Pro Arte et Studio
| Częstotliwość | miesięcznik |
|---|---|
| Państwo | |
| Tematyka | literatura |
| Pierwszy numer | marzec 1916 |
| Ostatni numer | wrzesień 1919 |
| OCLC | |
Pro Arte et Studio – (z łac. 'sztuce i nauce') – miesięcznik młodzieży akademickiej Uniwersytetu Warszawskiego.
Po raz pierwszy ukazał się w marcu 1916 roku. Redaktorem przez kilkanaście początkowych miesięcy był Edward Boyé. Na początku pismo było eklektyczne: estetyzujące i tradycjonalistyczne. Pomimo to już wtedy drukowali na jego łamach Jan Lechoń i Julian Tuwim. Jednak już w 1917 roku (miała wtedy miejsce rewolucja pałacowa w redakcji) profil pisma lekko się zmienił, zwiększyły się wpływy formującej się już wtedy grupy preskamandryckiej. W skład kierownictwa pisma wchodzili wtedy Mieczysław Grydzewski, Jan Lechoń, Władysław Zawistowski, Zdzisław Dytel i Zygmunt Karski. W piśmie dominowały już dążenia, które później określiły skamandrycki model poezji. Po burzy spowodowanej publikacją Wiosny Tuwima i dalszych zmianach w składzie redakcji (od listopada 1917 roku do marca 1918 roku) dominacja Skamandrytów była już zdecydowana.
W styczniu 1919 roku czasopismo zmieniło nazwę na „Pro Arte”, a jego redaktorem naczelnym został, aż do ostatniego numeru, który ukazał się we wrześniu 1919 roku, Jan Lechoń. W tym czasie pismo nabrało bardziej antytradycjonalistycznego charakteru. Główną rolę odgrywali w nim Mieczysław Grydzewski oraz piątka poetów: Jarosław Iwaszkiewicz, Jan Lechoń, Antoni Słonimski, Julian Tuwim, Kazimierz Wierzyński, związanych z kawiarnią artystyczną Pod Picadorem.
Bibliografia
- Grzegorz Gazda: Dwudziestolecie międzywojenne. Słownik literatury polskiej. Gdańsk: słowo / obraz terytoria; Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, 2008, s. 160. ISBN 978-83-7420-110-0.
- Jerzy Kwiatkowski: Dwudziestolecie międzywojenne. Wyd. III - 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 54-55, 508-537, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13851-6.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).