Progress (stacja antarktyczna)

	Progress; Прогресс; Progress Station
	Progress; Прогресс; Progress Station
	; Stacja Progress w lecie 2007.
Przynależność państwowa	Rosja
Data założenia	1988
Liczba personelu	zimą: 20; max: 77
Wysokość	15 m n.p.m.
UN/LOCODE	AQ-PRO
	Położenie na mapie Antarktyki Progress
	69°22′41″S 76°23′16″E/-69,378117 76,387800

Progress (ros. Прогресс) – całoroczna stacja polarna należąca do Rosji (wcześniej radziecka), zlokalizowana nad Zatoką Prydza na Antarktydzie Wschodniej.

Położenie i warunki

Budynki stacji znajdują się pomiędzy wzgórzami oazy antarktycznej Larsemann Hills, położonej na Wybrzeżu Ingrid Christensen. Jest to wolny od lodu obszar wybrzeża kontynentu, który tworzą grzbiety skalne, głębokie fiordy i liczne wyspy. W oazie tej znajdują się jeszcze dwie inne stacje badawcze, całoroczna chińska Zhongshan i letnia rumuńsko-australijska Law-Racoviţă.

Klimat na stacji jest względnie łagodny, dzięki wpływowi ukształtowania terenu. Średnia roczna temperatura to –9,8 °C; rekordowe wartości temperatur zanotowano w grudniu 1989 roku (+9,3 °C) i kwietniu 1998 (–38 °C). Wiatr wieje najczęściej ze wschodu, z prędkością 6,7 m/s; nocą jest silniejszy, przekracza 10 m/s, a przez 50 dni w roku jest szybszy niż 15 m/s. Przez 60 dni w roku mają miejsce śnieżyce. Noc polarna trwa od 28 maja do 16 lipca; słońce nie zachodzi w okresie od 21 listopada do 22 stycznia.

W lecie zatoka jest generalnie wolna od lodu (oprócz fiordów). Dostęp do stacji drogą morską utrudnia odrywanie się dużych gór lodowych od lodowca Dålk położonego na wschód od oazy.

Historia i działalność

Stacja Progress została otwarta 1 kwietnia 1988 r., a 26 lutego 1989 roku przeniesiono ją do nowej lokalizacji, w której działa do dziś. W roku 2000 działalność została zawieszona na trzy lata. Prace w stacji obejmują badania z dziedziny geomagnetyzmu, oceanografii strefy przybrzeżnej, hydrografii i meteorologii^[2].

W odległości 5,8 km od stacji znajduje się lądowisko zapewniające połączenie lotnicze stacji Progress z inną rosyjską stacją Mirnyj. Warunki pogodowe na lądowisku są odmienne niż na stacji, bardziej sprzyjające operacjom lotniczym.

Pod koniec 2008 r. wybuchł pożar w budowanym nowym budynku stacji, w wyniku którego stracono budynek i sprzęt badawczy^[2]. W 2013 roku oddano do użytku dwa nowe budynki, wyposażone m.in. w szpital, salę gimnastyczną i piekarnię, zwiększając dostępną przestrzeń i znacznie podnosząc komfort personelu stacji^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b Main Antarctic Facilities operated by National Antarctic Programs in the Antarctic Treaty Area (South of 60° latitude South) (ang.). Council of Managers of National Antarctic Programs, 2013-05-15. [dostęp 2014-08-21].
↑ ^a ^b Fire accident at Progress, the Russian antarctic station. Himalayan Adventurer, 2008-10-11. [dostęp 2014-08-22].
↑ Ольга Стефанова: Новый зимовочный комплекс в Антарктиде: „курорт” среди вечной мерзлоты (ros.). Вести, 2013-03-07. [dostęp 2014-08-22].

Bibliografia

Станция Прогресс (ros.). Федеральная Целевая Программа “Мировой Океан” – Подпрограмма “Изучение и исследование Антарктики”. [dostęp 2016-08-18].

Linki zewnętrzne

Station Progress (ang.). Russian Antarctic Expedition – Project Antarctica. [dostęp 2016-08-18].
Russian Antarctic Stations – overview (ang.). Russian Antarctic Expedition – Project Antarctica. [dostęp 2014-08-21].
Progress Station / Antarctica (ang.). French Polar Team. [dostęp 2014-09-23].

[COMNAP-1] Main Antarctic Facilities operated by National Antarctic Programs in the Antarctic Treaty Area (South of 60° latitude South) (ang.). Council of Managers of National Antarctic Programs, 2013-05-15. [dostęp 2014-08-21].

[fire-2] Fire accident at Progress, the Russian antarctic station. Himalayan Adventurer, 2008-10-11. [dostęp 2014-08-22].

[kurort-3] Ольга Стефанова: Новый зимовочный комплекс в Антарктиде: „курорт” среди вечной мерзлоты (ros.). Вести, 2013-03-07. [dostęp 2014-08-22].

[1]

[2]

[3]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne