Proch chloranowy

Proch chloranowy – odmiana prochu czarnego, w którym azotan potasu (saletra potasowa) jest zastąpiony chloranem potasu. Proch ten został opracowany w 1785 r. przez Claude'a Louisa Bertholleta[1].

Proch Bertholleta był mieszanką o składzie wagowym: 76,7% chloranu potasu (KClO3), 11,6% siarki i 11,6% węgla drzewnego. Temperatura wybuchu wynosi ok. 3900 °C, można go łatwo zainicjować mechanicznie[1].

Przypisy

  1. ↑ a b Mikołaj Korzun: 1000 słów o materiałach wybuchowych i wybuchu. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1986. ISBN 83-11-07044-X.