Projekt mostu w Konstantynopolu

Projekt mostu w Konstantynopolu – projekt architektoniczny stworzony w 1503 r. przez włoskiego artystę renesansowego Leonarda da Vinci.

Powstanie pomysłu

Koncepcja powstała w czasie krótkiego pobytu Leonarda w Rzymie w 1503 r. W 1502 r. do miasta przybyli na rozmowy z papieżem Aleksandrem VI wysłannicy sułtana. Prawdopodobnie wspomnieli, że ich władca chętnie zatrudniłby włoskiego inżyniera do wybudowania mostu nad Złotym Rogiem. Wówczas był tam tylko most pływający na beczkach.

W 1952 r. w Archiwum Państwowym w Muzeum Topkapı w Stambule znaleziono dokument podpisany: kopia listu, który niewierny imieniem Lionardo przysłał z Genui[1]. Założono, że był to da Vinci. W liście nadawca proponuje sułtanowi Bajazydowi II m.in.: zbudowanie mostu nad Złotym Rogiem.

Projekt

Prawdopodobnie Leonardo wzorował projekt na moście Alidosiego w Castel del Rio, na drodze z Imoli do Florencji. Budowę zaczęto w 1499 r., więc najprawdopodobniej kiedy da Vinci prowadził badania topograficzne na tych terenach, nie był on jeszcze gotowy.

Rysunek projektu przedstawia opływową konstrukcję z podporami w kształcie ptasiego ogona. Leonardo podpisał go słowami: Most z Pery do Konstantynopola, szerokości 40 braccia (łokci), wysokości 70 braccia nad powierzchnią wody długości 600 braccia, z czego 400 braccia nad morzem, 200 nad lądem tak by stał na podporach.[2] Zakładając, że braccio fiorentino = 58,60 cm most miał mieć długość ok. 352 m (z tego nad wodą ok. 235 m) i byłby wówczas najdłuższym mostem na świecie. Obliczenia wskazują, że Leonardo da Vinci znał w przybliżeniu rzeczywistą szerokość Złotego Rogu, która w zakładanej lokalizacji (w pobliżu wieży Galata) ma współcześnie ok. 280 m.

Zrealizowanie projektu

Most Leonarda da Vinci wzniesiony przez Vebjørna Sanda

31 października 2001 r. w Ås wzniesiono mniejszą, stumetrową wersję mostu. Konstrukcja została zbudowana i zaprojektowana z drewna sosnowego, tekowego i stali nierdzewnej przez norweskiego artystę Vebjørna Sanda. Koszt jego wzniesienia wyniósł ok. 500 000 funtów. Konstrukcja znajduje się nad autostradą E18 łączącą Norwegię i Szwecję. Służy jako przejście dla pieszych ponad autostradą. Most został nazwany imieniem Leonarda da Vinci. Uroczystego otwarcia mostu dokonała norweska królowa Sonja. Sand zaproponował, by zbudować mosty Leonarda na każdym kontynencie jako symbol więzi międzyludzkich i miłości do piękna.

Przypisy

  1. Leonardo da Vinci, Lot wyobraźni, List do sułtana, str. 373
  2. Leonardo da Vinci, Lot wyobraźni, List do sułtana, str. 374

Bibliografia

  • Charles Nicholl, Leonardo da Vinci, Lot wyobraźni, Małgorzata Grabowska (tłum.), Andrzej Grabowski (tłum.), Warszawa: Wyd. W.A.B, 2006, ISBN 83-7414-220-0, ISBN 978-83-7414-220-5, OCLC 76276150.

Media użyte na tej stronie

Da Vinci Bridge Ski.jpg
Autor: Egil Kvaleberg, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Leonardo Da Vinci's bridge design for the Golden Horn, recreated as a pedestrian crossing in a much smaller scale in Ås, Norway, by Vebjørn Sand.