange and Nassau obtained the throne of England during the so-called “Glorious Revolution” of 1688 and represented himself as the champion of Protestantism. When Princeton was founded, he already had a college named for him and his wife in the New World-the College of William and Mary. The name Nassau Hall and College color orange were chosen in his honor.
Gauguin, Paul, The Universe is Created (L'Univers est créé), from the Noa Noa suite, 1893–94.jpg
Paul Gauguin, French, 1848–1903

The Universe is Created (L'Univers est créé), from the Noa Noa suite, 1893–94 Woodcut printed in black on thin rose-colored wove paper sheet trimmed to block: 20.7 x 35.5 cm. (8 1/8 x 14 in.) Museum purchase, Laura P. Hall Memorial Fund

2005-116
Scroll for Zhang Datong.jpg
Chinese, Northern Song dynasty, 960–1127

Huang Tingjian 黃庭堅, 1045 - 1105 Place made: China Scroll for Zhang Datong (Zeng Zhang Datong guwen ti ji 贈張大同古文 **), 1100 Handscroll; ink on paper Calligraphy: 34.1 x 552.9 cm. (13 7/16 x 217 11/16 in.) Colophons: 34.8 x 303.3 cm. (13 11/16 x 119 7/16 in.) Mount: h. 36.4 cm. (14 5/16 in.) Gift of John B. Elliott, Class of 1951

y1992-22
God L with the Hero Twins.jpg
God L residing in his palace and surrounded by young women (Hero Twins not part of this detail)

Catalogue Entry:
The masterful calligraphic painting on the Princeton Vase is the finest known example of Maya "codex style" ceramic art. Graceful, sure lines painted on a cream slip present a theatrically composed mythological scene, while subtle visual devices encourage the viewer to turn the drinking vessel, adding a temporal unfolding to the visual experience. On one side (seen here), an old, toothless underworld god sits on a throne that is placed within a conventionalized depiction of a palace structure, represented by the pier behind him and what is likely a cornice above. The cornice is adorned with two jawless jaguars framing a frontal shark face. Curtains, which were used as doors among the ancient Maya, have been furled and tied to reveal the old lord seated within. This deity, known among scholars as God L, wears his characteristic open-weave brocaded shawl and broad-brimmed hat bedecked with owl feathers and a stuffed owl with wings outstretched. In addition to ruling Xibalba, the Maya underworld, God L was the patron deity of tobacco and merchants. Five elegant female figures — daughters or concubines — surround him. Each wears a loose, flowing sarong, decorated with batik-like dyed patterns rendered in soft brown wash, and jewelry at the ears, neck, and wrists. One of the women behind God L pours chocolate, frothing the bitter delicacy from a vessel of the same form as the Princeton Vase. A rabbit scribe, who may be spying on God L, sits below, recording the actions of the scene in a book with jaguar-pelt covers. God L delicately ties a bracelet on the woman before him, while another woman taps her foot to draw her attention—and the viewer’s—to the gruesome scene at left, in which two men wearing elaborate masks and wielding axes decapitate a bound and stripped figure. The victim’s serpent-umbilicus curls out to bite one of the executioners. The scene closely parallels a portion of the Popol Vuh, a sixteenth-century K’iche’ Maya mythological narrative wherein the Hero Twins trick the lords of the underworld into requesting their own decapitations. As is common in mythological narratives throughout the Americas, these heroes win the day not through Herculean feats of brute strength, but through cunning, and often humorous, trickery. The formulaic texts at the upper edge of the Princeton Vase serve to consecrate the vessel, to specify that it was intended for drinking "maize tree" chocolate, and to designate its owner, a lord named Muwaan K’uk’. The vase would have been used in courtly feasts similar to the scene depicted.

Gallery Label:
On this side of the famous Maya chocolate-drinking cup known as the Princeton Vase, an old, toothless underworld god sits on a throne within a palace, represented by the pier behind him and a cornice above. Curtains, which were used as doors among the ancient Maya, have been pulled up to reveal the interior scene. This deity, known among scholars as God L, wears his characteristic shawl and a broadbrimmed hat bedecked with owl feathers and an owl. In addition to ruling the Maya underworld, God L was the patron deity of tobacco and merchants. Five elegant female figures—possibly concubines— surround him. A rabbit scribe, who might be spying on God L, sits below, writing in a book.

A standing woman with her head bent in concentration suggests that the viewer rotate the vase to the left. She holds a vessel similar in size and shape to the Princeton Vase, and a stream of liquid pours down from it, presumably into a vessel whose rendering has eroded. This method of preparation likely frothed the bitter chocolate beverage that this vessel was made to serve. The vertical pier or rear wall of a palace structure marks the boundaries of the overall composition on this vase, placing the selfreferential vignette of vessel use at the end of the scene, as a sort of addendum.

The most important moment in the narrative of the Princeton Vase appears on this side of the vessel. Two men wearing elaborate masks and wielding axes decapitate a bound and stripped figure, seen at the lower left; the victim’s serpent-umbilicus curls out to bite one of the executioners. The scene closely parallels a portion of the Popol Vuh, a sixteenth-century K’iche’ Maya mythological narrative in which the Hero Twins trick the lords of the underworld into requesting their own decapitations. As is common in mythological narratives throughout the Americas, these heroes win the day not through feats of brute strength but through cunning, and often humorous, trickery.

With graceful, sure lines painted on a cream slip, the Princeton Vase presents a story that stretches around the entire object. Because passing or turning the drinking cup is necessary for full comprehension of the narrative, subtle visual devices between the primary scenes encourage the viewer to rotate the vessel, creating a temporal unfolding of the visual experience. Here, for example, a young noblewoman taps the foot of the woman in front of her while turning her head in the opposite direction: she is between two scenes and encourages her companion (and thus the viewer) to shift her attention around the vase.
Princeton University blob.jpg
"Oval with Points", Henry Moore, Installed 1971. Princeton University. Unsigned, no copyright notice. [1]
Messalina by Henri de Toulouse-Lautrec, French, 1900-1901, oil on canvas - Princeton University Art Museum - DSC07021.jpg
Exhibit in the Princeton University Art Museum - Princeton University, Princeton, New Jersey, USA.
Art Museum Princeton.JPG
Autor: Andreas Praefcke, Licencja: CC BY 3.0

Princeton University Art Museum (McCormick Hall)


Princeton University, Princeton, New Jersey
Henry G. Marquand.jpg
John White Alexander, American, 1856–1915

Henry G. Marquand, 1896 Oil on canvas 198 x 107 cm. (77 15/16 x 42 1/8 in.) frame: 214.3 × 123.3 × 9 cm (84 3/8 × 48 9/16 × 3 9/16 in.) Princeton University, presented by the daughters of Mr. and Mrs. Allan Marquand

PP344
1921, Soutine, View of Céret.jpg
Chaïm Soutine, Russian, active in France, 1893–1943

View of Céret, ca. 1921–22 Oil on canvas 74 x 85.7 cm. (29 1/8 x 33 3/4 in.) frame: 100 x 104.7 cm (39 3/8 x 41 1/4 in.) The Henry and Rose Pearlman Foundation, on long-term loan to the Princeton University Art Museum

L.1988.62.26
USA New Jersey location map.svg
Autor: Alexrk, Licencja: CC BY 3.0
Ta mapa została stworzona za pomocą GeoTools.
Japanese Poems from Ancient and Modern Times.jpg
Japanese, Edo period, 1600–1868

Hon'ami Kōetsu, 1558 - 1637 Place made: Japan Selections from the New Collection of Japanese Poems from Ancient and Modern Times (Shinkokin wakashū) with Printed Designs of Plants and Animals, before 1615 Handscroll; ink and mica on colored paper 24.1 x 414.5 cm. (9 1/2 x 163 3/16 in.) Museum purchase, Fowler McCormick, Class of 1921, Fund; Executive Committee of The Embodied Image: Chinese Calligraphy from the John B. Elliott Collection in Japan; and the P.Y. and Kinmay W. Tang Center for East Asian Art

2003-94
Tarascon Stagecoach by Vincent Van Gogh, Dutch, 1888, oil on canvas - Princeton University Art Museum - DSC06991.jpg
Exhibit in the Princeton University Art Museum - Princeton University, Princeton, New Jersey, USA.
Golgotha by Repin.jpg
Executed with apparent disregard for technical finesse, Repin’s Golgotha offers a starkly uncon­ventional interpretation of familiar subject matter. It is a Crucifixion without Christ, whose body has already been removed from the place of execution, leaving yawning emptiness at the center of the painting. Two dead thieves remain, tied to their crosses. A third cross rests on the ground, its nails, its crossbar, and the surrounding area saturated with Christ’s blood. With brutal realism, Repin depicts a pack of carrion dogs licking the blood; one, positioned at the foot of the empty cross, looks out of the painting as if in response to the viewer’s presence.

The desolate feeling of emptiness created by Christ’s absence is countered by a pinpoint of light in what appears to be his tomb in the background, outside the city wall. While working on the painting, Repin was engrossed with the events surrounding Christ’s resurrection. Indeed, Christ’s absence from Golgotha might be seen as presaging the moment of resurrection, a subject Repin depicted the following year in his Morning of the Resurrection.

The artist’s reputation as a leading figure in Russia’s powerful Realist movement had been established in the 1870s by his painting ­Bargehaulers on the Volga (State Russian Museum, St. ­Petersburg). When he painted Golgotha fifty years later, in the wake of World War I and the Russian Revolution, separated from friends and associates in Russia by a redrawn border with Finland, the artist was beset by anxiety for his homeland and by physical handicaps that included the atrophy of his right hand. The difficulty and expense of obtaining canvas for a large-scale work like Golgotha prompted him to use ordinary linoleum (reversed to expose its burlap backing) as a surface for this painting.

While never primarily a religious painter, Repin renewed his allegiance to the Russian Orthodox Church at this time. Religious subject matter, not previously of major consequence in his work, presented itself as a vehicle for the feelings of hope and despair called forth by contemporary events.
Urn in the form of a bearded man, Zapotec, Oaxaca, Mexico, undated, ceramic, pigment - Princeton University Art Museum - DSC07120.jpg
Exhibit in the Princeton University Art Museum - Princeton University, Princeton, New Jersey, USA.
Cubi XIII by David Smith.jpg
Cubi XIII sculpture on Princeton University campus by David Smith
Dead Rising from Tombs (Thomas Cole).jpg
Undated painting by Thomas Cole.
1859, Durand, Asher Brown, Landscape.jpg
Asher Brown Durand, American, 1796–1886

Landscape, 1859 Oil on canvas 77 x 61.5 cm (30 5/16 x 24 3/16 in.) frame: 99 × 84 × 8.5 cm (39 × 33 1/16 × 3 3/8 in.) Gift of J. O. MacIntosh, Class of 1902

y1955-3249
Christ Crucified between the Two Thieves (The Three Crosses).jpg
Rembrandt van Rijn, Dutch, 1606–1669

Christ Crucified between the Two Thieves (The Three Crosses), 1653–55 Drypoint and burin, fourth of five states plate: 38.5 x 45.0 cm. (15 3/16 x 17 11/16 in.) sheet: 43.4 x 48.4 cm. (17 1/16 x 19 1/16 in.) Gift of David H. McAlpin, Class of 1920, and Mrs. McAlpin in memory of Professor Clifton R. Hall x1969-310

Bartsch 78