Proces proletariatczyków

Tablica na ścianie Cytadeli Warszawskiej, upamiętniająca straconych 28 stycznia 1886: Stanisława Kunickiego, Piotra Bardowskiego, Michała Ossowskiego i Jana Pietrusińskiego

Proces proletariatczyków – jeden z pierwszych procesów w Polsce przeciwko działaczom socjalistycznym.

Historia

Proces odbył się w dniach 23 listopada - 20 grudnia 1885 w Warszawie przed doraźnie powołanym Sądem Wojskowym w Warszawie[1] toczył się proces 29 przywódców i działaczy „Proletariatu” uwięzionych w latach 1883-1884[2]. Główni oskarżeni: Ludwik Waryński (aresztowany 28 września 1883), Piotr Bardowski (Rosjanin), Ludwik Janowicz, Feliks Kon, Stanisław Kunicki, N. Luri, Mieczysław Mańkowski, Michał Ossowski, Jan Pietrusiński, Tadeusz Rechniewski, Józef Szmaus. Bardowski, Kunicki, Ossowski, Pietrusiński, Luri i Szmaus zostali skazani na karę śmierci (dwóm ostatnim karę zamieniono na 20 lat katorgi), wielu skazano na długoletnią katorgę (Waryńskiego na 16 lat)[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Aleksander Kochański, Okres do XI 1918, [w:] Elżbieta Brodzianka (red.), 100 lat polskiego ruchu robotniczego. Kronika wydarzeń., Warszawa: Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza „Prasa-Książka-Ruch” Książka i Wiedza, 1978, s. 29.
  2. ↑ proces proletariatczyków 1885, [w:] Józef Czyżewski (red.), Słownik historii Polski, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1973, s. 377.

Media użyte na tej stronie

Tablica Stanisław Kunicki, Piotr Bardowski, Jan Pietrusiński, Michał Ossowski (Cytadela Warszawska).JPG
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tablica wmurowana w ścianę Cytadeli Warszawskiej tuż za szczątkami szubienicy, na której w okresie zaborów ginęli bojownicy o wyzwolenie narodowe i przemiany społeczne. Tablica upamiętnia członków partii I Proletariat, straconych 28 stycznia 1886 r.,: Stanisława Kunickiego, Piotra Bardowskiego, Jana Pietrusińskiego i Michała Ossowskiego