Proch bezdymny

Kształtki prochu bezdymnego do broni strzeleckiej

Wystrzał z użyciem prochu bezdymnego

Proch bezdymny – rodzaj prochu, który podczas spalania wytwarza wyłącznie lub głównie produkty gazowe^[1] (np. N₂, H₂, H₂O, CO i CO₂). Został wynaleziony pod koniec XIX wieku. Używany jako ładunek miotający do broni strzeleckiej i broni artyleryjskiej. Ma znacznie większą siłę wybuchu od prochu czarnego (dymnego) i w znacznej mierze go wyparł^[2].

Rodzaje prochów bezdymnych:

• proch nitrocelulozowy (na bazie nitrocelulozy)
• proch nitroglicerynowy (na bazie nitrogliceryny), w tym^[1]:
  • kordyt
• *balistyt
• proch nitroglikolowy (na bazie nitroglikolu)
• proch bezbłyskowy

Przypisy