Szop

Szop
Procyon[1]
Storr, 1780[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – szop pracz (P. lotor)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Podrząd

psokształtne

Infrarząd

Arctoidea

Parvordo

łasicokształtne

Rodzina

szopowate

Rodzaj

szop

Typ nomenklatoryczny

Ursus lotor Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Szop[7] (Procyon) – rodzaj ssaka z rodziny szopowatych (Procyonidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce[8][9][10]. W Polsce stwierdzono od 1927 r. obecność szopa pracza żyjącego w warunkach naturalnych. Jest to populacja uciekinierów z hodowli. Przewidywane jest rozprzestrzenianie się tego gatunku na terenie całej Polski.

Charakterystyka

Długość ciała (bez ogona) 35–76 cm, długość ogona 19–38 cm; masa ciała 2,7–10,4 kg (samce są z reguły większe i cięższe od samic)[9]. Mają kciuk, który umożliwia im otwieranie drzwi i kubłów na śmieci. Są inteligentnymi wszystkożercami.

Systematyka

Etymologia

  • Procyon: gr. προ pro „przed, blisko”; κυων kuōn, κυνος kunos „pies”[11].
  • Campsiurus: gr. καμψιουρος kampsiouros „ze zgiętym ogonem”, od καμψις kampsis „zginanie”; ουρα oura „ogon”[12]. Gatunek typowy: Ursus lotor Linnaeus, 1758.
  • Lotor: średniowiecznołac. lotor, lotoris „pracz”, od łac. lavare „myć, prać”[13]. Gatunek typowy: Ursus lotor Linnaeus, 1758.
  • Euprocyon: gr. ευ eu „dobry, typowy”; rodzaj Procyon Storr, 1780[14]. Gatunek typowy: Ursus cancrivorus G. Cuvier, 1798.
  • Mamprocyonus: modyfikacja zaproponowana przez meksykańskiego przyrodnika Alfonso Luisa Herrerę w 1899 roku polegająca na dodaniu do nazwy rodzaju przedrostka Mam (od Mammalia)[15].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[8][7]:

Przypisy

  1. Procyon, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. G.C.Ch. Storr: Prodromus methodi mammalium. Tubingae: Litteris Reissianis, 1780, s. 35. (łac.).
  3. É. Geoffroy Saint-Hilaire & F. Cuvier. Mammalogie. Mémoire sur une nouvelle division des Mammifères, et sur les principcs qui doivent servir de base dans cette sorte de travail, lu á la societe d’Histoire naturelle, le premier florèal de l’an troisième. „Magasin Encyclopédique”. 2, s. 187, 1795. (fr.). 
  4. J.E. Gray. A Revision of the Genera and Species of Ursine Animals (Ursidae), founded on the Collection in the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1864, s. 705, 1864. (ang.). 
  5. A.L. Herrera: Sinonimia vulgar y cientifica de los principales vertebrados mexicanos. Mexico: Officina Tipografica de la Secretan’a de Foment, 1899. (hiszp.).
  6. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 164–165. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  7. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 464. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  8. a b R. Kays: Family Procyonidae (Raccoons). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 529–530. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
  9. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Procyon. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-25].
  10. Palmer 1904 ↓, s. 568.
  11. Palmer 1904 ↓, s. 156.
  12. Palmer 1904 ↓, s. 385.
  13. Palmer 1904 ↓, s. 278.
  14. Palmer 1904 ↓, s. 25.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Procyon lotor 7 - am Wasser.jpg
Autor: BS Thurner Hof, Licencja: CC-BY-SA-3.0
A Raccoon at Cologne Zoo