Proces boloński
Proces boloński – program zapoczątkowany podpisaniem 19 czerwca 1999 deklaracji bolońskiej[a][2][3] przez 29 ministrów odpowiedzialnych za szkolnictwo wyższe. Proces miał na celu przyjęcie systemu porównywalnych stopni i tytułów akademickich oraz podniesienie prestiżu uczelni europejskich w porównaniu z amerykańskimi.
Deklaracja bolońska
Deklaracja bolońska stała się podstawą procesu bolońskiego. Dokument podpisali ministrowie odpowiedzialni za szkolnictwo wyższe w Austrii, Belgii, Czechach, Bułgarii, Estonii, Danii, Francji, Finlandii, Grecji, Hiszpanii, Irlandii, Islandii, na Łotwie, w Luksemburgu, na Litwie, w Holandii, na Malcie, w Niemczech, Norwegii, Polsce, Portugalii, Rosji, Rumunii, Słowenii, na Słowacji, w Szwajcarii, Szwecji, Wielkiej Brytanii, na Węgrzech i we Włoszech[4]. Celem zawartego porozumienia było utworzenie europejskiego obszaru szkolnictwa wyższego (European Higher Education Area).
Ustalenia
Konsolidacja europejskiego obszaru szkolnictwa wyższego następuje przez:
- wprowadzenie punktowego systemu rozliczania osiągnięć studentów (ECTS)
- podział studiów na trzy stopnie kształcenia[5][6]:
- studia pierwszego stopnia (licencjackie) trwają co najmniej 3 lata (6 semestrów); w Polsce kończą się uzyskaniem tytułu zawodowego licencjata lub inżyniera
- studia drugiego stopnia (magisterskie) trwają 2 lata (4 semestry) i prowadzą do uzyskania stopnia magistra; w Polsce kończą się uzyskaniem tytułu zawodowego magistra lub magistra inżyniera albo tytułu równorzędnego[b]
- studia trzeciego stopnia (doktoranckie) trwają 4 lata; kończą się uzyskaniem stopnia naukowego doktora
- współpracę europejską w zakresie zapewniania jakości kształcenia oraz opracowania kryteriów i metod oceny jakości (systemy akredytacji, certyfikacji itp.)[7]
- promocję programów mobilności studentów i wykładowców
- promocję kształcenia przez całe życie.
Dodatkowo, dla lepszej uznawalności stopni naukowych, ustalono konieczność wprowadzenia suplementu do dyplomu w powszechnie używanym języku europejskim.
Spotkania ministrów
Proces boloński jest rozwijany na odbywających się co dwa lata spotkaniach ministrów właściwych do spraw szkolnictwa wyższego. Do tej pory odbyły się spotkania w Pradze (2001), Berlinie (2003), Bergen (2005), Londynie (2007), Leuven (2009), Budapeszcie i Wiedniu (2010)[7], Bukareszcie (2012), Erywaniu (2015) i Paryżu (2018)[8].
Uwagi
- ↑ Często spotykana jest pisownia „Deklaracja Bolońska”, będąca odwzorowaniem zapisu angielskiego, jednak nie jest ona zgodna z regułami polskiej ortografii[1].
- ↑ Nie jest to jednak system przyjęty dla wszystkich kierunków. Istnieje niewielka grupa kierunków, których kształcenie odbywa się w ramach jednolitych studiów magisterskich, bez podziału na studia I i II stopnia (są to głównie studia w zakresie medycyny, sztuki lub prawa).
Przypisy
- ↑ Wielkie i małe litery w tekstach UE – ustalenia Zespołu Rady Języka Polskiego ds. Współpracy z Tłumaczami UE, poczynione na posiedzeniu Komisji Ortograficzno-Onomastycznej RJP 2 XII 2005 r., rjp.pan.pl, Warszawa, 30 grudnia 2005
- ↑ Pełny tekst deklaracji bolońskiej w języku angielskim. bologna-bergen2005.no. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-11)].
- ↑ Pełny tekst deklaracji bolońskiej w języku polskim. [dostęp 2019-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-11)].
- ↑ Deklaracja Bolońska Szkolnictwo wyższe w Europie.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 13 czerwca 2006 r. w sprawie nazw kierunków studiów (Dz.U. z 2006 r. nr 121, poz. 838) (uznane za uchylone)
- ↑ Wiesława Kostrzewa-Zorbas: Harmonizacja systemów szkolnictwa wyższego w Europie. Polityka Unii Europejskiej. Warszawa, 2003
- ↑ a b Stachowiak-Kudła M., Autonomia szkół wyższych a instytucjonalne mechanizmy zapewnienia jakości w Polsce i wybranych państwach europejskich, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2012
- ↑ Konferencje ministrów, procesbolonski.uw.edu.pl [dostęp 2019-01-13].
Bibliografia
- Buchner-Jeziorska A., Zapewnienie jakości w szkolnictwie wyższym w kontekście procesu bolońskiego, [w:] Student jako ważne ogniwo jakości kształcenia, red. Jankowski K., Sitarska B., Tkaczuk C., Siedlce 2004.
- Eurydice, Sieć informacji o edukacji w Europie, Struktury systemów szkolnictwa wyższego w Europie 2006/07, Proces Boloński: kierunki rozwoju w poszczególnych krajach, Bruksela 2007.
- Kraśniewski A., Proces Boloński: dokąd zmierza europejskie szkolnictwo wyższe?, Warszawa 2006.
- Pawlikowski J. M., Perspektywy europejskiego szkolnictwa wyższego w świetle Procesu Bolońskiego, [w:] Poszukiwanie modelu szkoły wyższej w procesie integracji z Unią europejską, red. Mączyński J., Demecki W., Legnica 2007.
- Stachowiak-Kudła M., Autonomia szkół wyższych a instytucjonalne mechanizmy zapewnienia jakości w Polsce i wybranych państwach europejskich, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2012.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie